τέως Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων,
ECWT-High Level Commission member
Η χώρα είναι έτοιμη να εκραγεί. Η κοινωνία είναι έτοιμη να εκραγεί.
Κάθε μέρα το άγχος, η αβεβαιότητα και ο φόβος κυριαρχούν έχοντας εξαφανίσει κάθε ελπίδα σωτηρίας από τον οικονομικό, κοινωνικό αλλά και εθνικό αφανισμό που καραδοκεί αν συνεχίσουμε έτσι.
Η προσπάθεια ενημέρωσης για ένα καλύτερο νέο αποτυγχάνει γιατί προσκρούει στις κραυγές και τους άναρθρους λόγους των τηλεπαραθύρων.
Απλά κραυγές και εξυπναδικίστικα σλόγκαν που προσπαθούν να παρουσιαστούν ως προτάσεις. Ως πολιτικές λύσεις. Και βέβαια η απαξίωση του πολιτικού συστήματος καλά κρατεί, καθώς, ο κόσμος αποσβολωμένος πλέον από τα προβλήματα του αδυνατεί να παρακολουθήσει αυτές τις θεατρινίστικες διαμάχες και αναζητά κάπου να ακουμπήσει.
«Δεν φταίμε εμείς» θα σου απαντήσει αμέσως κάποιος από τους συνήθεις φιλοξενούμενους των τηλεπαραθύρων… «φταίει ο κόσμος που δεν καταλαβαίνει και έλκεται από τους λαϊκιστές… ο κόσμος έχει βολευτεί και δεν θέλει να κάνει θυσίες για το καλό της πατρίδας…» και πολλά άλλα τέτοια αντίστοιχα κραυγάζοντας αυτάρεσκα, μην δίνοντας και κάποια εξήγηση για το τι εννοούν όταν μιλούν για λαϊκισμό.
Μοιάζει, λίγο σαν, ό,τι είναι διαφορετικό από αυτό που υποστηρίζω εγώ είναι λαϊκίστικο.
Νομίζω ότι πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Οι πολίτες εδώ και οκτώ χρόνια κάνουν την μια θυσία μετά την άλλη χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα καθώς τα μνημόνια έρχονται το ένα μετά το άλλο.
Απλά να θυμίσω ότι η πολιτική έχει μια και μόνον μια λειτουργία: την ευτυχία του πολίτη μέσα από την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της πολιτείας.
Αντιθέτως παρακολουθούν το πολιτικό σύστημα να δείχνει ότι νοιάζεται μόνο για την επιβίωση του, να διαχειρίζεται απλά την εξουσία και τα μνημόνια και να επιστρέφει σε πρακτικές της περιόδου των «παχέων αγελάδων» προσπαθώντας να μετατρέψει και πάλι την πολιτική σε δημόσιο θέαμα πιστεύοντας ότι έτσι θα διασωθεί το ίδιο, αφού δεν έχει να δώσει ουσιαστικές και εφαρμόσιμες απαντήσεις.
Οι ωραίες εικόνες, οι δημοφιλείς προσωπικότητες, το life style προσπαθούν να ξαναπεράσουν σε πρώτο ρόλο.
Επικοινωνία εις βάρος της πολιτικής ουσίας για μια ακόμη φορά. Συνταγές του παρελθόντος για προβλήματα του μέλλοντος.
Έτσι λοιπόν, οι πολίτες δεν παίρνουν απαντήσεις στα προβλήματά τους, δεν βλέπουν την ζωή τους να καλυτερεύει, είναι κουρασμένοι από την ίδια τους τη ζωή, κοντεύουν να γίνουν «ζόμπι» και για αυτό στρέφονται σε αυτόν που θα τους πει κάτι διαφορετικό και με διαφορετικό τρόπο ό,τι και αν είναι αυτό.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της αντιπολίτευσης.
Να πει στην κοινωνία κάτι διαφορετικό και με διαφορετικό τρόπο αλλά εφαρμόσιμο και καινούργιο – πραγματικά καινούργιο- και ελπιδοφόρο.
Αν δεν τα καταφέρει και παρασυρθεί από τις «συστημικές σειρήνες» τότε μάλλον τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Και μην ξεχνάμε ότι η απάντηση στον λαϊκισμό δεν είναι ο ελιτισμός ή όπως θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις: «Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός».
