Όταν περισσεύουν οι κραυγές και λείπει το πραγματικό σθένος

Στη Βουλής τα έδρανα, της Novartis φάρμακα

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

Κατά κάποιο τρόπο η διαδικασία εξελίχθηκε όπως την περιμέναμε όλοι και όλες. Ατέλειωτες προσφυγές στα θέσφατα της Νομικής επιστήμης (κοντέψαμε να τη μάθουμε απέξω τη Δικονομία, φτάνει πια!), εντάσεις για το θεαθήναι και τίποτε παραπάνω (μπας και μας δείξει ο φακός μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω), καουμποϊλίκι χωρίς αρχή, μέση και τέλος (για να κοκορευόμαστε στους ψηφοφόρους ότι «τους δείξαμε τους μαλάκες»), ύμνους στη.. σοσιαλιστική προοπτική και επανάσταση (ναι, καλά το καταλάβατε, το ΚΚΕ ήταν…), ακόμη και αδιανόητες μπούρδες με φιόγκους και κουδούνια που προήλθαν φυσικά από βουλευτές της Ένωσης Κεντρώων. Όπως εκείνου που άνοιξε το στοματάκι του και δήλωσε:

«Δεν υπάρχει μόνο το σκάνδαλο Novartis. Υπάρχει και το σκάνδαλο Βαρουφάκη το 2015, που όπως είπε πρόσφατα ο κύριος Βίζερ, κόστισε γύρω στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ».

Αναμφισβήτητα ο πιο έξυπνος μαθητής της τάξης και πραγματικός διάδοχος του Σεφερλή, αν ποτέ ο Μάρκος εγκαταλείψει το σανίδι. Και φυσικά δεν ήταν ο μοναδικός, καθώς διάφορα απίθανα ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της πολύωρης διαδικασίας. Εκείνο πάντως που δεν ακούστηκε ήταν η μυθική φράση που είχε ξεστομίσει ο πρόεδρος Μπους ο νεώτερος και θα ταίριαζε πολύ στη χθεσινή μέρα:
    “Bring it on”!
Κάποιοι, αν όχι όλοι εξ όσων πήραν την άγουσα για την προανακριτική θα έπρεπε να το έχουν πει αυτό με αφορμή την ανάμιξη των ονομάτων τους. Αντί να ανεβάζουν γράδα και θερμοκρασία, αντί να καταφεύγουν σε μηνύσεις, αντί παθαίνουν κρίσεις που απαιτούν φαρμακευτική αγωγή (της Novartis;), θα έπρεπε να ζητήσουν δίκες εδώ και τώρα. Και με συνοπτικές διαδικασίες μάλιστα για να λάμψει όσο πιο γρήγορα η αλήθεια. Και να την τρίψουν αυτή την αλήθεια στις μούρες των πολιτικών τους αντιπάλων, κρέας να τις κάνουνε;
Γιατί δηλαδή, έπαθε τίποτε ο Αντρέας Παπανδρέου που τον τρέχανε για το παπατζιλίκι με τα Πάμπερς; Μια ελαφρά ταλαιπωρία με το ειδικό δικαστήριο, που την πληρώθηκε όμως στο δεκαπλάσιο όταν αποδείχθηκε πόσο βρώμικο ήταν το ’89. Το κατάλαβε το στήσιμο ελληνικός λαός, όπως κατάλαβε πολύ καλά ποιοι και γιατί τα είχανε πιάσει σε όλη αυτή την ιστορία. Κι αν δεν είχε τραβήξει κουπί στο Χέρφηλντ ο Παπανδρέου, ακόμη πρωθυπουργός θα έβγαινε. Που βγαίνει δηλαδή, σύμφωνα με κάποιους έμπειρους παρατηρητές, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία για μια άλλη μέρα…
Στο δια ταύτα όμως, για να μην μακρηγορούμε. Στο δια ταύτα όλο το κόλπο ήταν οι δέκα κάλπες αντί για μία. Γιατί άμα είχε μία κάλπη θα έπεφτε κομματική πειθαρχία και τα κουκιά θα ήταν μετρημένα. Με δέκα κάλπες όμως κινδύνευαν κάποια καϊνάρια να δούνε καμιά διακοσαριά «ναι» πλάι στο ονοματάκι τους και τη μισή Ελλάδα να ξεκαρδίζεται στα γέλια. Για να μην πω εννιά στους δέκα Έλληνες και εννιά στις δέκα Ελληνίδες. Οπότε καταλαβαίνουμε γιατί έγινε όλος ο καυγάς και γιατί οι κραυγές μας ξεκούφαναν όλους και όλες. Αναρωτιέμαι αν η Novartis πουλάει ωτασπίδες, γιατί θα μας φανούν πολύ χρήσιμες και στην ακροαματική διαδικασία!

Υ.Γ.: Πολύ πεσμένος χθες ο Μπένυ, άτονος, ανόρεχτος και άστοχος. Πού ήταν ο άρχων του σκότους, που όλοι αγαπήσαμε;

- από το newpost.gr