Ενας μικρόψυχος πολιτικός

  Γιατί δεν παρέδωσε ο Αντώνης Σαμαράς στον διάδοχό του;

Opinion

Γιωργος Λακοπουλος

Οι παλαιότεροι πολιτικοί έλεγαν ότι στην πολιτική δεν έχει σημασία πώς αρχίζεις κάτι, αλλά πώς το τελειώνεις. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το είπε κάπως διαφορετικά: στην πολιτική δεν έχει σημασία πώς μπαίνεις αλλά πώς βγαίνεις. ****************************************************************************

Ο τρόπος που επέλεξε να φύγει από το πρωθυπουργικό αξίωμα θα τον συνοδεύει εφεξής ως ένδειξη ελεεινής αντίληψης για την οργάνωση της Πολιτείας και τους ρόλους της.

****************************************************************************
Ο Αντώνης Σαμαράς ξεπέρασε τον εαυτό του στην παραβίαση ακόμη και των τύπων που επιβάλλει το αξίωμα που κατείχε ως τώρα, το οποίο φυσικά το παρέλαβε κανονικά με τη διαδικασία που προβλέπεται στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Κυβέρνησε με μεθόδους που καταργούσαν -στην ουσία- τις νομοθετικές αρμοδιότητες του Κοινοβουλίου. Για όσο διάστημα βρισκόταν εγκατεστημένος στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν κάλεσε ούτε μια φορά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ενημέρωση, σαν να ήταν θέμα γούστου και προσωπικών προτιμήσεων και όχι θεσμική υποχρέωση και εθνική ανάγκη.
Ότι επιπλέον δεν πήγε να συζητήσει με τον Αλέξη Τσίπρα στην τηλεόραση προεκλογικά ήταν δικαίωμά του και κακό του κεφαλιού του, σε τελευταία ανάλυση. Ότι δεν πήρε ούτε την πρωτοβουλία να θέσει τον εαυτό του στην κρίση του κόμματός του, είναι εσωτερικό θέμα της ΝΔ.
Αλλά ο τρόπος που επέλεξε να φύγει από το πρωθυπουργικό αξίωμα θα τον συνοδεύει εφεξής ως ένδειξη ελεεινής αντίληψης για την οργάνωση της Πολιτείας και τους ρόλους της.
Γιατί, άραγε, δεν πήγε να παραδώσει κανονικά και με όλους τους τύπους στον διάδοχό του; Γιατί ούτε την έσχατη στιγμή δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει την αυτονόητη προσωπική πληροφόρηση στον Αλέξη Τσίπρα για κάποια ευαίσθητα θέματα που δεν αποτυπώνονται σε χαρτιά; Αν και ούτε χαρτιά άφησε. Γιατί κρύφτηκε την ώρα που θα έπρεπε να δείχνει αξιοπρεπής και ήθος; Απέδειξε έτσι με ποια νοοτροπία κυβερνούσε.
Δεν ήταν αυτός που μιλούσε για συνέχεια του κράτους; Ή, μήπως, εξακολουθεί να μη θεωρεί τον Τσίπρα άξιο του έθνους -με τα κριτήρια Μπαλτάκου, προφανώς- και θα συνεχίσει να τον αντιμετωπίζει με το μαγκίτικο ύφος που προσέβαλε τον ίδιο πρώτα; Αν δε σέβεται τους δημοκρατικούς κανόνες, ας θυμηθεί την αστική αγωγή του.
Συμπέρασμα. Ενας πολιτικός που ξεκίνησε ένδοξα και καταλήγει άδοξα - με συμπεριφορές κατώτερες του αξιώματος που κατείχε. Τελικά, τίποτε δεν είναι τυχαίο. 
Γιωργος Λακοπουλος

Υ.Γ.: Με όσα και αν καταλογίζονται στον Βαγγέλη Βενιζέλο είναι προς τιμήν του ότι μετεκλογικά άνοιξε ο ίδιος το θέμα της διοργάνωσης συνεδρίου, στο οποίο θα κριθεί και η ηγεσία του. 
Κρίμα -για τον ίδιο, κυρίως- που δεν το έκανε νωρίτερα και νόμιζε ότι με τους γυρολόγους που μάζεψε και τους αλαφροΐσκιωτους που τον περιβάλλουν θα κάνει προκοπή.