ΟΙ ΔΕΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ... (άρθρο του Νίκου Φελέκη)

Φελνίκος

ΟΚ, το καταλάβαμε και το εμπεδώσαμε: ο Κυριάκος, ο Μητσοτάκης, ο γιός του κυρίου Κώστα και αδελφός της Ντόρας, είναι το νέο αστέρι της πολιτικής και ο εκλεκτός όσων εντός και εκτός συνόρων δεν γουστάρουν τον Τσίπρα και τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο Κυριάκος είναι ο μεγάλος αρχηγός της Δεξιάς που διεμβολίζει έως και κονιορτοποιεί το Κέντρο και ο οποίος, εάν γινόντουσαν τώρα εκλογές, θα έδινε στον Τσίπρα και την Αριστερά τα παπούτσια στο χέρι.
Μακάρι να 'ναι έτσι τα πράγματα. Μακάρι ο νέος να αποδειχθεί ο σωτήρας που περιμένει και χρειάζεται η χώρα. Μακάρι να 'ναι ο εθνικός ηγέτης που ψάχνουν οι πολίτες.
Μακάρι να 'ναι αυτός που θα διώξει την τρόικα, θα λύσει το Ασφαλιστικό, θα φέρει την ανάπτυξη, θα καταπολεμήσει την ανεργία, θα καταργήσει τη δυσβάστακτη φορολογία, θα εξαλείψει τη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Μακάρι το παλληκάρι να 'ναι ο Μέγας Μεταρρυθμιστής, ο Ανορθωτής και ο Αναμορφωτής. Μακάρι να 'ναι αυτός που θα προστατεύσει τους φτωχούς και τους αδύναμους. Μακάρι. Τι άλλο να πω; Μακάρι και πάλι μακάρι, χίλιες φορές μακάρι.
Και τώρα ας δούμε λίγο ψύχραιμα το πράγμα. Εσείς νομίζετε ότι η εκλογή Μητσοτάκη δίνει την απάντηση στο πρόβλημα της χώρας και στην προβληματική, η αλήθεια είναι, κυβέρνηση του Τσίπρα; Είναι η σπουδαία προσωπικότητα και οι τεράστιες ικανότητες του Μητσοτάκη αυτές που αίφνης έφεραν τα πάνω κάτω στην πολιτική ζωή και το δημόσιο βίο;
Εξυπακούεται πως όχι. Οι έπαινοι που ακούγονται για τον Μητσοτάκη είναι οι κρυφές αποδοκιμασίες για τον Τσίπρα. Επειδή δεν θέλουν να συγκρουστούν ευθέως με τον πρωθυπουργό υμνούν και πουσάρουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ακόμη και η τρικυμία που ξέσπασε στο Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ και οι αιτιάσεις ότι πλέον η χρησιμότητά τους -ως ενδιάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. κόμματα- εξαντλείται, βοηθάνε τον Μητσοτάκη αλλά και τον Τσίπρα να εξαφανίσουν τον μεσαίο χώρο ώστε στις επόμενες εκλογές τα κόμματά τους να συγκεντρώσουν αθροιστικά ποσοστό που θα υπερβαίνει το 70%, εγκαινιάζοντας έτσι το νέο δικομματισμό που ονειρεύονται.
Όσοι πάντως στηρίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ίσως θα πρέπει να σκεφτούν πως ο υπέρμετρος εκθειασμός των αρετών του αρκετές φορές οδηγεί σε αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Οι δεήσεις και οι ψαλμοί ταιριάζουν στον Αρχηγό της Εκκλησίας και όχι στον αρχηγό ενός κόμματος.
Νομίζω πως ο νέος εκπρόσωπος της οικογενείας Μητσοτάκη πλέον επεβλήθη, και με την αξία του, στη συνείδηση των νεοδημοκρατών, αλλά και των πολιτών ως ο νέος αρχηγός της Κεντροδεξιάς. Δεν χρειάζεται άλλο πουσάρισμα. Η υπερβολή μπορεί να τον βλάψει.
Σε τελική ανάλυση δεν είναι και ο σούπερ ντούπερ της πολιτικής. Ούτε καν καλύτερος από τον πατέρα του ή τους άλλους αρχηγούς της Δεξιάς. Στο μέλλον μπορεί, τώρα όχι.
Η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση δεν θα πρέπει λοιπόν να είναι μετωπική και ακραία. Εκτός κι αν κάποιοι θεωρούν πως η λύση είναι να πέσει άμεσα η κυβέρνηση Τσίπρα και η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές ώστε να αναλάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Μητσοτάκης.
Εάν θεωρούν πως αυτό είναι το σωστό για τον τόπο, τη Ν.Δ. και τον Μητσοτάκη, έχει καλώς. Ας σκεφτούν όμως πως τα μέτρα για το Ασφαλιστικό, τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τα φορολογικά, τα εργασιακά και όλα τα άλλα που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα θα πρέπει να τα πάρει ο Μητσοτάκης.
Έχει ο Κυριάκος πολιτική χωρίς επώδυνα μέτρα; Αν ναι, καλώς. Να βγει και να την πει. Τώρα. Αν θεωρεί ότι η λύση του προβλήματος είναι οι εκλογές θα πρέπει επίσης να βγει και να το πει και να τις επιβάλει -με την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία μπορεί να το καταφέρει. Αν έχει τη γνώμη ότι οι δανειστές θα τον στηρίξουν χωρίς να απαιτούν την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου, επίσης να μας το πει.
Σε διαφορετική περίπτωση (αν δηλαδή δεν είναι λύση οι εκλογές, δεν υπάρχει πολιτική εξόδου από την κρίση χωρίς επώδυνα μέτρα και οι δανειστές θα επιμείνουν στην εφαρμογή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων) θα ήταν καλό να αφεθεί ο Τσίπρας να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ή αν προτιμάτε να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους.
Ας πέσουν λοιπόν λίγο οι τόνοι της κομματικής αντιπαράθεσης και ας αφεθεί το έργο της αντιπολιτεύσεως στην κοινωνία. Πολλές φορές και επειδή είτε φουσκώνουν τα μυαλά είτε γίνονται λάθος εκτιμήσεις οι κίνδυνοι ατυχημάτων πολλαπλασιάζονται...

matrix24.gr