Κινδυνεύουν η πατρίς και η δημοκρατία;...

Τάσος Παππάς 
 Κατά κανόνα τα κυβερνητικά κόμματα που απέρχονται, γιατί ο λαός αποφάσισε να τα στείλει στα αποδυτήρια για να ξαποστάσουν, παραδίδουν κράτος που λειτουργεί σχεδόν τέλεια, οικονομία σε αλματώδη ανάπτυξη, θεσμούς άψογους, κοινωνία σε ηρεμία, χώρα...
υπολογίσιμη στο διεθνές στερέωμα και ύστερα από μερικούς μήνες -από τη θέση της αντιπολίτευσης πια- διαπιστώνουν με τρόμο ότι η νέα κατάσταση, για την οποία βεβαίως είχαν εγκαίρως προειδοποιήσει ότι συνιστά απειλή, αλλά δεν εισακούστηκαν από τους αφελείς ψηφοφόρους, οδηγεί τη χώρα στον όλεθρο, καταστρέφοντας είτε από πρόθεση είτε λόγω διαχειριστικής ανεπάρκειας ό,τι θετικό, δημιουργικό και ελπιδοφόρο είχαν αυτά χτίσει με μεγάλο κόπο.

Δηλαδή, κατά το γηπεδικό σύνθημα, «ομάδα μοντέλο την κάνατε μπουρδέλο». Και γι’ αυτό οργανώνουν «δομική αντιπολίτευση» (τον όρο καθιέρωσε -ποιος άλλος- ο Ανδρέας Παπανδρέου) που στα απλά ελληνικά σημαίνει καμία επικοινωνία με τον πολιτικό αντίπαλο, εκτός από τις θεσμικά προβλεπόμενες, καμία συνεννόηση, ούτε για τα αυτονόητα και τα στοιχειώδη γιατί καραδοκεί ο κίνδυνος του συμβιβασμού, καμία στήριξη για να μην πάρει αέρα και κατσικωθεί στην εξουσία.

Κατά κανόνα, επίσης, οι αντιπολιτεύσεις που αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας παραλαμβάνουν «καμένη γη». Τίποτε δεν πήγαινε καλά με τους άλλους, τα πάντα ήταν στο σημείο μηδέν -λίγο πριν από την κατάρρευση- και επειδή η χώρα έχει περιέλθει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των εγκληματικών πολιτικών των ολετήρων, δεν μπορούν να υλοποιήσουν όσα είχαν επαγγελθεί προεκλογικά.

Καλούν λοιπόν τους πολίτες να βάλουν στο ράφι τις προσδοκίες τους, να παραμερίσουν την οργή τους για την καθυστέρηση στην εφαρμογή των υπεσχημένων, να σφίξουν το ζωνάρι, να κάνουν υπομονή, γιατί αυτό που προέχει είναι να σωθεί η πατρίδα.

Προσθέστε στα παραπάνω και τις καταγγελίες για εκτεταμένη διαφθορά, πελατειακούς μηχανισμούς, διαπλοκή, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και προσωπικό πλουτισμό που εκτοξεύουν οι επόμενοι για τους προηγούμενους (και ανάποδα) καθώς και τις δεσμεύσεις για τις επιχειρήσεις αρετής και εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος που ανακοινώνονται πομπωδώς, αλλά δεν ολοκληρώνονται ποτέ, και θα έχετε την πλήρη εικόνα για το πώς γίνεται το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα από το 1974 και μετά. Κάποιοι πίστεψαν ότι αυτό θα αλλάξει με την εκλογή στη θέση του αρχηγού της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αλλωστε ο ίδιος είχε δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει την πεπατημένη, ότι θα υποστηρίζει αυτό που συμφέρει τη χώρα, ότι δεν πρόκειται να υιοθετήσει καταστροφολογικές λογικές και ρητορική διχασμού και εσχάτως δήλωσε (στην εκπομπή «Ανατροπή» του Γ. Πρετεντέρη στο Μέγκα) ότι θέλει να πραγματοποιήσει γενναία ανοίγματα στον χώρο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου. Αν κρίνουμε πάντως απ’ αυτά που βλέπουμε και ακούμε να λένε δημοσίως κορυφαία στελέχη της Ν.Δ., μάλλον δεν ελέγχει το κόμμα του.

-Πόσο υπεύθυνη και σοβαρή αντιπολίτευση είναι αυτή που χαρακτηρίζει τους αντιπάλους «κανονικούς φασίστες», φράση που δεν έχει ειπωθεί από σημαντικά στελέχη του κόμματος με περίοπτες θέσεις στην ιεραρχία ούτε για τους χρυσαυγίτες;
-Πόσο υπεύθυνη και σοβαρή αντιπολίτευση είναι αυτή που μιλάει για καθεστώς τύπου Βόρειας Κορέας;
-Πόσο υπεύθυνη και σοβαρή αντιπολίτευση είναι αυτή που υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα οικοδομείται σήμερα ολοκληρωτικό σύστημα από τους ανεύθυνους, αδίστακτους, επικίνδυνους, δηλητηριώδεις τριτοκοσμικούς νεομπολσεβίκους;
-Πόσο υπεύθυνη και σοβαρή αντιπολίτευση είναι αυτή που λέει πως με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. «κινδυνεύουν πραγματικά οι σχέσεις μας με την Ευρώπη, η ασφάλεια της χώρας μας και η ίδια η Δημοκρατία μας»;
Αυτά και άλλα πολλά, εξίσου «ευώδη», που δεν είναι μειοψηφικά, σίγουρα δεν συγκροτούν σοβαρό και υπεύθυνο αντιπολιτευτικό λόγο και βεβαίως δεν ταιριάζουν σε αστικό κόμμα που θέλει να λέγεται φιλελεύθερο. Θυμίζουν την εποχή Σαμαρά, τότε δηλαδή που πρωτοκλασάτοι παράγοντες της Ν.Δ. δήλωναν ότι θα πάρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες για να μην τις βρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι οι αστικές δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες για όλες τις μορφές αντίδρασης (ακόμη και για εκτροπή) και ο πρώην πρωθυπουργός μέσα στον πανικό του για την επερχόμενη ήττα προειδοποιούσε τον ελληνικό λαό ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα θα κατεβούν οι εικόνες από τα δημόσια κτίρια και θα δημιουργηθούν σοβιέτ σ’ όλη τη χώρα.

Σίγουρα, επίσης, δεν ανήκουν στον χώρο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου, αν και προσωπικά δυσκολεύομαι να τον προσδιορίσω, αφού κι αυτοί που μιλούν στ’ όνομά του τα έχουν μπερδεμένα στο μυαλό τους. Αυτό όμως ας το σκεφτούν όσοι δηλώνουν κεντροαριστεροί, μεταρρυθμιστές, εκσυγχρονιστές, φιλοευρωπαίοι και ερωτοτροπούν με τη νέα (;) Νέα Δημοκρατία για να εξαφανιστεί αυτό που μισούν περισσότερο και από τις αμαρτίες τους (και είναι πολλές): το «λαϊκιστικό μίασμα» που κυβερνά τη χώρα.
 
efsyn.gr
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