Στο στόχαστρο ο Προέδρος...

Ο Παυλόπουλος, ο Ερντογάν και ποιοι σκότωσαν τη δημοσιογραφία

Του Γ. Λακόπουλου

Ήταν να το ζήσουμε κι αυτό: σε εφημερίδα -που ανήκε κάποτε στη δημοκρατική παράταξη- περιώνυμος  αναλυτής  έγραψε ότι… « κανείς δεν προφύλαξε το κύρος της χώρας από τον Προκόπη Παυλόπουλο».  Ήταν η κορωνίδα ενός απίστευτου αμόκ που κατέλαβε  όσα  ΜΜΕ έχουν εγκαταλείψει πλέον κάθε έννοια ενημέρωσης και κάνουν πόλεμο στην κυβέρνηση, υπέρ των συμφερόντων των ιδιοκτητών τους και τίποτε άλλο.
Αν  κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα συμπεριλάμβαναν και την επίσκεψη του Προέδρου Τουρκίας στον αντικυβερνητικό τους οπλοστάσιο -ενώ βρισκόταν ακόμη επί ελληνικού εδάφους- πολύ περισσότερο θα ήταν αδιανόητο και για τον πιο σαλεμένο αντίπαλο του Τσίπρα να σκεφθεί  ότι θα βάλλουν κατά του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σε μια  κορυφαία στιγμή της παρουσίας του  ως αρχηγού του ελληνικού κράτους και ως συμβόλου  ομοψυχίας του ελληνικού λαού- όταν διακυβεύονται τα εθνικά του συμφέροντα...
συνέχεια
Για την  επίθεση στην κυβέρνηση ας πούμε ότι ήταν μια ακόμη ατυχής στιγμή της ελληνικής δημοσιογραφίας -ένα τμήμα της οποίας προσέγγισε την επίσκεψη με τρόπο που δεν έχει καμία σχέση με την ενημέρωση. Κάποιοι δεν μετέδιδαν πληροφορίες. Τυφλωμένοι από τον διατεταγμένο οίστρο τους κατά του Πρωθυπουργού,  έσπευσαν να  χαρακτηρίσουν αποτυχημένη, «φιάσκο» -και άλλα χειρότερα- την επίσκεψη Ερντογάν, προτού καν τελειώσει και φανούν τα αποτελέσματά της. Προτού καν αρχίσουν οι συνομιλίες των δυο πλευρών. Πριν τη συνάντηση Τσίπρα-Ερντογαν. Σαν να τα είχαν όλα προκατασκευασμένα. Αυτό δεν είναι ενημέρωση και δημοσιογραφία, ειδικά σε ευαίσθητα θέματα.
Με αδιανόητη επιπολαιότητα, στην καλύτερη περίπτωση, αλλά με προφανή πρόθεση παραπληροφόρησης, κάποια ΜΜΕ  προσπάθησαν -ή είχαν προαποφασίσει- να δημιουργήσουν επικοινωνιακό περιβάλλον  σε βάρος της ελληνικής κυβέρνησης, παραβλέποντας οτι θα  πήγαινε γάντι στον Τούρκο επισκέπτη.
Η ανοησία και η ασχετοσύνη επί του θέματος, σε συνδυασμό με την προθυμία να υπηρετηθούν αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες, χτύπησαν κόκκινο αυτό το 48ωρο. Μάλιστα κάποιοι μετέχοντας στην δημιουργία αυτού του σκηνικού, αυτοακυρώνονταν- αν δεν γελοιοποιούνταν κιόλας.
