Ινδία, εκεί που οι βιασμοί είναι επιδημία

Tvxs Άρθρο 

Τελευταία ανανέωση 08:45 | 28 Ιουλ. 2016

Ιφιγένεια Κοντού

«Μια γυναίκα για να απελευθερωθεί, πρέπει να νιώθει ελεύθερη να είναι ο εαυτός της όχι ανταγωνιστικά προς τον άντρα αλλά στο πλαίσιο της δικής της ικανότητας και της δικής της προσωπικότητας». Indira Gandhi

Οξύμωρο, δεν είναι; Έχουν περάσει τόσες δεκαετίες  από όταν η Indira Gandhi, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Ινδία μιλούσε τόσο απλά για τα δικαιώματα των γυναικών και στη χώρα αυτή, οι γυναίκες όχι μόνο δεν  έχουν κατακτήσει τη θέση τους στην κοινωνία αλλά ακόμη διεκδικούν τα στοιχειώδη: αυτοδιάθεση κι αξιοπρέπεια. Ακόμη αγωνίζονται ενάντια στον βιασμό.
Η κατάρα να είσαι γυναίκα Dalit στην Ινδία
Το πιο πρόσφατο θύμα βιασμού που έγινε είδηση ήταν μόλις 14 ετών...  Το κορίτσι  είχε την ατυχία να μπει στο μάτι ενός γείτονα της οικογένειας της. Ο τύπος αυτός είχε βιάσει το κορίτσι πέρσι τον Δεκέμβριο και ήταν έξω με εγγύηση περιμένοντας  να δικαστεί για τον βιασμό. Τον περασμένο Μάιο,  θεώρησε καλό να απαγάγει ξανά το θύμα του και  να το βιάσει ξανά και  σαν να μην έφτανε αυτό, ανάγκασε το κορίτσι να πιει οξύ. Το αποτέλεσμα ήταν ένας εξαιρετικά επώδυνος, βασανιστικός θάνατος αφού το οξύ κατέστρεψε όλα τα όργανα του κοριτσιού. [Πού φωλιάζει αλήθεια τόσος μισογυνισμός και τόση διαστροφή;] Ο δράστης  συνελήφθη μόνο μετά την παρέμβαση του Delhi Commission for Women [DCW]. Αλλιώς θα κυκλοφορούσε ακόμη ελεύθερος και ξένοιαστος... Κάποια Μέσα έγραψαν ότι το άτυχο κορίτσι ονομαζόταν Dalit. Στην πραγματικότητα όμως, Dalit ονομάζεται η κάστα στην οποία ανήκε.
Η μικρή δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε – φευ– και η τελευταία. Λίγες μέρες πριν, μόλις στις 19 Ιουλίου,  μια παρόμοια περίπτωση...
 
 συνέχεια
...επαναληπτικού βιασμού βγήκε στις ειδήσεις αλλά με όλα τα τραγικά που  συμβαίνουν, πέρασε στα ψιλά... Μια φοιτήτρια 21 ετών – επίσης από την κάστα Dalit – βιάστηκε από μια συμμορία που την απήγαγε έξω από το κολλέγιο. Ε και; Σιγά το νέο. Δεν ήταν η πρώτη φορά... Η κοπέλα αναγνώρισε δύο από τους βιαστές εναντίον των οποίων εκκρεμούσε μήνυση για βιασμό από το 2013! Είχε αλλάξει τόπο κατοικίας , έμενε στην πόλη Rohtak όπου φοιτούσε στο κολλέγιο αλλά οι κατηγορούμενοι, την εντόπισαν και την ξαναβίασαν για τιμωρία; για εκφοβισμό; για εκδίκηση; Την άφησαν μισοπεθαμένη στην άκρη του δρόμου... Δεν περίμεναν ότι η κοπέλα θα επιζούσε.  Η φοιτήτρια κατήγγειλε ξανά  το περιστατικό καθώς και τις απειλές της συμμορίας ότι θα σκοτώσουν τους γονείς της. [Δεν βάζει μυαλό κι αυτή...Επιμένει να καταφεύγει στις αρχές...]
Το θρίλερ έχει και sequel στην Ινδία... «Βιασμός –Το πρώτο αίμα»  και «Βιασμός 2 – Η επιστροφή»
Στην Ινδία γίνεται ένας βιασμός κάθε 22 ώρες. Είναι κάτι σαν επιδημία. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η επιδημία προτιμά μια συγκεκριμένη κάστα: την κατώτερη. Σύμφωνα με στοιχεία που διαθέτει  το Εθνικό Αρχείο Εγκλημάτων της Ινδίας [National Crime Records Bureau]  περισσότερες από τέσσερις γυναίκες από την κάστα Dalit βιάζονται καθημερινά. Tο 2014 οι βιασμοί κατά γυναικών ή κοριτσιών Dalit, αυξήθηκαν κατά 19%. Σε πολλές από τις περιπτώσεις, αυτά τα εγκλήματα διαπράχθηκαν από δράστες που ανήκουν σε ανώτερη κάστα. Στην Ινδία ο βιασμός είναι και ταξικό έγκλημα. Τα κορίτσια Dalit είναι για να βιάζονται και να πεθαίνουν μέσα στον πόνο, τον φόβο και την ταπείνωση.

