Το βέτο του Τσίπρα στην Ευρώπη των «χωροφυλάκων»

tvxs Ανάλυση  | 25 Φεβ. 2016 

Νικόλ Λειβαδάρη

Tο όπλο του βέτο απασφαλίζει, ο Αλέξης Τσίπρας. Διαμηνύει ότι η Ελλάδα πλέον «απαιτεί» και θα απαντήσει στη ρήξη με ρήξη – η ισχύς, ωστόσο, όλων των συμβατικών πολιτικών όπλων αμφισβητείται εκ προοιμίου σε μια Ευρώπη που επιστρέφει, με ανατριχιαστική ελαφρότητα, στις «εθνικές λύσεις».
Με χιλιάδες πρόσφυγες να κατακλύζουν στρατόπεδα και εθνικές οδούς από τον Πειραιά έως την Καβάλα, με την Αυστρία και τους 8 προθύμους των Βαλκανίων να οργανώνουν παρασυνόδους και να αναλαμβάνουν ρόλο αυτόκλητης ευρωπαϊκής χωροφυλακής, και με τη Μέρκελ αδύναμη να υπερασπιστεί τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές – που και η ίδια υπονόμευσε – εντός και εκτός γερμανικών συνόρων, ο δρόμος που καλείται να διανύσει η ελληνική κυβέρνηση έως τη σύνοδο κορυφής της 7ης Μαρτίου μοιάζει από παντού ναρκοθετημένος.
Το ελληνικό «προσφυγικό γκέτο»
Εν ολίγοις, η προσφυγική κρίση και το δόγμα «κλειστά σύνορα – εθνικές λύσεις – διαλογή προσφύγων» απειλεί να πετύχει ό,τι δεν κατάφερε η κρίση χρέους: Την πλήρη αποσάθρωση της Ευρώπης και την μετατροπή της Ελλάδας σε χρεοκοπημένο προσφυγικό γκέτο.
Για να αποκρούσει αυτή την απειλή, ο Αλέξης Τσίπρας διεκδικεί εθνική συσπείρωση στο εσωτερικό και αντεπιτίθεται μετωπικά στο ευρωπαϊκό μέτωπο: Προχωρά σε σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών πριν από τη σύνοδο της 7ης Μαρτίου, ζητά από τη Μέρκελ και τον Γιούνκερ να «μαζέψουν» Αυστριακούς, Κροάτες, Σλοβένους και λοιπούς θιασώτες της α λα καρτ Ευρώπης, και προειδοποιεί καθαρά με βέτο.

*******************************************************************************
Διαβάστε επίσης:

• Ο πιο δύσκολος Μάρτης στην ιστορία της Ελλάδας. Του Στέλιου Κούλογλου
   
  

******************************************************************************
Η προειδοποίηση για βέτο
«Θέλω από σήμερα να ξεκαθαρίσω από το βήμα της Βουλής ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να συναινέσει από εδώ και στο εξής σε συμφωνίες, αν δεν κατοχυρωθεί ο υποχρεωτικός διαμερισμός των βαρών και της ευθύνης αναλογικά στα κράτη - μέλη», ήταν το μήνυμα που έστειλε χθες το βράδυ από τη Βουλή, καθιστώντας σαφές ότι η κυβέρνηση θα ασκήσει βέτο στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής, εάν δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις για ενιαία ευρωπαϊκή λύση στη διαχείριση του προσφυγικού.
Το καθαρό αίτημα που θα θέσει η Αθήνα στη σύνοδο της 7ης Μαρτίου θα είναι αφ’ ενός η ρητή δέσμευση ότι δεν θα κλείσουν τα σύνορα και δεν θα συνεχιστούν οι μονομερείς ενέργειες και, αφ’ ετέρου, και κυρίως πλέον, ότι όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα τηρήσουν τη συμφωνία υποδοχής και μετεγκατάστασης συγκεκριμένου αριθμού και ποσοστού προσφύγων.
Το συμβούλιο των αρχηγών
Στη θέση αυτή, ο πρωθυπουργός θα ζητήσει και την στήριξη των πολιτικών αρχηγών, όπως επίσης προανήγγειλε χθες το βράδυ: «Σε αυτήν τη συνάντηση, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», είπε, «πρόκειται να ζητήσω να συμφωνήσουμε από κοινού, η Ελλάδα στη Σύνοδο, να απαιτήσει απόφαση για υποχρεωτική αναλογική συμμετοχή στο relocation και στο resettlement των προσφύγων απ’ όλες τις χώρες της Ένωσης».
Σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές, ο Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει ακόμη και το «ναι» των αρχηγών στην άσκηση βέτο, εάν κρίνει ότι η σύνοδος εκτρέπεται από τις ελληνικές θέσεις – μια κίνηση πάντως που, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, είναι πλέον αποφασισμένος να κάνει είτε συναινέσουν, είτε όχι τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η Ευρώπη των «πραξικοπηματιών»
Πρόκειται για μια στρατηγική που μοιάζει μάλλον μονόδρομος στο σημείο που έχει φθάσει η προσφυγική κρίση, με βαριές ευθύνες επ’ αυτού σε πολλά επίπεδα τόσο στο εγχώριο, όσο και στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Πρόκειται όμως και για μια στρατηγική άνευ εγγυήσεων επιτυχίας μέσα σε μια κατακερματισμένη, πολιτικά λιποβαρή και πολιτισμικά ετερόκλητη Ευρώπη.
Το μπλοκ των «Visegrad» και ο άξονας Αυστρίας - Σλοβενίας μοιάζει πια αποφασισμένος να ρισκάρει και τα τελευταία όρια της κοινοτικής συνοχής, η συστράτευση Ιταλίας, Πορτογαλίας, Ελλάδας δεν αρκεί για να στηρίξει την – κατά ειρωνικό τρόπο, σύμμαχο – Γερμανία της Μέρκελ κι ο, ηχηρά απών, Φρανσουά Ολάντ, κρατά πεισματικά την τρομοκρατημένη Γαλλία μακριά από κάθε συζήτηση για ανοιχτά σύνορα και αλληλεγγύη.
Είναι η εικόνα μιας Ευρώπης που άνοιξε μόνη της την κερκόπορτα σε πάσης φύσεως και προέλευσης «πραξικοπηματίες».
Και σ’ αυτή την Ευρώπη θα μετρηθεί το επόμενο δεκαήμερο η ισχύς και η αξία ενός πιθανού ελληνικού βέτο…