Τι άλλο είναι για μια εφημερίδα όταν σπεύδει με τους τίτλους της να  πλήξει την κυβέρνηση, ή τον αρχηγό του  κράτους- και όχι τη συμπεριφορά Ερντογάν-  ενώ στις μέσα σελίδες της οι ειδικοί -στους οποίους απευθύνθηκε- λένε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υπονοεί η δημοσιογραφική διαχείριση του θέματος εκ μέρους της;
Τι άλλο από αυτοξευτελισμός είναι όταν αναγορεύονται σε μείζονος σημασίας «ειδήσεις» τα αναμασήματα γνωστών απόψεων του  Τούρκου προέδρου για τα  κρίσιμα θέματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και όχι οι πολύ καθαρές απαντήσεις και τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα;
Έλεος. Η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός για ένα μέσο ενημέρωσης-  ούτε λόγος να  ποδοπατήσει προφανείς ελληνικές προτεραιότητες για να υπηρετήσει τον αντικυβερνητικό αφηνιασμό  του.
Στο στόχαστρο ο Προέδρος
Εκεί που ξεπεράσθηκε κάθε όριο έντιμης και ειλικρινούς παρουσίασης των γεγονότων και οργανώθηκε  -με προφανή συντονισμό-  προσωπική επίθεση  ηταν σε  ότι  αφορά τον Προκόπη Παυλόπουλο. Κάποιοι αναλυτές του συρμού δεν σεβαστήκαν ούτε το αξιώμά του -αυτό τους έχει τελειώσει από καιρό- ούτε το θέμα, ούτε τη στιγμή.
Οι πιο επιδέξιοι στην αντικυβερνητική προπαγάνδα προσπάθησαν να αναδείξουν ότι υπάρχει …ρήγμα ανάμεσα στις σχέσεις του Προέδρου με την κυβέρνηση -με τον Ερντογάν ακόμη και την Ελλάδα- αλλά από διαφορετικές γωνίες. Οι μισοί προέβαλαν ότι η κυβέρνηση είναι ενοχλημένη με τον Πρόεδρο γιατί μίλησε αναρμοδίως και οι άλλοι μισοί ότι είναι ενοχλημένος ο Πρόεδρος με την κυβέρνηση γιατί δεν την είχε προειδοποιήσει για τον Ερντογάν. Διαλέγετε και παίρνετε…. Πάλι καλά που δεν μίλησαν και για πολιτειακή κρίση.
Αλλά οι γνωστοί για το φανατισμό τους  το χαβά τους. Στράφηκαν ευθέως κατά του Προκόπη Παυλόπουλου σε ένα θέμα και ένα γεγονός στο οποίο ο Πρόεδρος τίμησε το αξίωμά του, σήκωσε ψηλά τη σημαία του διεθνούς δίκαιου και των ελληνικών θεσμών και εξέφρασε το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού.
Οι αρλουμπολογίες για «φιάσκο», «διπλωματική αποτυχία», για «σκυμενο κεφάλι» και  άλλα παρόμοια που θα ήταν φαιδρά αν δεν είχαν προφανή  αντιπολιτευτική υποκίνηση -για να αποβεί η επίσκεψη Ερντογάν αντικυβερνητικό γεγονός- δεν έχουν καμία σχέση με το καθήκον ενημέρωσης, ουτε με την ελευθερια σχολιασμου. Δεν ήταν λάθη, ηταν σκοπιμότητες. Δεν ήταν δημοσιογραφικές προσεγγίσεις, αλλά πολιτικό παιχνίδι.
Εφευρέθηκαν πράγματα και κατασκευάσθηκαν ερμηνείες. Έγιναν επιλογές  προβολής, όχι από δημοσιογραφική εκτίμηση που είναι δικαίωμα του καθενός, αλλά σε εμφανώς διατεταγμένη υπηρεσία.  Ο ασφυκτικός έλεγχος του συστήματος Μητσοτάκη στα ΜΜΕ και οι  ιδιοτελείς επιδιώξεις κάποιων ιδιοκτητών σκότωσαν την ελληνική δημοσιογραφία.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτύπωσε στη συνομιλία του με τον Τούρκο πρόεδρο την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού και το δίκιο του. Όχι μόνο δεν έκανε λάθος, αλλά είχε πολιτική και εθνική υποχρέωση να απαντήσει ευθέως στα ζητήματα που ανέδειξε ο Ερντογάν, προτού έλθει στην Ελλάδα,  με τη συνέντευξη στον «Σκάι». Αλίμονο αν αρκούνταν σε ανούσιες φιλοφρονήσεις και το άφηνε να περάσει -ως …αναρμόδιος- σαν να μην έγινε τίποτε.
