Ας μην υποκρινόμαστε πως «το 2016» φταίει που πεθαίνουν πολλοί αγαπημένοι διάσημοι...

Είναι γεγονός ότι μέσα στο 2016 έφυγαν πολλοί πρωτοκλασάτοι καλλιτέχνες. Είναι εξαιρετικά καθησυχαστικό να κατηγορούμε τη χρονιά και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για τη γρουσουζιά και...
να ελπίζουμε πως τα πράγματα θα αλλάξουν το 2017, αλλά αυτό δεν θα τα κάνει να αλλάξουν.

Ο συντάκτης του BBC Νικ Serpell, ειδικός στις νεκρολογίες, εξήγησε τον περασμένο Απρίλιο γιατί το 2016 είχε ήδη τόσους σημαντικούς θανάτους (και γιατί θα ακολουθούσαν ακόμα περισσότεροι).

Οι άνθρωποι που έγιναν διάσημοι απ' το 1960εισέρχονται πλέον στην δεκαετία των 70 και αρχίζουν να πεθαίνουν, ενώ πλέον υπάρχουν πολύ περισσότεροι διάσημοι από το παρελθόν, όταν οι μόνοι πραγματικά διάσημοι ήταν από το σινεμά. Επίσης αυτοί που τώρα πεθαίνουν ανήκουν στη γενιά του baby-boom, που γεννήθηκαν μεταξύ του 1946 και του 1964, όταν υπήρξε μια τεράστια αύξηση του πληθυσμού. Περισσότερα μωρά στη γενιά του baby-boom, σημαίνει περισσότεροι διάσημοι στη συνέχεια.

Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλει στην εντύπωση ότι περισσότερες διασημότητες πεθαίνουν, είναι -πέρα απ' το ότι έχουμε περισσότερες διασημότητες από ό, τι πριν- είναι πως μαθαίνουμε ένα σωρό θανάτους που δε θα μαθαίναμε ποτέ αν δεν υπήρχαν τα social media.

Εκτός όμως απ' αυτούς που έφυγαν σε βαθιά γεράματα (πχ. ο Λέοναρντ Κοέν ήταν 82 ετών, ο Gene Wilder ήταν 83, η Ζα Ζα Γκαμπόρ ήταν 99!) ή γι' αυτούς που πέθαναν από ασθένειες που δεν μπορούσαν να αποτρέψουν, υπάρχουν και οι «νέοι» - και γι' αυτούς συνήθως δεν φταίει η κακή χρονιά ούτε η κακιά η μοίρα τους.

Μετέφρασα αποσπάσματα από ένα ενδιαφέρον ποστ της Judy Anne. Έχει τον τίτλο: Δεν σκοτώνει ανθρώπους το 2016. Δεν φταίει το 2016 που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν πολλοί απ' τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες σε μικρή ηλικία. Φταίει η κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ. Είπαμε χιλιάδες φορές για το «κακό 2016» αλλά μας διέφυγε κάτι που έχει άμεση συνάρτηση με τους θανάτους. Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ αποκάλυψε με φετινή του μελέτη πως ο προσδόκιμος όρος...
 συνέχεια
...ζωής των Αμερικανών μειώθηκε, για πρώτη φορά απ' το 1993. Και κανείς δεν ξέρει γιατί. Πάντως το σημαντικό είναι πως αν είσαι στα 40 ή τα 50 σου, φαίνεται πως ίσως να μη ζήσεις τόσο όσο οι γονείς ή οι παππούδες σου, και ρόλο σε αυτό ενδέχεται να παίζει ένας απειλητικός για τη ζωή εθισμός.

Ας δούμε τους δύο πιο πρόσφατους θανάτους διασήμων, του George Michael και της Carrie Fisher. Ο George Michael πέθανε από συγκοπή στα 53 κι η Carrie Fisher από καρδιακή προσβολή στα 60. Σύμφωνα με τους κοντινούς του ανθρώπους ο George Michael, που κάπνιζε μεγάλες ποσότητες κάνναβης καθημερινά για δεκαετίες, είχε προχωρήσει και σε πιο θανατηφόρα ναρκωτικά όπως είναι το crack cocaine. Η δε Carrie Fisher ήταν πασίγνωστη για τις καταχρήσεις κοκαΐνης και αλκοόλ και μιλούσε συχνά για αυτές. Το πρόβλημα είναι πως η κοκαΐνη είναι ναρκωτικό που αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής ακόμα κι αν τη χρησιμοποιείς περιστασιακά.

Οι χρήστες της έχουν υψηλότερη πίεση και πιο βουλωμένες αρτηρίες - πράγμα που οδηγεί σε προβλήματα καρδιάς. Δεν προκάλεσε το 2016 μυστηριώδεις ασθένειες στους αγαπημένους μας καλλιτέχνες. Ο εθισμός είναι μια ασθένεια που μπορεί να σκοτώσει όπως και ο καρκίνος, κι ας μη θέλει κανείς να το παραδεχτεί. [Όλα τα ναρκωτικά που έκαναν στα '70s και τα '80s οι αγαπημένοι μας σταρ αργά ή γρήγορα μπορεί να επηρεάσουν τον οργανισμό τους, και το αποτέλεσμα θα το δούμε σύντομα). Ο Prince, επίσης, δεν δολοφονήθηκε απ' το κακό 2016: πέθανε από μία τελείως ανθρώπινη ασθένεια που το στίγμα της όμως αποτρέπει τους ανθρώπους να μιλήσουν γι' αυτήν ή να ζητήσουν θεραπεία. Αν ήταν ακόμα ζωντανός θα μπορούσε ο Πρινς να μιλήσει για τον εθισμό στα φάρμακα και τα ναρκωτικά τόσο εύκολα όσο μιλά ένας διαβητικός για την ασθένειά του;

Το κάνουμε για να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα, αλλά το ότι υποκρινόμαστε έστω και για πλάκα πως το συγκεκριμένο έτος σκοτώνει ανθρώπους, μας αποτρέπει απ' το να πούμε και την άβολη αλήθεια: Ο αλκοολισμός και η κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών σκοτώνει και του χρόνου θα σκοτώσει περισσότερους, ίσως και το δικό μας αγαπημένο σταρ, ίσως και κάποιον κοντινότερό μας. Ίσως κι εμάς...

Άρης Δημοκίδης