Η “ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ τής ΚΑΛΠΗΣ”...

( η “γεμάτη αυταπάρνηση ανιδιοτέλεια” τών "Κάλπηδων")

Μέ αφορμή τά όσα συμβαίνουν στό ευρύτερο αλλά καί στό τοπικό πολιτικό σκηνικό είχα γράψει (πρό ετών) ένα κείμενο πού είχε τίτλο "ΜΑΡΤΙΑΙ  ΕΙΔΟΙ" μέ τό οποίο γινόταν απόπειρα νά αναλυθεί -πρόχειρα- μιά πλευρά από τά -μέχρι τότε- "διαλαμβανόμενα" στό μικρό τόπο πού ζούμε, μέ τά μεγάλα προβλήματα καί τίς ατελείωτες περιπέτειες.Στό διάστημα πού μεσολάβησε, έκτοτε, όλα όσα "έχουμε ιδεί" νά διαδραματίζονται δέν συνηγορούν ότι τό πολιτικό προσωπικό τού νησιού (μέ μιά-δυό φωτεινές εξαιρέσεις) έχει αντιληφθεί -"σύμπαν ή κατά μόνας"- τήν πραγματική πορεία καί τή φορά τών πραγμάτων. Γι αυτό καί όλη αυτή η "ανέμελη ελαφρότητα" πού χαρακτηρίζει συνήθως -καί εκ τού αποτελέσματος, κάθε φορά, κρινόμενη- κάθε είδους τοπική πολιτική ενέργεια πού βλέπει τό φώς τής δημοσιότητας. Ελαφρότητα πού τρέφεται, αυξάνεται καί "μεγαλουργεί"... ...ΚΑΙ από τόν απατηλό εφησυχασμό πού προκαλεί, στούς πολίτες, η "ετήσια αύξηση" πού, συνήθως, σημειώνει στά μέρη μας ο αριθμός τών αφικνουμένων τουριστών.
 Νά εξηγήσω γιά νά μήν παρεξηγηθώ ότι η ετήσια αυτή ποσοτική αύξηση, εκ πρώτης όψεως, δέν ενοχλεί κανέναν, αντιθέτως μάλιστα!.. 

Η συνομωσία τού Βρούτου 
τήν ημέρα τών "ΜΑΡΤΙΩΝ ΕΙΔΩΝ"

...Όμως από μόνη της δέν λέει τίποτα, ιδίως, επειδή πρόκειται γιά συγκυριακό γεγονός τού οποίου σπουδαίες παραμέτρους -τώρα πιά- ελέγχουν σχεδιάζουν καί ορίζουν άλλοι -διεθνείς τουριστικοί "μεγάλοι παίκτες"κλπ... 
...μακράν εδραζόμενοι καί ολίγον ενδιαφερόμενοι γιά τά "δικά μας" πάγια, διαρκή καί μακροπρόθεσμα συμφέροντα. 
Χρειάζεται, λοιπόν, νά αποκτήσουμε όχι -απλώς- έναν κάποιο πρόχειρο καί ετήσιο προγραμματισμό αλλά έναν  προγραμματισμό εξειδικευμένο καί μακρινού ορίζοντα πού θά παίρνει υπ' όψη του τά υγιή επιχειρηματικά συμφέροντα τού τόπου.
Ένα καλό παράδειγμα γιά μίμηση από τό οποίο μπορούμε νά αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα είναι οι μεγάλες (σέ απόλυτα μεγέθη) επιχειρήσεις. 
Οι ετήσιοι ισολογισμοί πού συντάσσουν οι μεγάλες Α.Ε., οι οργανισμοί, οι εταιρείες πού δραστηριοποιούνται -εντός κι εκτός Ελλάδος- στίς υπηρεσίες, στήν παραγωγή, στό εμπόριο κτλ. χρησιμεύουν, κατά τό νόμο, γιά τήν ενημέρωση τών κρατικών υπηρεσιών, τού κοινού καί τών επενδυτών, γιά στατιστικούς λόγους κτλ. Αυτοί οι ισολογισμοί είναι τό ορατό μέρος μιάς δραστηριότητας εκφρασμένο σέ ποσοτικά μεγέθη...  
Υπάρχει όμως, ταυτόχρονα, καί τό μή ορατό -τό αθέατο-  κομμάτι τής σχεδίασης καί τού προγραματισμού. Οι σοβαρές καί μεγάλες εταιρείες ξεχωρίζουν από τίς υπόλοιπες επειδή δουλεύουν μέ πενταετή (ή καί πιό μακρόπνοα) προγράμματα πού ακολούθως "σπάνε"//επιμερίζονται, γιά τή διευκόλυνση τους, σέ ετήσιους προϋπολογισμούς καί (στή συνέχεια) σέ ισολογισμούς. 
  Στή μεγάλη επιχείρηση πού λέγεται ΜΥΚΟΝΟΣ, όχι μόνο δέν υπάρχει κάποιος παρεμφερής  προγραμματισμός, όχι μόνο δέν υφίσταται ούτε κάν -ως απόπειρα-μιά τέτοια οργάνωση τής οικονομίας καί τών προτεραιοτήτων τού νησιού αλλά όποιος αρθρώσει τέτοιο ...ανατρεπτικό λόγο κινδυνεύει νά χαρακτηρισθεί ή καί νά υποδειχθεί από τό γραφειοκρατικό (αιρετό ή μή) κατεστημένο ως γραφικός (τό κομμουνιστής ξεχάστηκε γιατί τά σπίτια τώρα τά παίρνει η τράπεζα!).  
Πρός τί τό μίσος καί ο αλληλοσπαραγμός, λοιπόν;  
Μά, είναι γνωστό ότι "η χαρά τού  λύκου είναι η αταξία καί η αναμπουμπούλα"...  
Ποιός θά μπορέσει νά παρατηρήσει τί λείπει από ένα ακατάστατο σπίτι, γραφείο κτλ.; 
Γι αυτό καί τό "τόσο μίσος" γιά τόν προγραμματισμό... 
Γι αυτό καί η τόση λατρεία γιά τίς "δουλειές τού ποδαριού"!  
Γι αυτό καί οι υποψήφιοι αποφεύγουν τέτοιου είδους δεσμεύσεις...  
...Επειδή μάς "ερωτεύονται" (εμάς τούς ψηφοφόρους) μέχρι τήν ημέρα τών εκλογών αλλά δέν μάς "νυμφεύονται" από τήν επομένη. 
Τό λεγόμενο στρίβειν διά ...τής κάλπης.


Η "τάξη" καί ο προγραμματισμός δεσμεύουν. Στίς μέρες μας καί στόν τόπο μας, είναι γνωστό, ότι όσοι αποφεύγουν νά δεσμευτούν -"οι αδέσμευτοι"- έχουν ακόμα πέραση... 
Γιά πόσο;;;

Μιά εύκολη -αλλά όχι λανθασμένη- απάντηση είναι μέχρι νά πιάσουμε πάτο! 
Δηλαδή τώρα κοντά...

  

 Δημήτρης Ν.Αγγελετάκης