Πάλι καλά που οι προχειρολόγοι δεν έβαλαν στο σημάδι και τον Αλέξη Παπαχελά, που πήγε τη συνέντευξή με τη κατηγορία  ότι «έδωσε βήμα στον Ερντογάν»- όπως περίπου έκαναν για τον Πρόεδρο οι φλούφληδες του νεομητσοτακισμού σε κάποιες  εφημερίδες.
Για τον Προκόπη Παυλόπουλο ήταν μονόδρομος να θέσει τα ζητήματα όπως τα έθεσε  αφού η συνέντευξη προηγήθηκε. Προφανώς είχε υπόψη του ο  επισκέπτης του θα  επαναλάμβανε τις θέσεις  του. Δεν τις διαμόρφωσε εκείνη τη στιγμή, αλλά προϋπήρχαν. Και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα τις παρουσίαζε.  Το ειχε κανει ηδη και έπρεπε να παρει  την ελληνικη απάντηση.
Ότι κατά κάποιο τρόπο ο Ερντογάν «αναγκάσθηκε»να  διατυπώσει  τις ακρότητες  που επιδιώκει, πριν τις συνομιλίες με την κυβέρνηση και ενώπιον του Προέδρου της Ελληνικής  Δημοκρατίας ήταν κάτι που εξελίχθηκε σε διπλωματικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα. Όχι δεν ήταν σφάλμα, αλλά ωφέλησε. Είναι άλλο να απαντά ο Πρωθυπουργός -όπως και έκανε- και άλλο να θέτει το εθνικό πλαίσιο ο ανώτατος άρχων, που εκφράζει το σύνολο του ελληνικού λαού. Άλλωστε το διπλωματικό όφελος ήλθε αμέσως με την ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και των Βρυξελλων,  υπέρ της Ελλάδος και ευθέως κατά της Τουρκίας. 
Οι κουφιοκεφαλάκηδες της άκριτης αντιπολίτευσης τα αγνόησαν στις «αναλύσεις» «τους».
Εξίσου αγνόησαν και τις τοποθετήσεις των ανθρώπων που γνωρίζουν καλά τα θέματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και κατέθεσαν τη γνώμη τους για την επίσκεψη- ακόμη και στις εφημερίδες που βγήκαν στα κεραμίδια κατά του Προέδρου και της κυβέρνησης- δικαιώνοντας και τον Παυλόπουλο και τον Τσίπρα.
Π.χ. διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί εξήγησαν ότι η «πρόκληση» του Ερντογάν ήταν αναμενόμενη, άσφαιρη και έχει επιδιώξεις πέραν της Ελλάδος. Ότι η περιοχή των  Δωδεκανήσων στην οποία επικεντρώνονται οι τουρκικές προκλήσεις και αμφισβητήσεις δεν υπόκειται στο καθεστώς της Λωζάνης, αλλά στη Συνθήκη των Παρισίων. Ότι  υπάρχουν πλευρές της Λωζάνης που δεν ισχύουν πλέον  και σ’ αυτό εστιάζει η Ελλάδα τη θέση της για  αποστρατιωτικοποίηση των Στενών. Οτι το αδιαπραγματευτο  της Συνθηκης ειναι ακλόνητο για την Ελλαδα και πρέπει να το αναδεικνυει οσακις αμφισβητειται.
