Η σκάλα πού σέ πάει από τό "Ρόδο τό Αμάραντο" στήν "Κολοκύθα"...

                   Κάνε τό καλό καί ρίχτο στό γιαλό...

Αυτή η σκάλα -μέ τή σημερινή μορφή της- έχει τή δική της μικρή ιστορία.
Αρχικά είχε φτιαχτεί πολύ πρόχειρα καί κακότεχνα
-δέ θυμάμαι ποιά χρονιά-
ίσα-ίσα γιά νά μπορούν νά κατεβαίνουν οι διαβάτες 
από τόν αμαξιτό δρόμο...
-έξω από τό "Ρόδο τό Αμάραντο" καί τό Μουσείο-
...στό ακριβώς από κάτω μέρος τού λιμανιού...
...μπροστά στήν "Κολοκύθα"...
...προκειμένου νά γλιτώνουν ολόκληρο κύκλο...
...είτε πρός τή μιά είτε πρός τήν άλλη κατεύθυνση.
 *
Τό κακότεχνο τού πράγματος έγκειτο... 
...στίς μεγάλες καί ακανόνιστες κλίσεις τών στραβών 
-πού γέρνανε πρός όλα τά  σημεία τού ορίζοντα- 
σκαλοπατιών...
...καθώς, επίσης, καί στίς ακανόνιστες αποστάσεις (σέ ύψος) 
πού είχαν, τά σκαλιά, μεταξύ τους.
Ταυτόχρονα η απουσία κάποιου κάγκελου 
-στό πλαϊνό πρός τό κενό- 
σ' έκανε ν' αναρωτιέσαι ποιός ...Χίτσκοκ τήν εμπνεύστηκε καί τή σχεδίασε!
*
Αποτέλεσμα τών παραπάνω ήταν νά συμβαίνουν 
-ιδίως νυχτερινές ώρες- 
μικρά, ευτυχώς, ατυχήματα σέ περαστικούς καί σέ περιπατητές. 
Κυρίως, όμως, σέ βιαστικούς τουρίστες κρουαζιεροπλοίων 
πού έπαιρναν, τελευταίοι, τό δρόμο τής επιστροφής γιά τό πλοίο τους...
Σέ ανθρώπους, δηλ., αμέριμνους καί ανυποψίαστους γιά τέτοια... 
...πού δέν είχαν ξαναπεράσει από 'κεί...  
...καί πού φεύγοντας έπαιρναν μαζί τους...
...άλλος τό τραύμα του...
...κι άλλος τό στραμπούληγμα του...
...αλλά, βέβαια, καί τό "μυστικό τής στοιχειωμένης σκάλας"!...
-Πώς νά μάς τά πεί ο στραμπουληγμένος;... 
Ήταν κάπως δύσκολο...
Θάπρεπε νά χάσει τό καράβι...
...κυνηγώντας αρμόδιους, υπεύθυνους καί ...ανευθυνοϋπεύθυνους!...
Οπότε τί νά λέμε... 
...έφευγε όπως-όπως...
...καί τό "μυστικό" καλά κρατούσε...
 *
Είχανε πεί κάποιοι, κάπου, κάποτε... 
...λόγω πού τό "χειμερινό σκί" έχει πολλούς τραυματισμούς... 
...ότι τόχανε εφεύρει κάτι ...σατανικοί ορθοπεδικοί!!!
Στήν περίπτωση μας (εδώ μέ τή σκάλα) ούτε νά τό σκέφτεστε...
-Δέ "προκάνουν" από τά ...τροχαία! 
*
Κάποιο μέρα τού '13 ή τού '14 
-δέν είμαι σίγουρος-
περνώντας, από 'κεί, γιά νά πάω στό parking...
-μέ μεγάλη έκπληξη είναι η αλήθεια- 
...είδα νά γίνονται οι αναγκαίες διορθωτικές εργασίες...
...καί μέσα σέ λίγες μέρες η σκάλα έπαιρνε
τή σημερινή ασφαλή μορφή της 
μέ ισιωμένα -φωτισμένα τό βράδυ- σκαλιά καί μέ στηθαίο.
* 
Σκαλίζοντας έμαθα ότι 
τό μικρό αλλά σωτήριο αυτό έργο έγινε 
(χωρίς τυμπανοκρουσίες καί Δελτία Τύπου) 
μέ πρόταση ευαίσθητου -περί τά κοινά- αιρετού προσώπου 
πού -δυστυχώς- έκτοτε δέν ξαναπολιτεύτηκε...
 Δ.Ν.Α

Υ.Γ.: Η ειρωνία πού επιβεβαιώνει, όμως, μέ τραγικό τρόπο τήν ορθότητα τού έργου είναι ότι λίγες μέρες πρίν αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασης τής -τότε κακότεχνης καί επικίνδυνης- σκάλας καί ενώ είχε αποφασισθεί καί εγκριθεί τό έργο από τό Δ.Λ.Τ.Μ., μία Κινέζα τουρίστρια έπεσε από τό πιό ψηλό σκαλί στό κενό καί χτύπησε τόσο ασχημα, στό κεφάλι καί αλλού, πού έφυγε μέ αερομεταφορά -χωρίς αισθήσεις γιά μεγάλο χρονικό διάστημα- καί η οποία μαθεύτηκε ότι συνήλθε (αργότερα μετά από μήνες) καί ότι -ευτυχώς- εγινε καλά...