Oι «Μεγαλοκοκότες» φοβούνται μή πέσουν ...χαμηλά(!!!) καί ...καταντήσουν δακτυλογράφοι... (Ρέ, πού πάμε, ρέ!..)

«Μισθούς σούπερ μάρκετ»

Υπάρχει μία καταπληκτική σκηνή, γεμάτη χιούμορ και ειρωνεία, στην κάλπικη λίρα, την ταινία του Γιώργου Τζαβέλα. Η «Μεγαλοκοκότα» Ίλυα Λιβυκού, προσπαθεί να πείσει τον αγαθό Βασίλη Λογοθετίδη, να γίνει παραχαράκτης, και να της φτιάξει κάλπικες λίρες. Και μάλιστα για να τον πείσει του λέει, πως αν δεν της φτιάξει κάλπικες λίρες θα πέσει πολύ χαμηλά, θα γίνει μία … μία…, τρομάζει εκεί ο Λογοθετίδης, και της λέει: «μην μου το πείτε, σας παρακαλώ», νομίζοντας προφανώς πως θα του πει, τουλάχιστον πως θα γίνει πόρνη.

του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη

Αλλά αυτή συνεχίζει και του λέει, πως αν δεν της φτιάξει κάλπικες λίρες, θα καταντήσει μια δακτυλογράφος, ή μια μανικιουρίστα!!! – γιατί βέβαια για μια σαν αυτήν, η κατάντια θα ήταν να γίνει δακτυλογράφος. Και ο Λογοθετίδης της απαντά, με τον μοναδικό του τρόπο: «αχ μην μου το πείτε αυτό…».

Αυτή τη σκηνή  τη θυμάμαι κάθε φορά που βλέπω ρεπορτάζ στις ειδήσεις, ειδικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης, όπου κάποιος ρεπόρτερ λέει με αποτροπιασμό, μεγάλες κουβέντες, όπως: «ο Βαγγέλης με πτυχίο αρχιτεκτονικής, δουλεύει σερβιτόρος», ή «η Μαρία, με σπουδές φιλοσοφικής εργάζεται ως καθαρίστρια», ή «ο Μιχάλης σπούδασε μαθηματικός και εργάζεται ως οδηγός ταξί».

Λες και το επάγγελμα του σερβιτόρου, της καθαρίστριας ή του ταξιτζή, είναι για ντροπή, λες και υπάρχουν επαγγέλματα πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, ειδικά σε περιόδους κρίσης, σαν αυτή που περνάμε. Λες και κάποιος αυτό που σπουδάζει, αυτό πρέπει να ακολουθεί υποχρεωτικά σαν επάγγελμα, χωρίς να έχει το μυαλό του ανοιχτό, για οποιαδήποτε διαφορετική επιλογή, που μπορεί να του επιφυλάσσει κάτι ακόμη καλύτερο η ζωή στη γωνία. Αλλά δεν είναι το θέμα μου αυτό…

Το θέμα μου είναι, ότι πρωί πρωί Δευτέρας, 5 Σεπτεμβρίου, στην πρωινή εκπομπή του Σκάι των Λυριτζή - Οικονόμου, άκουσα από έναν απ’ τους δύο παρουσιαστές να λέει με φρίκη, πως τώρα που θα κλείσουν πολλά κανάλια, και θ’ ανοίξουν κάποια άλλα, όπου οι άδειες έχουν χρυσοπληρωθεί, είναι τόσο μεγάλο το κόστος, που θα προσλαμβάνονται οι δημοσιογράφοι, με μισθούς «σούπερ μάρκετ» των πεντακοσίων ευρώ. Λες και αυτοί που παίρνουν αυτούς τους μισθούς σούπερ μάρκετ των πεντακοσίων ευρώ, και που μπορεί να δουλεύουν σα σκυλιά για να ζήσουν την οικογένειά τους, είναι σε πολύ πιο χαμηλή θέση απ’ αυτούς. Μακάρι κανείς να μην έπαιρνε μισθούς «σούπερ μάρκετ», μακάρι κανείς να μην είχε πρόβλημα.

Αλλά έτσι είναι τα πράγματα, δυστυχώς. Και καλό είναι να μην λένε τέτοια πράγματα δημοσίως, άνθρωποι που και από τον δημόσιο και από τον ιδιωτικό τομέα, έχουνε χρυσοπληρωθεί. Δεν λέω ότι δεν το αξίζανε, ούτε μ’ ενδιαφέρει πόσα έπαιρναν ή πόσα παίρνουν, αλλά κάτι τέτοια, από συγκεκριμένους ανθρώπους, λυπάμαι αλλά φαντάζουν απλώς σουσουδίστικα, για να μην πω κάτι χειρότερο. Και προτιμώ να σταματήσω και να μην πάω παραπέρα… 

thepressproject.gr 

Σημείωση : O υπέρτιτλος γράφτηκε από τή "Νέα Μύκονο"