Γιούρογκρουπ: «Κυριάκο χάσαμε»- Ο νικητής τα παίρνει όλα!

Του Γ. Λακόπουλου
Όπως ήταν αναμενόμενο -και είχε επισημάνει το ΑΠ- η κυβέρνηση πήρε στο Λουξεμβούργο από το Γιούρογκρουπ αυτό που μπορούσε να πάρει: λιγότερο από ό,τι προέβαλε ότι διεκδικούσε, αλλά περισσότερο από το τίποτε που  προεξοφλούσε στην Αθήνα η αξιωματική αντιπολίτευση.
Ήταν μια κλασσική ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση που έκλεισε με τον συνήθη ευρωπαϊκό τρόπο του συμβιβασμού. Πάντως η κυβέρνηση, παρότι δεν είχε στήριξη στα μετόπισθεν από την αντιπολίτευση και τα ελληνικά ΜΜΕ, διασφάλισε τη συνέχεια, άρα βγαίνει ωφελημένη. Πρωτίστως γιατί βγαίνει ωφελημένη η χώρα.
Η απόφαση  πριν από όλα «γράφει καλά» στις αγορές , που είναι και ο στόχος. Είναι βήμα προς την ανάπτυξη, καθώς πέρα από τα 8, 5 δισ. ευρώ, προβλέπει χρηματοδοτικό αναπτυξιακό πακέτο με ευρωπαϊκά κονδύλια για επενδύσεις και ίδρυση Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας.
Για το χρέος  έγινε ένα ακόμη βήμα με την ρήτρα ανάπτυξης  και τον πλαφόν σε σχέση με το ΑΕΠ στην αποπληρωμή του  και τη δέσμευση να εξεταστεί τον επόμενο χρόνο η απομείωση του – «αν χρειάζεται» λέει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «χρειάζεται» λέει η Κριστίν Λαγκάρντ και οι άλλοι- συν την επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους οι Κεντρικές Τράπεζες Ευρωζώνης και απομένει στον Μάριο Ντράγκι να ερμηνεύσει την απόφαση υπέρ της ελληνικής ένταξης στην ποσοτική  χαλάρωση.

Ο Τσίπρας πιστώνεται εξ ολοκλήρου την απόφαση του Γιούρογκρουπ -αφού η ΝΔ βλακωδώς δεν έβαλε πλάτη- και ανανεώνει την καλή σχέση του με τους Ευρωπαίους. Επιπλέον στο εσωτερικό έχει μπόλικο βούτυρο στο ψωμί του στην αναμέτρηση του με τον αντίπαλο του

Κοντολογίς τα πράγματα κινήθηκαν μπροστά. Δεν είναι όλα όσα ήθελε η Ελλάδα, αλλά δεν είναι και λίγα. Είναι ένα μισογεμάτο ποτήρι,  το οποίο η ΝΔ προτίμησε να το δει… εντελώς άδειο. Αλλά στο παιχνίδι «μηδενικού κέρδους» που συνεχίζει να παίζει ο Μητσοτάκης χαμένος βγαίνει ο ίδιος.  Όλοι  αντέδρασαν θετικά-δεν παρακολουθεί τα διεθνή ΜΜΕ;- ακόμη και το ελληνικό Χρηματιστήριο. Ο ίδιος πήρε γραμμή -πάλι- από τον Αδωνι και βγήκε απέναντι.
Όταν άρχισε να συζητείται η δεύτερη αξιολόγηση και το ενδεχόμενο να μπει στο  τραπέζι των ελληνοκοινοτικών σχέσεων -των σχέσεων με την Ευρωζώνη  ακριβέστερα- το θέμα της του ελληνικού χρέους, με προοπτική τη διευθέτησή του στον κατάλληλο χρόνο, ο πρόεδρος της ΝΔ είχε τρεις επιλογές:

συνέχεια
Η πρώτη -που υποστήριζαν όσοι ξέρουν τα πράγματα στη Ευρώπη- να συνταχθεί με την κυβέρνηση στην επιδίωξη της χώρας να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος, δεδομένου ότι έχει όλες τις προϋποθέσεις. Έτσι θα ήταν εθνικά χρήσιμος και αυτό θα είχε θετική αντανακλαστεί στην κοινή γνώμη για το κόμμα του.
Η δεύτερη -που θα προτιμούσαν όσοι  ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν- ήταν η… ψυχραιμία. Να περιμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας πριν τοποθετηθεί, αφήνοντας την κυβέρνηση να ολοκληρώσει το σχεδιασμό της και  τους Ευρωπαίους να αποφασίσουν και ανάλογα να μιλήσει. Έτσι θα ήταν μέσα σε κάθε εξέλιξη.
Η  τρίτη ήταν να κινηθεί σαν… Άδωνις: με τη λογική- ή την προσδοκία;- «ο Τσίπρας θα σπάσει τα μούτρα  του». Να αγοράσει το μπαλαμούτι κάποιων οικείων του αρθρογράφων ότι η Ελλάδα δεν θα πάρει τίποτε σ’ αυτή την υπόθεση, οπότε ο Πρωθυπουργός θα βρεθεί στο έλεός του.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση πίεζαν οι οπαδοί του «όχι σε όλα», συνεπικουρούμενοι από πρόσωπα εκτός της «κομματικής ΝΔ», που προβάλουν τις δημοσκοπικές αερολογίες για να ισχυριστούν ότι «ο Κυριάκος τον πατάει κάτω τον Τσίπρα», ή ότι «η δουλειά της αντιπολίτευσης δεν είναι να βάζει πλάτη».
Όπως κάνει συνήθως , ο πρόεδρος της ΝΔ συντάχθηκε με την τρίτη επιλογή. Και την πάτησε – εν όψει μιας απόφασης που έκανε μπαμ από μακριά ότι θα ήταν σε γενικές γραμμές καλή για την Ελλάδα.  Ολόκληρη η Ευρώπη και άλλοι διεθνείς παράγοντες συντάχθηκαν με την αξίωση της χώρας να υπάρξει  εξέλιξη που θα διευκολύνει την πρόσβασή της στις αγορές το 2018 . Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Μόνο ο Μητσοτάκης έβαλε όλα τα λεφτά του στο ενδεχόμενο της αποτυχίας και τα έχασε.
Η κυβέρνηση πήρε μια καλή απόφαση- το λένε όλοι στην Ευρώπη- και ο Τσίπρας δεν χρειάσθηκε να ξοδέψει πολιτικό κεφάλαιο  στη Σύνοδο Κορυφής; Ο Μητσοτάκης τι πάει να αποδείξει εξαπολύοντας τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του  για να μειώσει την αξία της συμφωνία;  Τι είδους τυφλές αντιπολιτευτικές  εμμονές, ακόμη και μπροστά στο προφανές είναι αυτές;
Σ’ αυτή την υπόθεση  υπάρχει ένα στοιχείο που θα το βρει μπροστά του ο πρόεδρος της ΝΔ: η αρνητική  στάση του στην περίοδο των συζητήσεων είχε κόστος για τη χώρα. Με την αντιπολίτευση δίπλα στην κυβέρνηση η απόφαση θα ήταν θετικότερη – το ξέρουν όλοι.

Οι παρατηρητικοί σημείωσαν ότι τις τελευταίες ημέρες στο κοινοτικό κέντρο και σε κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, άρχισε να γίνεται λόγος ξανά για τον «ηθικό κίνδυνο». Συνήθως με αυτό εννοούν ότι αν υπάρξει μια γενναιόδωρη απόφαση θα χαλαρώσουν οι ελληνικές προσπάθειες.
Αυτή τη φορά όμως εννοούσαν κάτι άλλο: τους υπαινιγμούς του αρχηγού της αξιωματικής  αντιπολίτευσης ότι η μέλλουσα κυβέρνηση του θα… επαναδιαπραγματευθεί στοιχεία των συμφωνιών που έγιναν ως τώρα. Για να τις βελτιώσει επειδή… θα είναι αξιόπιστη – ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον φωνάξαμε…
Το μήνυμα που εισέπραξαν στην Ευρώπη ήταν ότι η ΝΔ, ως πιθανή  επόμενη κυβέρνηση, απειλεί ότι θα επιχειρήσει να αλλάξει του όρους του παιχνιδιού – αλά Παπανδρέου το 2011.  Έτσι άρχισε να εγείρεται τους διαδρόμους εκ νέου πρόβλημα εμπιστοσύνης για την Ελλάδα. Αυτή τη φορά όχι από τη συμπεριφορά της  κυβέρνησης, αλλά από τη στάση της ΝΔ. Γι’ αυτό και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα  έχει τους «Γαλάζιους» σε καραντίνα αυτή τη περίοδο.
Το πιθανότερο είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν ότι θα επιχειρούσε αναδιαπραγμάτευση  οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση, πόσο μάλλον μια ενδεχόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άλλωστε μεταξύ τους είναι συζητήσιμο πότε και το αν θα υπάρξει αυτή η κυβέρνηση.

