Ενας Θεός ξέρει γιατί ορίστηκε υφυπουργός Παιδείας ο κ. Κώστας Ζουράρις, ιδιοκτήτης και αυτός προσωπικού κόμματος, της «Πυρίκαυστης Ελλάδας», το όνομα του οποίου τον οδήγησε φαίνεται στη συντροφία του κ. Καμμένου. Ενας Θεός και ο πρωθυπουργός, που μάλλον δεν θα μπει στον κόπο να εξηγήσει την επιλογή του. Οπως δεν θα εξηγήσει γιατί ένιωσε την ανάγκη να ιστορήσει λεπτομερώς, ευρισκόμενος στη Νίσυρο, το συναισθηματικό του δέσιμο με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ. Σαν να ’θελε να τον καλύψει με την αιγίδα του, τη στιγμή μάλιστα που στο κόμμα του εντείνονται οι επικριτικές φωνές για μιαν αταίριαστη συνεργασία η οποία έχει ήδη αλλοιώσει ουσιώδη γνωρίσματα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τουλάχιστον εκτίθενται στα ιδρυτικά του κείμενα.
Μέχρι στιγμής, ο κατά δήλωσή του δάσκαλος γαλλικών πανεπιστημίων ασκεί την εξουσία του με την ίδια πνευματική χαλαρότητα που τον χαρακτήριζε όταν συνεντευξιαζόταν με τον κ. Δημοσθένη Λιακόπουλο, με τον οποίο άλλωστε μοιράζεται πολλές δοξασίες που παριστάνουν τις απολύτως τεκμηριωμένες αλήθειες. Ακκίζεται με πράγματα σοβαρά, σοβαρότατα, δείχνοντας ότι δεν έχει συναίσθηση του αξιώματός του. Βωμολοχεί με προεφηβική ελαφρότητα μπροστά στις κάμερες, για να δείξει στο πανελλήνιο ότι τα ταμπού και οι συμβάσεις δεν είναι για το δικό του ανάστημα. Εκσφενδονίζει αρχαία τρίμματα με την οίηση που μόνο οι επιπόλαιοι διαθέτουν, όσοι γνωρίζουν τη φλούδα, όχι ό,τι κρύβεται από κάτω της. Και αποφαίνεται τάχα χρησμικώς, όχι επειδή έχει τίποτε βαρύ να πει, αλλά για να φανεί, μόνο να φανεί, ότι έχει κάτι βαρύ να πει. Και όποιος θαμπωθεί, θαμπώθηκε.
Ιδού το τελευταίο πνευματικό ανδραγάθημά του, όπως το περιγράφει το ρεπορτάζ της «Κ»: «“Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μη μας πάρουν”, δήλωσε ο κ. Ζουράρις. Και συμπλήρωσε πως η ελληνική γλώσσα απειλείται από παρακμή και υπονόμευση και “τελεί υπό απειλήν”». Τίποτε το αντιεπιστημονικότερο και συνάμα το αντιδραστικότερο. «Να μας πάρουν τη γλώσσα»; Ποιοι άραγε; Και με ποιον τρόπο ακριβώς; Τι είναι η γλώσσα στο ζουράρειο σύμπαν; Κατιτίς το υλικό, κρυμμένο κάπου, επειδή κυκλοφορούν κλέπται που διορύσσουσι και κλέπτουσι; Δεν είναι κάτι που φωλιάζει άπαρτο στο μυαλό και στην ψυχή κάθε ομιλητή και κάθε γραφιά, και το οποίο έμεινε άτρωτο σε αιώνες σκλαβιάς; Θα μας υποβάλουν μαζικώς σε λοβοτομή οι σκοτεινοί συνωμότες-γλωσσοκτόνοι; Και εν πάση περιπτώσει, τι λογής είναι οι άρπαγες αυτοί; Φράγκοι, σαν γενικό όνομα των Δυτικών; Τούρκοι; Τσιράκια του Κίσινγκερ; Θ’ αργήσουμε να το πληροφορηθούμε. Ισως το μάθουμε όταν ακούσουμε επίσημα ποιοι σοβαροί λόγοι συνέτρεξαν ώστε να παραδοθεί το υφυπουργείο Παιδείας στον κ. Ζουράρι. Μέχρι τότε ο υφυπουργός θα πληγώνει τα ελληνικά. Αρχαία και νέα.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.