Εκλογομαγειρείον : "Η ωραία Μύκονος"

 Φανταστικοί διάλογοι μεταξύ κάποιου Αλέκου καί ενός αγνώστου Χ...
...πού θά μπορούσαν νά είναι καί αληθινοί... 
...πράγμα, όμως, απίθανο γιατί... 
...η πραγματικότητα, συνήθως, ξεπερνάει καί τήν πιό τολμηρή φαντασία...*

-Γιά πές ρέ Αλέκο, πώς τά 'δες εσύ τά πράματα μέ τίς αμερικάνοι;

-Άσε, γιατί κάθε φορά πού έχουνε εκλογές ευτοί... 
...εδώ, γίνεται τής πουτ@νας τό κάγκελο!
-Δηλαδή;
-Κάτι ξυπνάει μέσα τους, ολονώνε, καί θένε νά γενούνε, ούλοι, δημάρχοι!

-Άμα σκεφτείς ότι "Ο λύκος στήν αναμπουμπούλα χαίρεται" τότε, εμάς, μάς συμφέρει μιά τέτοια κατάσταση...

-Ρέ σύ, άμα ο άλλος θέλει νά σού κάτσει στό σβέρκο δέ τόνε κάνεις, εύκολα, ζάφτι... Άμε, τώρα, εσύ νά κουμαντάρεις τόσοι σκερβελέδες!

-Γιατί, πρώτη φορά είναι; Η πολιτική είναι μιά σειρά από μικροεκβιασμούς... 
...Θά τάξουμε τού καθένα, ξεχωριστά, ότι "θά τόνε στηρίξουμε γιά δήμαρχο" (ψήφοι έχουμε) καί θά τσιμπήσουνε!...  
...Τήν τελευταία ώρα, στό μή παρέκει όταν δέ θά μπορούνε νά κάμουνε πιά τά οπίσω... 
...στό αμήν πού λένε... 
...μέ τό πού θά διούνε ΠΟΣΟΙ στριμωγνόνται γιά μιά καρέγκλα πού δέ χωρεί παρά ένανε...
...Έ! Δέ θ'αναγκαστούνε; Θ'αναγκαστούνε!...   
...θένε-δέ θένε, λοιπόν, θ'αποφασίσουνε : 
ή νά "ναυαγήσουνε", καλά-καλά, ευτοί καί τά όνειρά τωνε...  
...ή νά πάνε στίς εκλογές μέ υποψ. δήμαρχο κοινής αποδοχής καί μέ τούς ίδιους γιά αντιδημάρχους, προέδρους δ.σ. κλπ...

Όμως ΕΚΕΙ, ακριβώς, είναι πού θά τούς περιμένουμε ΕΜΕΙΣ : Επειδή ούλοι ευτοί αλληλοϋποβλεπόνται καί αλληλομισιούνται... 
...καί δέ θά βρίσκουνε, μεταξύ τωνε, άκρια...
...τότε, λοιπόν, θά τούς φορέσουμε σομπρέρο τόν δικό μας άνθρωπο πού, αναγκαστικά θά τόν αποδεχτούνε!...  
...Έναν άνθρωπο πεπειραμένο, ένανε έξω απ' αυτούς, έναν πού...

-Ρέ νά κι άν τόνε δεχτούνε, νά κι άν δέν τόνε δεχτούνε!!!

-Δηλαδή, θά χρησιμοποιήσεις διαπραγματευτικά τήν υπόθεση τής υποστήριξης -από ΕΜΑΣ- μιάς κοινής υποψηφιότητας... 
...γιά νά πιέσεις νά μπείς στούς συνδυασμούς τού αντιπάλου, ρέ θηρίο;

-Γι αυτό σέ γουστάρω, τόσα χρόνια, ρέ μεγάλε!
Επειδή διαβάζεις, μέ τό πρώτο, τά βουλωμένα γράμματα... 
...πού γράφουν πώς ό,τι κι άν γίνει... 
...ΕΜΕΙΣ, θάμαστε γιά πάντα στά πράματα!
                              *******
*Τά ονόματα είναι διαλεγμένα περίπου τυχαία (έτσι πού νά δίνουν έναν-κάποιο μπούσουλα στόν ανυποψίαστο αναγνώστη) καί τά πρόσωπα τού διαλόγου  έχουν φανταστική (έως αγγελετακική) σύμπτωση μέ τήν πραγματικότητα...
Δ.Ν.Α.