Διαπραγμάτευση και σκοπιμότητες...

Οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται εδώ και δύο χρόνια ανάμεσα στους κυβερνητικούς παράγοντες και τους εκπροσώπους των δανειστών κάθε άλλο παρά εύκολες είναι.
Από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τη «συνθηκολόγηση» του Σεπτεμβρίου και από τις συζητήσεις για το τρίτο δημοσιονομικό πρόγραμμα μέχρι τις τρέχουσες διαβουλεύσεις για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, μέσα στις κλειστές αίθουσες έχουν υπάρξει αρκετά επεισόδια γεμάτα με ειρωνείες, τελεσίγραφα και εκβιασμούς.
Θα περίμενε κανείς οι πρακτικές αυτές να έχουν πάψει να χρησιμοποιούνται από τους εκπροσώπους των δανειστών μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου και την εγκατάλειψη από την κυβέρνηση της αμφισβήτησης των μνημονιακών υποχρεώσεων.
Ωστόσο, η πραγματικότητα διαψεύδει κάθε προσδοκία. Οι πληροφορίες που δημοσιεύουμε σήμερα για το πώς μιλούν και λειτουργούν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ απέναντι στους εκλεγμένους εκπροσώπους του ελληνικού λαού δείχνουν...
 συνέχεια
...την εμμονική αντίληψή τους για την οικονομία, την υπεροπτική συμπεριφορά τους και τις πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούν κάποιοι γραφειοκράτες, εισηγητές αδιέξοδων οικονομικών μοντέλων.
Η ευθύνη για την «αποχαλίνωση» των εκπροσώπων του Ταμείου στην Ελλάδα, που ζητούν γην και ύδωρ από την κυβέρνηση, βαραίνει όλους τους εκπροσώπους των θεσμών στη διαπραγμάτευση.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει να αντιπαλέψει τον οικονομικό παραλογισμό που γεννά η απαίτηση για ολοένα και περισσότερη λιτότητα, όταν η καθημαγμένη κοινωνία συνεχίζει να «ξύνει τον πάτο του βαρελιού».
Κύριο μερίδιο ευθύνης φέρουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οποίοι στο πεδίο της διαπραγμάτευσης δεν υψώνουν φωνή αντίθετη στις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Η «αφωνία» τους πηγάζει από την πολιτική οδηγία του Βερολίνου, που επιμένει στην πάση θυσία παραμονή του ΔΝΤ στη χώρα μας, ώστε να αποκομίσει μικροπολιτικά και προεκλογικά οφέλη η Ανγκελα Μέρκελ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και οι δορυφόροι τους στην ευρωπαϊκή σκακιέρα.
Δεν έχει πλέον νόημα να μιλάμε για την ανάγκη οι πολιτικοί ιθύνοντες στη Γερμανία να αναλάβουν το μερίδιο των ευθυνών τους. Οι δυνάμεις της συντηρητικής Δεξιάς, που συμπλέουν με την ακροδεξιά του απομονωτισμού, πρέπει να απομακρυνθούν από την εξουσία.

Και μαζί της να υποστεί σφοδρή ήττα σε όλα τα επίπεδα το τμήμα της Σοσιαλδημοκρατίας που συμβάλλει στην επικράτηση της Ευρώπης των δυο ταχυτήτων και της οικονομικής καταστροφής του Νότου...

efsyn.gr