Του Κώστα Εφήμερου
Καταρχάς όπως και να θέλουν να το βαφτίσουν μιλάμε για σίγουρη εμπλοκή. Αυτή είναι η δεύτερη δύσκολη εσωκομματική δαδικασία για τον Αλέξη Τσίπρα, την πρώτη την είχε περάσει την ήμέρα της ανακοίνωσης της νέας κυβέρνησης, που καθυστέρησε τελικά αρκετές ώρες σε σχέση με το πρόγραμμα.
Ο κύριος Σακελλαρίδης ισχυρίστηκε ότι οι συναντήσεις που έγιναν σήμερα είχαν στόχο την ενημέρωση για την αυριανή διαπραγμάτευση, αλλά το επιχείρημα αυτό δεν ακούγεται πειστικό. Ο ίδιος ο εκπρόσωπος Τύπου είχε αναγγείλει προσερχόμενος στο Μαξίμου ότι σήμερα το βράδυ θα γινόταν η ανακοίνωση του προέδρου και δεν ακούγεται πολύ λογικό να κλήθηκε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης -ένας από αυτούς που έχουν διαφωνήσει κάθετα με την υποψηφιότητα Αβραμόπουλου- για να συζητηθούν άλλα θέματα πέραν αυτού.
Επιπλέον η κυβέρνηση είχε πολλές ώρες στη διάθεσή της να ενημερώσει τους δημοσιογράφους, που έγραφαν από νωρίς ότι σήμερα θα υπάρξει σχετικό διάγγελμα του πρωθυπουργού, ότι έχουν κάνει λάθος.
Αφού λοιπόν συμφωνούμε (όσοι συμφωνούμε) περί αυτού, πάμε παρακάτω και ας δούμε γιατί κατά τη γνώμη μου η επιλογή Αβραμόπουλου είναι κάκιστη εξετάζοντας ποια είναι τα επιχειρήματα όσων την στηρίζουν:
Το πρώτο επιχείρημα είναι ότι ο Αβραμόπουλος θα βοηθούσε στην εθνική ομοψυχία. Η απάντηση όμως έχει έρθει από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Η ομοψυχία των Ελλήνων έχει εκτιναχθεί ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βάλει νερό στο κρασί του τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής του. Δεν χρειάζεται ένας πολιτικός που θα πρέπει να διερευνηθεί από την εξεταστική επιτροπή που εξήγγειλε ο Τσίπρας. Μάλλον η επιλογή του θα πετύχει το αντίθετο.
Κάποιοι λένε ότι η πρόταση του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας θα δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα εντός της. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ α) δεν θα έπρεπε να ασχολείται καθόλου με τα εσωκομματικά των άλλων κομμάτων και β) σιγά που έχουν ανάγκη για να γίνουν λαμπόγιαλο μέσα στη ΝΔ. Τα καταφέρνουν μια χαρά μόνοι τους και μια τέτοια εξέλιξη ίσως να τους έβγαζε και από τη δύσκολη θέση.
Ένα ακόμα επιχείρημα λέει ότι η εκλογή του Αβραμόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας θα άφηνε μια θέση επιτρόπου κενή την οποία θα λάμβανε για πρώτη φορά ένας αριστερός πολιτικός, σημειώνοντας δε ότι η Επιτροπεία της Μετανάστευσης θα ήταν πολύ σημαντική. Προς επίρρωση αυτού του επιχειρήματος ακούγεται πολύ επίσης ότι ο Γιούνκερ έχει βγάλει σπυριά με την προοπτική αυτή και ο ΣΥΡΙΖΑ την χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι στη σημερινή του ανακοίνωση ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ανέφερε (με νόημα κατά τη γνώμη μου) ότι υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία του Τσίπρα με τον Γιούνκερ το απόγευμα). Πάμε να δούμε λοιπόν και αυτή την περίπτωση:
Καταρχάς να σημειώσουμε ότι ο επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα έβγαζε μέρα παρά μέρα ανακοινώσεις κατά της τρόικας που προκαλεί ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Ένας αριστερός επίτροπος για τη μετανάστευση θα κατάφερνε περίπου όσα και ένας δεξιός… δηλαδή σχεδόν τίποτα. Οι θέσεις αυτές έχουν αποδειχτεί αν όχι διακοσμητικές τουλάχιστον αδύναμες σε σχέση με τις διαθέσεις της Γερμανίας και των άλλων ισχυρών κρατών.