Κοντολογίς, τα πράγματα κινήθηκαν μπροστά. Δεν είναι όλα όσα ήθελε η Ελλάδα, αλλά δεν είναι και λίγα. Είναι ένα μισογεμάτο ποτήρι το οποίο η ΝΔ προτίμησε να το δει… εντελώς άδειο. Αλλά στο παιχνίδι «μηδενικό κέρδος» που συνεχίζει να παίζει ο Μητσοτάκης χαμένος βγαίνει ο ίδιος

Είναι γνωστό ότι ουδείς αντιμετωπίζει τον πρόεδρο της ΝΔ ως εν αναμονή Πρωθυπουργό αυτή την περίοδο. Αλλά τους κάνει εντύπωση ότι το λέει ένα φιλοευρωπαϊκό κόμμα που υπέγραψε το Μνημόνιο.  Στις συζητήσεις τους δεν κρύβουν την έκπληξη τους με τον Έλληνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που με τη στάση του δεν επέτρεψε να διαμορφωθεί ενιαία εθνική γραμμή.
Είναι ένα θέμα το οποίο θα φέρει σε δύσκολη θέση τη ΝΔ αν το ανακινήσει ο Πρωθυπουργός στην επόμενη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή. Είναι ακατανόητο -ή ένα ακόμη λάθος τακτικής- ότι  θα φέρει ο ίδιος ο Μητσοτάκης τη συμφωνία στη Βουλή.  Για να αποδείξει τι; Ποιοι τον παρασύρουν σε τέτοια λάθη και μάλιστα στο γήπεδο που είναι αδύναμος απέναντι στον Πρωθυπουργό;
Το πολύ πολύ να αποδειχθεί ότι «ο νικητής τα παίρνει όλα». Ο Τσίπρας πιστώνεται εξ ολοκλήρου την απόφαση του Γιούρογκρουπ -αφού η ΝΔ βλακωδώς δεν έβαλε πλάτη- και ανανεώνει την καλή σχέση του με τους Ευρωπαίους. Επιπλέον στο εσωτερικό έχει μπόλικο βούτυρο στο ψωμί του στην αναμέτρηση του με τον αντίπαλο του στο εξής:
Ο  αρχηγός της ΝΔ  κινήθηκε με τρόπο που έδειξε έλλειψη οξυδέρκειας και στρατηγικής, αλλά και ενημέρωσης από το κοινοτικό κέντρο. Τον πήραν στο λαιμό τους οι εσωτερικοί κόλακες που τον χρίζουν κάθε μέρα Πρωθυπουργό, ενώ δεν μπορεί να διαχειριστεί με ανοικτούς ορίζοντες μια στοιχειώδη υπόθεση σαν αυτή που κρίθηκε στο Λουξεμβούργο.
Σε τελευταία ανάλυση αν πιστεύει ότι το αργότερο το 2019 θα γίνει Πρωθυπουργός, ωφελημένος θα είναι αν πετύχει η χώρα το στόχο της με τη σημερινή κυβέρνηση. Εκτός αν ποντάρει στην αποτυχία – άρα δεν είναι σίγουρος ..
Η αμηχανία της ΝΔ μετά την απόφαση και η μίζερη διαχείριση που αναμένεται να επακολουθήσει – χώρια η παραπληροφόρηση όσων θέλουν να τιμωρήσουν την πραγματικότητα που δεν δικαίωσε  τις μπούρδες του για «φιάσκο Τσίπρα» θα επιδεινώσει την κατάσταση για τον πρόεδρο της ΝΔ. Αν επιμείνει ότι η κυβερνητική στρατηγική απέτυχε θα γελάει μέχρι και ο… Κικίλιας, που τον τελευταίο καιρό νόμιζε ότι ο Τσίπρας έχει ήδη πέντε φάουλ… .
ΥΓ1: Είναι φανερό ότι μετά την καρατόμηση της Ντόρας  Μπακογιάννη από τον τομέα Εξωτερικών ο πρόεδρος της ΝΔ έχει ξεμείνει από συμβούλους με κρίση και ενημέρωση και βρίσκεται ανυπεράσπιστος στα χεριά των φανατικών και των σπουδαιοφανών τζιτζιφιόγκων εσωτερικού…
ΥΓ2: Ένα θέμα έχει  και ο Πρωθυπουργός με τον υπουργό Οικονομικών του. Στη προβοκάτσια Σόιμπλε, «είναι καλός διαπραγματευτής αλλά δεν τον εμπιστεύεται ο Τσίπρας», ο Τσακαλώτος δεν έδωσε απάντηση, ως όφειλε.  Άφησε έτσι την εντύπωση ότι κάνει περισσότερες κουβέντες από όσες επιτρέπει ο ρόλος του με τον Γερμανό ομόλογο του. Κάτι σαν Βενιζέλος στις Κάννες το Νοέμβριο του 2011.

16 Ιουνιου 2017
anoixto parathiro.gr