Δεν χωράει αμφιβολία: Ο πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενος (και πιο επικερδής) τομέας της τουριστικής βιομηχανίας είναι αυτός που βασίζεται στο συνολικό βίωμα ενός ταξιδιού σαν μια αδιάσπαστη αλυσίδα ευχάριστων προσωποποιημένων αναμνήσεων. Με δύο λόγια ο απαιτητικός επισκέπτης, ο θηρευτής των εμπειριών δηλαδή, περιμένει από τον τόπο υποδοχής μια «ενορχήστρωση» που ικανοποιεί πολλές αισθήσεις: θέλει να διαμένει σε ένα κατάλυμα υψηλών προδιαγραφών, να απολαμβάνει ωραία εδέσματα, να χαίρεται την υψηλή αισθητική και ταυτόχρονα να καλύπτει την ανάγκη του για μάθηση, καλλιέργεια και εξερεύνηση. Πληρώνει αδρά και αν μείνει ευχαριστημένος επιστρέφει. Αλλιώς αναζητά αλλού συγκινήσεις.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ιδανικό μέρος γι’ αυτήν τη «φυλή» των πιο λεπταίσθητων και μορφωμένων ανθρώπων, που δεν τους ενδιαφέρουν οι ακριβές σαμπάνιες της Μυκόνου, ούτε αφήνουν φιλοδωρήματα 500 ευρώ. Είναι όμως διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα πολύ ακριβό ξενοδοχείο, να δειπνήσουν στα καλύτερα εστιατόρια, να πραγματοποιήσουν ακριβές αγορές και να μάθουν περισσότερα πράγματα για τον αρχαίο και σύγχρονο πολιτισμό μας.
Το πιο πολύτιμο κεφάλαιό μας, το στοιχείο που δίνει στην Ελλάδα τη μοναδικότητά της είναι τα μνημεία της σε συνδυασμό με την τέρψη της φυσικού περιβάλλοντος και τη ζεστασιά των ανθρώπων. Αν κοντά σε αυτά είχαμε και καλές υποδομές, τότε τα έσοδα από τον ποιοτικό τουρισμό θα είχαν πολλαπλασιαστεί.
Φανταστείτε, λ.χ., σε όλους τους σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδος, να υπήρχαν εντευκτήρια και εστιατόρια του ΤΑΠ που να διαφήμιζαν τα καλύτερα προϊόντα της ελληνικής γης: τοπικά τυριά, ελαιόλαδο, αλλαντικά, βότανα, ζυμωτό ψωμί, ζουμερά οπωροκηπευτικά, με συνταγές που προέρχονται από την ντόπια παράδοση. Να σερβίραμε τοπικές ποικιλίες κρασιών και μικροζυθοποιία από την περιοχή. Σε αυτήν την περίπτωση, η χαρά που θα αντλούσε κανείς από τη βόλτα σε μια ωραία τοποθεσία με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, θα συμπληρωνόταν από μια «επίγευση» και θα σχημάτιζε την αλυσίδα που λέγαμε πριν. Αντ’ αυτού, όπως έδειξε και η αυτοψία της «Κ», πηγαίνεις σε ένα μέρος σαν τους Δελφούς και όχι μόνο να δεν βρίσκεις παγωμένο νερό, αλλά υπάρχει αποκλειστικά το πανόραμα της γρανίτας...
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.