Γιατί να αποζημιωθούν αυτοί που επένδυσαν σε ελβετικά φράγκα;

 Ελβετικός νταλκάς
Τάκης Μίχας
 Για όσους εξακολουθούν να έχουν την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα έχει οποιαδήποτε σχέση με τον καπιταλισμό και την οικονομία της αγοράς, η προερχόμενη από τη ΝΔ–ΣΥΡΙΖΑ (και υποστηριζόμενη από τα άλλα πολιτικά κόμματα) πρόταση να αποζημιωθούν οι δανειολήπτες ελβετικών φράγκων για την ανατίμηση του ελβετικού νομίσματος έναντι του ευρώ, θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική. Διότι η πρόταση αυτή, στην ουσία, καταργεί την έννοια του ρίσκου πάνω στην οποία θεμελιώνεται η οικονομία της αγοράς. Και καταργώντας την έννοια του ρίσκου στην ουσία καταργεί την έννοια της ατομικής υπευθυνότητας και κατ' επέκταση κάθε έννοια ηθικής.
Για να γίνω πιο ακριβής: Δεν καταργείται η έννοια του ρίσκου για όλες τις πληθυσμιακές ομάδες. Καταργείται για μια συγκεκριμένη ομάδα και καταργείται εν όψει εκλογών. Για μια λοιπόν ακόμη φορά η πολιτική αγορά υποκαθιστά την οικονομική αγορά. Το κριτήριο της παρέμβασης είναι η μεγιστοποίηση του πολιτικού οφέλους που μεταφράζεται φυσικά σε ψήφους. Για μια ακόμη φορά το κράτος θα βάλει τα χέρια του στις τσέπες όλων μας προκειμένου να αποζημιώσει μια ομάδα εκλεκτών του. Εδώ σε αυτό το snapshot μπορεί κανείς να δει σε μικρογραφία την πεμπτουσία του «αναδιανεμητικού κράτους» και την α λα Rawls «κοινωνική δικαιοσύνη».
Και, φυσικά, γιατί να σταματήσει το κράτος εδώ; Γιατί στο όνομα πάντα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» να αποζημιώσει το κράτος μόνο αυτούς πού έχασαν από τη λανθασμένη απόφασή τους (που βαραίνει αποκλειστικά και μόνο τους ίδιους, αν είναι άνω των 18 ετών) να επενδύσουν σε ελβετικά φράγκα; Γιατί να μην αποζημιωθούν στο μέλλον όσοι ζημιωθούν από μία ανατίμηση του δολαρίου, του γουάν, της κορώνας, του γιεν, του ρουβλίου, του λεβ, της λίρας κ.λπ.; Και αν είναι εξίσου δίκαιο να αποζημιωθούν όλοι οι προαναφερθέντες τότε, προκειμένου να αποφευχθούν όλα αυτά τα άσκοπα κρατικά έξοδα, γιατί να μην καταργηθούν τα νομίσματα; Γιατί να μην επιστρέψουμε στην εμπράγματη οικονομία;
Το επιχείρημα του Χάγιεκ για τη σταδιακή διολίσθηση προς τον ολοκληρωτισμό και την κατάργηση της υπευθυνότητας στο όνομα της Κοινωνικής Δικαιοσύνης βρίσκει εδώ την πλήρη εφαρμογή του.
Φυσικά υπάρχουν στάδια...
 
 συνέχεια
 ...ηλιθιότητας. Η ανακοίνωση της ΝΔ ήταν σχετικά μικρή και χωρίς πολλά φρου-φρου, όπως άλλωστε αρμόζει σε ένα κόμμα κλασικού «πελατειακού τύπου».
Όμως η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούσε να δώσει μια ιδεολογική δικαίωση σε αυτό το καθαρά πελατειακό μέτρο, ήταν το άκρον άωτον της μπουρδολογίας. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήταν το τμήμα της ανακοίνωσης που απέδιδε την ανατίμηση του ελβετικού φράγκου στην «ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών»! Φυσικά, όπως άλλωστε ισχύει με όλες τις οικονομικές εκτιμήσεις αυτού του κόμματος, έτσι και αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η μέχρι σήμερα τιμή του ελβετικού νομίσματος ήταν τεχνητά χαμηλή και βασιζόταν στις μαζικές αγορές που προέβαινε η Κεντρική Τράπεζα της χώρας για να διατηρήσει την ισχύουσα ισοτιμία προς το ευρώ. Αν το ελβετικό νόμισμα βρισκόταν τα τελευταία χρόνια σε καθεστώς ελεύθερης διακύμανσης έναντι του ευρώ, η ανατίμηση θα είχε έλθει σταδιακά και δεν θα υπήρχε το σημερινό θέμα. Με άλλα λόγια, για τη σημερινή ανατίμηση ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η απόφαση του ελβετικού κράτους να αγνοήσει τις επιθυμίες των αγορών και να επιβάλλει με διοικητικά μέτρα τα τελευταία χρόνια μια τεχνητή ισοτιμία.
Όμως εξίσου ενδιαφέρουσα υπήρξε και η παντελής σιωπή των «φιλελευθέρων» πολιτικών είτε αυτοί βρίσκονται στη ΝΔ είτε στο Ποτάμι για αυτή την πρωτοφανή σε πελατειακή θρασύτητα πρόταση της ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, φυσικά, στα Βαλκάνια είμαστε, άρα με Μπαλκάν Λιμπεραλίσμ έχουμε να κάνουμε...

protagon.gr