Όσα είπαν –  ήταν απολύτως συντονισμένα με το πνεύμα των τοποθετήσεων του Προκόπη Παυλοπούλου για την βασική συνθήκη των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τον  χαρακτήρα της. Αν μη τι άλλο, από Δίκαιο ο πρόεδρος γνωρίζει. Ακόμη και ο Βαγγέλης Βενιζέλος -που μόνο φίλος της κυβέρνησης δεν είναι- δήλωσε ότι η Τουρκία απλώς επαναλαμβάνει τις παράνομες αξιώσεις της και ότι σημασία έχει να τονίζουν  κάθε φορά τις ελληνικές θέσεις οι Έλληνες συνομιλητές της – χωρίς να αφήσει καμία αιχμή ούτε για τον πρόεδρο, ούτε για την κυβέρνηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε στο ύψος του και δεν έκανε καμμία κριτική στην επίσκεψη με τον Ερντογάν -τον οποίο συνάντησε- επί ελληνικού εδάφους ακόμη. Τι έκανε μετά , είναι δικαίωμά του και κρίνεται γι’ αυτό. Αλλά ο ίδιος προσωπικά δεν υπέπεσε στο ατόπημα στο οποίο οδήγησαν δικοί του άνθρωποι τους μανιακούς συνεργάτες τους. Τηνπροκλητικη  στάση της Φώφης Γεννηματά ας την κρινουν οσοι την εχουν αργηγο τους…
Χολερική αντιπολίτευση
Τι ήταν αυτό που έστρεψε έναν ιστό ΜΜΕ και αναλυτών κατά της κυβέρνησης, προς μεγάλη ικανοποίησή του καλεσμένου της προφανώς, αλλά και  στο ανοσιούργημα της επίθεσης κατά  του Προέδρου; 
Δεν θέλει και ρώτημα: κάποιοι έχουν πορωθεί ή θεωρούν ότι προσεφέρουν καλύτερες υπηρεσίες στα αφεντικά τους όταν τα ισοπεδώνουν όλα. Ακόμη και τα εθνικά θέματα. Οι χολερικοί «αναλυτές» και οι συνήθεις γελωτοποιοί του βασιλέως, ξεπέρασαν τον εαυτό τους,  δειχνοντας οτι ενδιαφέρονται μονο  να υπηρετήσουν ενα συγκεκριμενο παιχνιδι. Και ας παει και το παλιάμπελο..
Προφανώς αυτές οι «ταρζανιές» δεν αγγίζουν  τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας- άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται από ένα συγκεκριμένο κύκλωμα. Ο Προκόπης Παυλόπουλος έκανε αυτό που όφειλε να κάνει εκ της θέσης του. Και προφανώς το έκανε σε συνεννόηση με την κυβέρνηση.  Δεν είναι χτεσινός.  Ανέδειξε σε  ζωντανή μετάδοση, το δίκιο της Ελλάδα και την βουλιμική αγνόηση του  διεθνούς δικαίου από τον προκλητικό Ερντογάν που προσπάθησε να ικανοποιήσει ένα μέρος του εσωτερικού ακροατηρίου του, κάνοντας ένα ακόμη λάθος επί ευρωπαϊκού εδάφους. 
Η Ελλάδα έδειξε και τις προθέσεις της και την προσήλωσή της στο Διεθνές Δίκαιο που κατοχυρώνει τις θέσεις της. Από εκεί και πέρα μόνο θλίψη προκαλούν όσοι υπέταξαν την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην αξιολύπητη αντιπολίτευσή του «όχι σε  όλα» –ακόμη και όταν  πλήττουν τη χώρα και μετατρέπουν τη δημοσιογραφία σε μηχανισμό της πολιτικής: «αντιπολίτευση πάση θυσία». Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν.

ΥΓ:  Η επισήμανση του Τάσου Παππά στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ότι βρήκαν την ευκαιρία να εξεγερθούν για πατριωτισμό οι οπαδοί του Σημίτη με τις ευχαριστίες  στους Αμερικάνους και τα Ίμια και οι λαμπαδηδρόμοι του Σχεδίου Ανάν τα λέει όλα.

από: Ανοιχτό Παράθυρο