Στή Μύκονο τού 2016 ο παλαιοκομματισμός ζεί καί βασιλεύει...

Λέτε ορισμένοι, απ' όσους "αυτoχειριάζονται πολιτικά"  
(μέ τίς "ληγμένες" μεθόδους πού μεταχειρίζονται),  
νά επιχειρούν ένα-κάποιο είδος 
πολιτικής ευθανασίας;
*
Tά social media στά χέρια τού επικοινωνιακά αναιδή πολιτικάντη (καί δυνάμει επικοινωνιακά ανίδεου) γίνονται δίκοπο δρεπάνι γιά ό,τι υπερασπίζεται...

...όπως καί νάχει δέν παύεις νά ποιείς Τό μέγιστο "πολιτικό σφάλμα"  
προσφέροντας τό ακόνι μέ τό οποίο θά ακονιστεί τό δρεπάνι πού κραδαίνει 
ο, ανά πάσα στιγμή καραδοκών, Πολιτικός σου Θάνατος...

Δέν χρειάζεται νά είναι -κανείς- πολιτικά οξυδερκής γιά νά αντιληφθεί ότι όσοι "ετοιμάζονται" (ή "τούς ...ετοιμάζουν")
γιά τήν "ύπατη καρέκλα" τού νησιού
πρέπει νά διαθέτουν 
άκρως σοβαρή πολιτική σκέψη καί πράξη
ως -minimum- προϋπόθεση επιτυχίας τού στόχου τους.
Κι αυτό γιατί τά όρια τού "πολιτικού παιγνιδιού" στή Μύκονο 
έχουν στενέψει στόν υπέρτατο βαθμό μετά καί 
τίς εξελίξεις τών τελευταίων ετών.
Εξελίξεις οι οποίες δημιούργησαν ηλικιακό χάσμα 
(καί απύθμενη άβυσσο στόν έλεγχο τών "κουκιών")
μεταξύ νεοεισελθόντων καί παλαιών πολιτευομένων.  

 Όσοι καί όποιοι υποψήφιοι εραστές τού δημαρχικού θώκου 
(εκείνοι δηλ. πού ορέγονται τέτοια κουλαντρίσματα) 
επιθυμούν νά έχουν, ψηφοσυλλεκτικά τουλάχιστον, 
μιά αξιοπρεπή πορεία καθ' οδόν γιά τήν κάλπη,
θά πρέπει, έγκαιρα, νά ελέγξουν 
εάν καί σέ ποιό βαθμό είναι εκτεθειμένοι 
στήν επικίνδυνη ακτινοβολία πού, συνήθως, εκπέμπουν 
οι -μόνο πολιτικά-  
"μπατιρημένες παρέες"... 
Ομοίως θά πρέπει νά ελέγξουν καί τόν αυθορμητισμό  
τών εκλογικών "επιτελών" τους. Τώρα... 
...πού είναι ακόμη νωρίς.
*  
Τό νά χάσει (ή νά μήν κερδίσει), κάποιος, 
τίς μελλοντικές εκλογές, 
εξ αιτίας τής ισχύος ενός  "κραταιού αντιπάλου", 
είναι, σέ τελευταία ανάλυση, μιά έντιμη ήττα... 

Αλλά όταν ΕΣΥ, o ίδιος, ελλείψει 
ενός τόσο "κραταιού" αντιπάλου
 -στόν ορατό, τουλάχιστον, ορίζοντα- 
...πασχίζεις νά εμφανίζεσαι...
-μπροστά στίς προκλήσεις τών καιρών-   
..."minor"
καί "μαγική εικόνα χωρίς εικόνα"...
...ή έστω "φάντασμα στά παρασκήνια"...
...τότε αυτή η στάση σου ισοδυναμεί μέ πολιτική αυτοχειρία. 
*  
Είπαμε ότι ο Αριστοτέλης θεωρεί τόν άνθρωπο "ζώο πολιτικό"...
...ενώ η παρακμή -αντίθετα- τόν προτρέπει,
όπως καί ο συρμός τής εποχής πού διανύουμε,
νά μεταβληθεί σέ πολιτικό κτήνος...

 Έ, κι εμείς, δέν είναι ανάγκη νά είμαστε πάντοτε "τής μοδός"...
...ούτε νά γινόμαστε -σάν τή μαϊμού- κι εμείς τού συρμού!...
...γιατί στό τέλος-τέλος θά βαρεθούν 
(κι αυτοί ακόμα πού, μέχρι τώρα, κρυφογελoύν μέ τίς μπομπές καί τά χάλια μας)
...καί -αδίκως;- θά μάς κράξουν... 
...urbi et orbi!...                                                                                                                                          

Δ.Ν.Α.