Ανησυχητικές συμπτώσεις

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ

Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω την κυρία Σταυρούλα Νικολοπούλου, σύζυγο του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γ. Στουρνάρα, ούτε τον ίδιο, άλλωστε, γνωρίζω προσωπικά. Ωστόσο, με την προχθεσινή αιφνίδια έφοδο εισαγγελέων διαφθοράς και αστυνομικών στα γραφεία της εταιρείας της κυρίας Στουρνάρα, λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί από την κεντρική τράπεζα η απόρριψη του ηγετικού σχήματος που επιθυμούσε να εγκαταστήσει στην Τράπεζα Αττικής η κυβέρνηση, με έζωσαν τα φίδια. Να είναι τυχαίο; Σύμπτωση και το ότι τους εισαγγελείς, για μια έρευνα που θα μπορούσε να γίνει και χωρίς τη φυσική τους παρουσία, «συνόδευαν» μέσα ενημέρωσης; Από πότε, άραγε, το ξεκίνημα μιας έρευνας που μπορεί να καταλήξει, έπειτα από χρόνια συνήθως, σε πανηγυρική αθώωση του ερευνώμενου, πρέπει να τυγχάνει ευρείας δημοσιότητας; Αραγε το τεκμήριο της αθωότητας που τόσο έχει υπερασπιστεί μισό αιώνα και βάλε η αριστερά παύει να είναι αξία της δημοκρατίας όταν η αριστερά έρχεται στην εξουσία; Και η φήμη της εταιρείας, που ακόμη και πρωτοετείς των οικονομικών σχολών γνωρίζουν ότι είναι η μισή της αξία, πού πάει;
Αυτή η κυβέρνηση όλων των Ελλήνων δεν υπολογίζει τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει αυτό το είδος διασυρμού και διαπόμπευσης πριν καταλογισθεί οποιοδήποτε παράπτωμα ή αδίκημα; Οχι μία, δύο και τρεις φορές να ελεγχθεί η κυρία Νικολοπούλου και η εταιρεία της, η οποία ειδικεύεται στην οργάνωση προβολής και διοργάνωση συνεδρίων στον τομέα της υγείας, καθώς η συγγενική σχέση με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος επιβάλλει να είναι απολύτως άψογη στη λειτουργία της. Αυτό, όμως, διαφέρει από την επικοινωνιακή έφοδο η οποία, σε συνδυασμό με το θέμα της Τράπεζας Αττικής, έκανε το σύνολο των μέσων να σχολιάζουν, το καθένα από τη δική του οπτική, ένα θλιβερό νταραβέρι. Οι φιλοκυβερνητικοί υπονοούν ότι ο διοικητής αρνείται τη λύση Ρουμελιώτη στην Αττικής ως «διαπραγμάτευση» γιατί πιέζεται από την έρευνα και όλοι η υπόλοιποι εκφράζουν τη δηλητηριώδη υποψία ότι η κυβέρνηση πιέζει γιατί δεν της έγινε το χατίρι. Την απόλυτη ευθύνη την έχει η κυβέρνηση, πάντως. Εάν ήθελε, η έρευνα θα ήταν γρήγορη και αποτελεσματική, χωρίς πρόωρη και παράνομη δημοσιότητα, χωρίς να πλήττονται οι θεσμοί.

από τήν Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

kathimerini.gr