Άφησα για το τέλος την απάντηση σχετικά με το τι είναι διαπραγματευτικό χαρτί της νέας κυβέρνησης, απάντηση που ισχύει συνολικά και για όλα τα προηγούμενα (για τα εσωτερικά της ΝΔ, την ομοψυχία κ.λπ.):
Η αριστερά οφείλει να κινείται με βάση την ιδεολογία της και όχι με τους βραχυπρόθεσμους πολιτικούς σχεδιασμούς. Η ιστορία με την υπογραφή του Μάαστριχτ και τη συγκυβέρνηση με τη δεξιά έχει αποδείξει ότι ακόμα και όταν σε μια χρονική στιγμή οι πολιτικοί συσχετισμοί κάνουν πολύ ελκυστικά τα «μικρά παραστρατήματα» σε βάθος χρόνου αυτές οι επιλογές αποδεικνύονται λανθασμένες. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κανένα λόγο (και κατά τη γνώμη μου καμία δικαιολογία) να κάνει τα στραβά μάτια σε έναν άνθρωπο που έχει διατελέσει υπουργός στις πιο καταστροφικές κυβερνήσεις. Που έχει ψηφίσει τα μνημόνια. Που έχει στην πλάτη του συγκεκριμένες κατηγορίες για την θητεία του στο υπουργείο Υγείας και Άμυνας. Κανένα συγχωροχάρτι δεν πρέπει να δοθεί πριν η ίδια η κοινωνία είναι έτοιμη για την «εθνική συμφιλίωση». Ο λαός της Ελλάδας όπως έχει επισημανθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ πολλές φορές είναι πληγωμένος, θυμωμένος και εξαθλιωμένος εξαιτίας των πολιτικών που εφάρμοσαν άνθρωποι σαν τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Υ.Γ.1. Ακούγεται από μερικούς και το ψυχοπονιάρικο επιχείρημα ότι η πρόταση στον Αβραμόπουλο έχει ήδη γίνει και θα εκτεθούν αν του πουν όχι. Θέλω να σημειώσω ότι μέχρι σήμερα έχει γίνει σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδίδεται στο παιχνίδι των διαρροών όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Το πιθανότερο λοιπόν την διαρροή να την έχει κάνει (και είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι) ο ίδιος ο Αβραμόπουλος και το περιβάλλον του. Ας πρόσεχαν.
Υ.Γ.2. Καλό θα ήταν σε περίπτωση που η κυβέρνηση πάρει τη σωστή απόφαση και επιλέξει να προτείνει έναν ΠτΔ που θα αποτελεί θετικό σύμβολο για τη χώρα να μην σκεφτεί να πει κάποιος ότι ο Αβραμόπουλος ήταν τελικά αποκύημα της φαντασίας των δημοσιογράφων ή εκπορεύτηκε από συμφέροντα. Οι σημερινές δηλώσεις των βουλευτών στου ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφέστατες και καμία αμφιβολία δεν υπάρχει ότι όντως ο Αβραμόπουλος συζητιέται πολύ σοβαρά (κακώς θα έλεγα εγώ) από τον Αλέξη Τσίπρα.
Υ.Γ. 3: πιτσιρίκος @pitsirikos Follow
Αβραμόπουλος, Μπακογιάννη, Παυλόπουλος γιά Πρόεδρος τής Δημοκρατίας.
Δηλαδή, άν δέν ήταν "πρώτη φορά αριστερά", ποιόν θά σκεφτόταν ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τόν Νίκο Μιχαλολιάκο;
Δηλαδή, άν δέν ήταν "πρώτη φορά αριστερά", ποιόν θά σκεφτόταν ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τόν Νίκο Μιχαλολιάκο;
thepressproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.