"Παίζονται" πολλά τό προσεχές πεντάμηνο...

                              Τι «παίζεται» τους επόμενους 4 - 5 μήνες

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ
 Τη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί κατ’ ιδίαν με τους πολιτικούς αρχηγούς με αντικείμενο το Κυπριακό. Οι συναντήσεις αυτές, χωρίς καθόλου να υποβαθμιστεί το κεντρικό θέμα τους, θα ήταν ευχής έργο να λειτουργήσουν ως ένα βήμα στην κατεύθυνση της αποκατάστασης πνεύματος εθνικής συνεννόησης με ευρύτερο περιεχόμενο. Η κρισιμότητα των καιρών το υποδηλώνει. Γιατί, το αμέσως επόμενο διάστημα, κρίνεται αν η χώρα μας θα διατηρήσει την ελπίδα να τελειώνει με τα μνημόνια, εντός Ευρωζώνης, ή όχι.
Δεν έχουμε καιρό.
Η επιτυχής ολοκλήρωση του γ΄ μνημονίου είτε, αντιθέτως, η αποτυχία μας να το ολοκληρώσουμε δεν θα κριθεί τον Ιούλιο του 2018. Κρίνεται τώρα, μέσα στους επόμενους λίγους μήνες. Για την ακρίβεια, μέσα στους επόμενους τέσσερις-πέντε μήνες θα καταστεί φανερό αν προδιαγράφεται μια νέα αποτυχία και, τότε, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε την επίσημη ανακοίνωσή της τον Ιούλιο του 2018. Ή αν, αντιθέτως, θα διαμορφωθούν βασικές προϋποθέσεις για να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε επιτυχώς το τέταρτο (και τελευταίο εντός ευρώ...) πρόγραμμα, ώστε να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια μέχρι τέλους.
Δύο στοιχειώδεις προϋποθέσεις είναι (α) η έγκαιρη ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και (β) η διαμόρφωση ενός φιλικού επιχειρηματικού κλίματος, που θα είναι ικανό να επιφέρει τόνωση της επενδυτικής δραστηριότητας.
(α) Η έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα μας επιτρέψει να...
 συνέχεια
...διεκδικήσουμε την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με διπλό θετικό αποτέλεσμα: Αφενός θα κερδίσουμε μια ισχυρή εγγύηση προς τις αγορές, για να αρχίσουμε να απευθυνόμαστε σταδιακά σε αυτές, να οικοδομούμε πλήρη καμπύλη επιτοκίων, με μια ευρεία γκάμα προϊόντων, ώστε από τον Ιούλιο του 2018 να αντλούμε από αυτές το σύνολο της χρηματοδότησης που χρειαζόμαστε. Ταυτόχρονα, η ένταξή μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα επιφέρει μια γενική μείωση των επιτοκίων, ώστε μια υγιής επιχείρηση να μπορεί να δανειστεί από τις τράπεζες απαλλαγμένη από το ρίσκο να γίνει προβληματική λόγω του υψηλού κόστους δανεισμού.
(β) Η διαμόρφωση φιλικού επιχειρηματικού κλίματος θα μας επιτρέψει να πετύχουμε στόχους οικονομικής μεγέθυνσης πάνω από 2,5% και, πάντως, πάνω από 2% – να κινηθούμε, δηλαδή, στο πλαίσιο των προβλέψεων. Αν δεν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, δεν θα πιαστούν οι άλλοι (δευτερογενείς...) στόχοι του προγράμματος – παράδειγμα, οι στόχοι για τα δημόσια έσοδα. Το πρόγραμμα δεν θα βγει εάν δεν επιτευχθεί μια αξιόλογη οικονομική μεγέθυνση. Κι επειδή ο πολιτικός χρόνος διαφέρει από τον οικονομικό χρόνο (μία πολιτική απόφαση, εφόσον ληφθεί αύριο, μπορεί να εφαρμοστεί μεθαύριο, αλλά μία επενδυτική απόφαση, αν ληφθεί αύριο, θα απαιτηθούν ένα-δύο ή τρία χρόνια προκειμένου να «ωριμάσει» και να αρχίσει να υλοποιείται...) είναι ανάγκη οι αποφάσεις για την προσέλκυση επενδύσεων να ληφθούν (εφόσον δεν ελήφθησαν «προχθές»...) σήμερα. Τώρα.
Διά ταύτα: Για να αποφύγει τον κίνδυνο να υποστεί στρατηγικού χαρακτήρα ήττες, η χώρα στην πραγματικότητα έχει λίγο ζωτικό χρόνο προετοιμασίας. Τέσσερις-πέντε μήνες, μόνο. Για να το πετύχουμε, θα έπρεπε να αποκατασταθεί κάποιο πνεύμα εθνικής συνεννόησης. Ανευ τούτου, δεν φαίνεται φως στην άκρη...
Προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι το πολιτικό προσωπικό δείχνει να έχει ξεχάσει να βιάζεται. Ακόμη χειρότερα, ότι δείχνει να μετράει τον χρόνο με ένα δικό του ρολόι: Πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για να προκληθούν εκλογές και να γίνει ο ένας χαλίφης στη θέση του άλλου ή πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για εκλογές για να παραμείνει ο χαλίφης ή πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνει αποτελεσματικό damage control – να προκληθούν εκλογές για να πετάξει την μπάλα στις κερκίδες και να μειώσει τις απώλειες. Η βουλιμία για την εξουσία βλάπτει όταν προσδιορίζει τον χρόνο ή και την ουσία κρίσιμων αποφάσεων για τον ελληνικό λαό και το μέλλον της χώρας. Και καθιστά λόγια πτερόεντα τους πανταχόθεν όρκους πίστης στη σταθερότητα, όταν στ’ όνομα της σταθερότητας καθένας κάνει ό,τι μπορεί για να κλονίσει την (όποια) σταθερότητα.
Για να προλάβουμε, όλα αυτά πρέπει να κοπούν. Τη Δευτέρα, θα ήταν μια ευκαιρία. Η πρωτοβουλία ανήκει, εξ αντικειμένου, στον πρωθυπουργό. Ισως θα μπορούσε στις συναντήσεις, πέραν της συζήτησης για το Κυπριακό, να περιγράψει ένα πλαίσιο για μια ελάχιστη εθνική συνεννόηση, για το κλείσιμο της τρέχουσας αξιολόγησης, την εφαρμογή ώριμων μεταρρυθμίσεων, τη διαπραγμάτευση για το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Οπως έχει δείξει η εμπειρία επτά βασανιστικών χρόνων, από τον πόλεμο όλων εναντίον όλων, βγαίνουν ζημιωμένοι όλοι – η ίδια η δημοκρατία, ο ελληνικός λαός, το εθνικό συμφέρον. Είναι η ώρα της ανακωχής και της ευθύνης. Γιατί δεν έχουμε καιρό. Ο ζωτικός χρόνος είναι τέσσερις-πέντε μήνες. Μόνο... 

08.01.2017
από kathimerini.gr