<sub>Seema, 25 - "Οι άντρες ανώτερης κάστας μας έχουν για να διασκεδάζουν. Θεωρούν ότι οι ζωές μας δεν έχουν αξία γιατί είμαστε κόρες φτωχών οικογενειών. Μας κοιτούν πάντοτε με μάτια γεμάτα λαγνεία" - Φωτογραφία: Omar Khan, CNN

Rajbala, 28 -"Μακάρι να μην είχα γεννηθεί  γυναίκα Dalit. Είμαστε  οι πιο εύκολοι στόχοι στην κοινωνία μας για σεξουαλική και κάθε είδους κακοποίηση" - Φωτογραφία: Omar Khan, CNN

Jyoti, 24 - " Έχετε ακούσει ποτέ να βιάζονται κορίτσια ανώτερης κάστας; Είμαστε φτωχοί και αδύναμοι. Να γιατί οι άντρες ανώτερης κάστας βιάζουν τα δικά μας κορίτσια. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν γιατί  έχουν χρήματα και δύναμη" - Φωτογραφία: Omar Khan, CNN</sub>
«Οι Νόμοι μπορεί να άλλαξαν αλλά για τους φτωχούς Dalit σαν κι εμάς, τίποτα δεν έχει αλλάξει...» λένε οι γονείς των κοριτσιών που κακοποιούνται και βιάζονται με την πρώτη ευκαιρία. Κι αυτές οι [μικρές] αλλαγές έγιναν μετά από πολύ πόνο και πολλή διεκδίκηση...
Nirbhaya - στο λεωφορείο του τρόμου
Το 2012 η Ινδία και ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίστηκε από  το περιστατικό βιασμού της  φοιτήτριας  μέσα στο λεωφορείο από μια ολόκληρη συμμορία [μαζί και με τον οδηγό] μπροστά στα μάτια του φίλου της που τον ξυλοκόπησαν άγρια  όταν προσπάθησε να την προστατεύσει! Η  φοιτήτρια έδωσε μάχη αλλά δεν μπόρεσε να κρατηθεί τελικά  στη ζωή. Ακολούθησε θύελλα αντιδράσεων! Διαδηλώσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κάθε είδους. Οι Ινδές πάλεψαν με πάθος για το δικαίωμα τους στην αξιοπρέπεια με όσα μέσα διέθεταν. Το περιστατικό γυρίστηκε σε δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ  με τίτλο: ‘η κόρη της Ινδίας’.
Η ταινία απαγορεύτηκε στην Ινδία με τη δικαιολογία ότι υποδαυλίζει τη βία εναντίον των γυναικών αλλά έγινε viral στο διαδίκτυο. Ακολούθησε μέχρι και έκθεση με έργα ζωγραφικής  εμπνευσμένα από  τη "Nirbhaya" ! Παρεμπτιπτόντως, Nirbhaya που σημαίνει: άφοβη [fearless] είναι ένα ψευδώνυμο που δόθηκε από τα Media [τιμής ένεκεν;] στην νεαρή ινδή φοιτήτρια- θύμα των βιαστών.
Πολύ μεγάλος αγώνας για πολύ μικρά αποτελέσματα.
_{Έργο του Tahir Siddiqui στη Γκαλερί Dhoomimal στο Νέο Δελχί - 15 Μαϊου 2014.}