10 Δεκεμβρίου 2016
tribune.gr
Κάθε μέρα το άγχος, η αβεβαιότητα και ο φόβος κυριαρχούν έχοντας εξαφανίσει κάθε ελπίδα σωτηρίας από τον οικονομικό, κοινωνικό αλλά και εθνικό αφανισμό που καραδοκεί αν συνεχίσουμε έτσι.
Η προσπάθεια ενημέρωσης για ένα καλύτερο νέο αποτυγχάνει γιατί προσκρούει στις κραυγές και τους άναρθρους λόγους των τηλεπαραθύρων.
Απλά κραυγές και εξυπναδικίστικα σλόγκαν που προσπαθούν να παρουσιαστούν ως προτάσεις. Ως πολιτικές λύσεις. Και βέβαια η απαξίωση του πολιτικού συστήματος καλά κρατεί, καθώς, ο κόσμος αποσβολωμένος πλέον από τα προβλήματα του αδυνατεί να παρακολουθήσει αυτές τις θεατρινίστικες διαμάχες και αναζητά κάπου να ακουμπήσει.
«Δεν φταίμε εμείς» θα σου απαντήσει αμέσως κάποιος από τους συνήθεις φιλοξενούμενους των τηλεπαραθύρων… «φταίει ο κόσμος που δεν καταλαβαίνει και έλκεται από τους λαϊκιστές… ο κόσμος έχει βολευτεί και δεν θέλει να κάνει θυσίες για το καλό της πατρίδας…» και πολλά άλλα τέτοια αντίστοιχα κραυγάζοντας αυτάρεσκα, μην δίνοντας και κάποια εξήγηση για το τι εννοούν όταν μιλούν για λαϊκισμό.
Μοιάζει, λίγο σαν, ό,τι είναι διαφορετικό από αυτό που υποστηρίζω εγώ είναι λαϊκίστικο.
Νομίζω ότι πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Οι πολίτες εδώ και οκτώ χρόνια κάνουν την μια θυσία μετά την άλλη χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα καθώς τα μνημόνια έρχονται το ένα μετά το άλλο.
Απλά να θυμίσω ότι η πολιτική έχει μια και μόνον μια λειτουργία: την ευτυχία του πολίτη μέσα από την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της πολιτείας.
Αντιθέτως παρακολουθούν το πολιτικό σύστημα να δείχνει ότι νοιάζεται μόνο για την επιβίωση του, να διαχειρίζεται απλά την εξουσία και τα μνημόνια και να επιστρέφει σε πρακτικές της περιόδου των «παχέων αγελάδων» προσπαθώντας να μετατρέψει και πάλι την πολιτική σε δημόσιο θέαμα πιστεύοντας ότι έτσι θα διασωθεί το ίδιο, αφού δεν έχει να δώσει ουσιαστικές και εφαρμόσιμες απαντήσεις.
Οι ωραίες εικόνες, οι δημοφιλείς προσωπικότητες, το life style προσπαθούν να ξαναπεράσουν σε πρώτο ρόλο.
Επικοινωνία εις βάρος της πολιτικής ουσίας για μια ακόμη φορά. Συνταγές του παρελθόντος για προβλήματα του μέλλοντος.
Έτσι λοιπόν, οι πολίτες δεν παίρνουν απαντήσεις στα προβλήματά τους, δεν βλέπουν την ζωή τους να καλυτερεύει, είναι κουρασμένοι από την ίδια τους τη ζωή, κοντεύουν να γίνουν «ζόμπι» και για αυτό στρέφονται σε αυτόν που θα τους πει κάτι διαφορετικό και με διαφορετικό τρόπο ό,τι και αν είναι αυτό.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της αντιπολίτευσης.
Να πει στην κοινωνία κάτι διαφορετικό και με διαφορετικό τρόπο αλλά εφαρμόσιμο και καινούργιο – πραγματικά καινούργιο- και ελπιδοφόρο.
Αν δεν τα καταφέρει και παρασυρθεί από τις «συστημικές σειρήνες» τότε μάλλον τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Και μην ξεχνάμε ότι η απάντηση στον λαϊκισμό δεν είναι ο ελιτισμός ή όπως θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις: «Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός».
10 Δεκεμβρίου 2016
tribune.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.