Συμφωνία επιχειρηματικών λόμπι

Κεντρικό ζήτημα της συμφωνίας είναι η επιμήκυνση και η διατήρηση μονοπωλίων που απολαμβάνουν μέσω δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας οι επιχειρήσεις

Μπάμπης Μιχάλης

Οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και δέκα χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού ανακοίνωσαν χθες τη μεγαλύτερη συμφωνία εμπορίου και επενδύσεων των τελευταίων περίπου δύο δεκαετιών.
Η επονομαζόμενη Trans Pacific Partnership (TPP) καλύπτει το 40% της παγκόσμιας οικονομίας και δημιουργεί ένα νέο οικονομικό μπλοκ στον Ειρηνικό με μειωμένους δασμούς, νέους κανόνες για τις επενδύσεις, για το περιβάλλον και την εργασία.
Η συμφωνία επιτεύχθηκε χθες στην Ατλάντα των ΗΠΑ -από τους υπουργούς Εμπορίου των 12 χωρών (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μπρουνέι, Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Βιετνάμ, Χιλή, Περού, Μεξικό)- ύστερα από επίπονες διαπραγματεύσεις που κράτησαν πέντε χρόνια.
Αν και η μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία στον πλανήτη από το 1994 (όταν η ολοκλήρωση του «Κύκλου της Ουρουγουάης» δημιούργησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου), στην πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Επί της ουσίας δεν πρόκειται για μία συμφωνία προώθησης «ελεύθερου εμπορίου», όπως υπόσχεται, αλλά για μία συμφωνία διαχείρισης των εμπορικών και επενδυτικών σχέσεων προς χάριν των πιο ισχυρών λόμπι.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη της TPP παρέμειναν κρυφές από την κοινή γνώμη επί χρόνια, όπως επίσης και το γεγονός ότι κορυφαία ζητήματα τριβής που καθυστέρησαν την επίτευξη της συμφωνίας δεν ήταν ούτε τα δικαιώματα των Μεξικανών εργατών στις αυτοκινητοβιομηχανίες ούτε η προστασία των μικροκαλλιεργητών του Περού, αλλά η επιμήκυνση και η διατήρηση μονοπωλίων που απολαμβάνουν μέσω δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας οι επιχειρήσεις, μεταξύ αυτών και οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες.

Θύμα ο ανταγωνισμός 

Η TPP πρόκειται να διαχειριστεί το εμπόριο των φαρμάκων μέσω μιας ποικιλίας φαινομενικά απόκρυφων αλλαγών σε κανόνες που αφορούν ζητήματα όπως τη «σύνδεση πατέντας», την «αποκλειστικότητα δεδομένων», τα «βιοτεχνολογικά σκευάσματα».

Μέσω αυτών των αλλαγών, οι φαρμακευτικές εταιρείες θα μπορούν να παρατείνουν τα μονοπώλια των πατενταρισμένων φαρμάκων τους.
Από την άλλη πλευρά, τα φτηνότερα γενόσημα φάρμακα, ανταγωνιστικά βιοτεχνολογικά σκευάσματα, θα παραμένουν εκτός αγοράς επί χρόνια. Οι διατάξεις της ΤΡΡ θα περιορίσουν τελικά τον ανταγωνισμό, θα αυξήσουν τις τιμές για τους καταναλωτές.
Ανάλογης λογικής όμως είναι και οι μηχανισμοί Διευθέτησης Διαφωνιών Επενδυτών Κρατών (ISDS), που δίνουν το δικαίωμα σε επενδυτές να ενάγουν κυβερνήσεις για νόμους που θεωρούν ότι μειώνουν την εκτιμώμενη κερδοφορία των επενδύσεών τους.
Και βέβαια, να διεκδικούν αποζημιώσεις από τις κυβερνήσεις ακόμη και αν τα κέρδη τους παράγονται σε βάρος των πολιτών, σε βάρος της δημόσιας υγείας, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τις καπνοβιομηχανίες και τα προϊόντα τους.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
 efsyn.gr