Το μόνο που κατέφεραν οι αγωνίστριες Ινδές ήταν να πάψει τουλάχιστον να θεωρείται ο βιασμός, ταμπού. Άρχισαν να ανοίγουν στόματα και να μιλούν για βιασμούς. Κι αφότου άνοιξαν, δεν λένε να κλείσουν... Κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, η κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων στην υπάρχουσα νομοθεσία, το 2013. Όχι πως έγινε  και καμιά τομή στο σύστημα. Οι μεταρρυθμίσεις ήταν περιορισμένες  και το νομικό πλαίσιο εξακολουθεί να είναι βαθιά προβληματικό. Παράδειγμα: η αναθεώρηση του 2013 αναφέρει: «Η σεξουαλική επαφή ή οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ενός άντρα και της συζύγου του – αν η σύζυγος δεν είναι κάτω των δεκαπέντε ετών  – δεν είναι βιασμός» [τι είναι τότε; ].
Βιασμός  μέσα στο πλαίσιο του γάμου; Ψιλά γράμματα. Δεν υπάρχει ούτε ως  πιθανότητα στο μυαλό του νομοθέτη. Αν είσαι 16 ετών και σε έχουν παντρέψει, μπορεί ο σύζυγος να σε βιάζει συνέχεια. Κανονικά και με τον Νόμο.
Ακόμη και με αυτές τις αλλαγές στη νομοθεσία, υπήρξε έστω κάποια μείωση των βιασμών; Εμένα μου λες; Η Ινδία συνεχίζει να τροφοδοτεί τη διεθνή  ειδησεογραφία με ειδήσεις για φρικτά εγκλήματα κατά των γυναικών. Κυρίως εναντίον κοριτσιών της κατώτερης κάστας, πού και πού ακούγονται όμως και βιασμοί άλλων γυναικών, έτσι για αλλαγή...
Τον Μάιο του 2014, δυο έφηβες απήχθησαν, βιάστηκαν και κρεμάστηκαν σε δέντρα από συμμορία.
Τον Μάρτιο του 2015, μια καλόγρια από την ιεραποστολική ομάδα της μητέρας Τερέζας  βιάστηκε μέσα σε σχολείο στην Καλκούτα από μια συμμορία ενόπλων.

_{Μια καλόγρια υπογράφει εναντίον των βιασμών σε πανό διαμαρτυρίας για το περιστατικό σε βάρος της καλόγριας στην Καλκούτα - Photo: Reuters/Rupak De Chowdhuri}

Τον περασμένο Ιανουάριο, ένα 14χρονο κοριτσάκι απήχθη, βασανίστηκε και βιάστηκε από συμμορία που την πυροβόλησε στο στήθος και την πέταξε σε πηγάδι θεωρώντας την νεκρή. Η γενναία μικρή ξερίζωσε με τα ίδια της τα χέρια τη σφαίρα από το στήθος της και επέζησε σε πείσμα των βιαστών της για να τους καταγγείλει. Και τώρα ζητά δικαιοσύνη.
Πριν από λίγες μέρες, μια συμμορία άρπαξε μια ισραηλινή τουρίστρια και την βίασε ομαδικά [όλα κι όλα , οι ινδοί είναι άνθρωποι της παρέας...]

_{Μια μαθήτρια κρατά ένα πλακάτ κατά τη διάρκεια μιας  συγκέντρωσης στη μνήμη  5χρονου κοριτσιού που βιάστηκε στο Jammu – 20 Απριλίου  2013. Photo: Reuters. Izzat - η δικαιοσύνη άργησε μια μέρα...}

Τι γίνεται όσον αφορά την εφαρμογή της Δικαιοσύνης;
Κουβάρι. Παράδοση, κοινωνική διαστρωμάτωση, δυσλειτουργίες και ολιγωρίες  του νομοθετικού συστήματος μπλέκονται με ένα άλλο πρόβλημα, αυτό που οι ινδοί ονομάζουν: “izzat lootna” ή αλλιώς : «χαμένη τιμή» Από τη μια, το θύμα έχει να αντιμετωπίσει  ένα ολόκληρο βουνό:
τον εξευτελισμό και τον δεύτερο βιασμό στα test εξακρίβωσης της  παρθενίας και τις υπόλοιπες περιττές και προσβλητικές δικαστικές διαδικασίες...
τον δικαστικό  μηχανισμό που δουλεύει σε slow motion  επιτρέποντας στους κατηγορούμενους που έχουν βγει με εγγύηση να γυρνούν ελεύθεροι τρομοκρατώντας τα θύματα και τις οικογένειές τους...προσπαθώντας να τους εξαγοράσουν για να αποσύρουν τη μήνυση ή απειλώντας τους ακόμη και με τη ζωή τους...
την άδικη  κοινωνική διαστρωμάτωση και τις παγιωμένες αντιλήψεις περί κατώτερης κάστας ινδών που θεωρούνται κατώτεροι του Νόμου...
τις παραδόσεις που θέλουν τη γυναίκα να φταίει σε έναν βιασμό περισσότερο από τον άντρα ... «αν μια γυναίακ γυρνάει στους δρόμους στις 9 το βράδυ, πάει γυρεύοντας να βιαστεί...» την ίδια του τη φτώχεια που δεν  το βοηθά να διεκδικήσει το δίκιο του μέσω της νομικής οδού...

_{Μια διαδηλώτρια διαμαρτύρεται με πλακάτ για την ποινή κράτησης τριών ετών σε φυλακή ανηλίκων σε βιαστή – Νέο Δελχί, Σεπτέμβριος 2013 . Photo: Reuters/Mansi Thapliyal}

Από την άλλη, υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο που συνδέεται με τη χαμένη ή κλεμμένη τιμή, τo izzat. Δεν πρόκειται φυσικά για την τιμή μιας κοπέλας, αλλά  για την τιμή κάποιου άντρα της οικογένειας, του πατέρα ή του συζύγου ή του αδερφού. Έτσι κι αλλιώς , στην Ινδία, η κοινωνία, η κουλτούρα, το σύστημα, μόνον αυτούς υπολογίζουν ως ανθρώπους...
Εδώ ο ομαδικός βιασμός παραγγέλνεται από ένα αυτοσχέδιο δικαστήριο για να τιμωρηθεί όχι το κορίτσι που βιάζεται αλλά κάποιος άλλος. Πρωτότυπο ε;  Τον Ιούλιο του 2014, ένα κορίτσι καταδικάστηκε σε ομαδικό βιασμό στην περιοχή  Jharkhand της Βόρειας Ινδίας από το παράνομο δικαστήριο που έστησε ο αρχηγός του χωριού για να τιμωρηθεί ο αδερφός της που είχε ατιμάσει μια παντρεμένη γυναίκα. Με αυτή την τιμωρία πήρε ικανοποίηση ο σύζυγός της που είχε προσβληθεί. Για την ίδια τη γυναίκα δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Ούτε φυσικά για το κορίτσι που βιάστηκε ομαδικά.
Στην Ινδία, αυτή τη στιγμή, η επιδημία των βιασμών είναι ολοφάνερα εκτός ελέγχου. Πότε θα περιοριστεί; Για να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει καταρχήν, η ατίμωση από την πράξη του βιασμού να αρχίσει να πέφτει στα μούτρα του βιαστή όχι του θύματος. Μέχρι τότε, όσο κι αν οι ινδές διαμαρτύρονται, οι ινδοί θα χρησιμοποιούν τον βιασμό ως μέσον για να μειώσουν τις γυναίκες, για να αποδώσουν τη δική τους ιδιότυπη δικαιοσύνη, για να κρατήσουν τις κατώτερες τάξεις τόσο χαμηλά που το [γυναικείο] μάγουλο Dalit να ακουμπάει στη λάσπη.