Έλα Χριστέ καί Παναγιά! Kίχ από δεξιά, κίχ κι από αριστερά...!

Βουβές εκλογές, βουβές καμπάνιες

Οπότε με παίρνει τηλέφωνο ο φίλος μου ο Μπάμπης, αγαπημένος φίλος και συνάδελφος από την «Ελευθεροτυπία», και μου λέει «ρεπόρτερ Ξανθάκη ξέρνα»!
«Μπαρδόν;», τον ρωτάω. «Σε βάρεσε η ζέστα κι εσένα και δεν ξέρεις τι λες;»
«Ρε άσε τα πρόστυχα», μου απαντάει, «και πες μου για την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ»!
«Ποια καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ;», τον ρωτάω.
«Αυτό ακριβώς», μου λέει. «Ποια καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ;»
Και κάθεται ο Μπάμπης και μου εξηγεί το σκεπτικό του. Ότι ρε παιδάκι μου εκλογές έχουμε σε δέκα μέρες, δεν έχουμε εκδρομή στο φράγμα του Μέγδοβα να μάθουν τα παιδάκια πως βγαίνει ηλεκτρισμός απ’ το νεράκι. Εκλογές κρίσιμες, με ένα σωρό ζητήματα ανοιχτά, με τους εταίρους μας να βγάζουν δοντάκια και τον Ταγίπ να βγάζει νυχάρες. Και τέλος πάντων, τεσσεράμιση χρόνια έκατσες στην εξουσία, έκανες μια δουλειά, καλή, κακή, ανάποδη, κάτι έκανες, ένα σωρό νομοσχέδια πέρασες, ένα σωρό πρωτοβουλίες πήρες, δεν σ’ ενδιαφέρει να τα υπερασπιστείς;
Μπάμπης και πάλι:

«Ρε Ξάνθακα, Ελλάδα είναι εδώ. Γαμώ την τρέλα μου, δεν μπορείς να πας σε εκλογές με το σεις και με το σας και με τις ιδέες και τις απόψεις. Ρε βγάλε έναν Χριστοφοράκο εκεί πέρα πρώτη μούρη ν’ ανάψουν τα αίματα, να γίνει μπουρδέλο…»
Ξέχασα να σας πω ότι ο Μπάμπης έχει μια σχετική ελευθεριότητα στην έκφραση, παλαιό μέλος της Θύρας 21 γαρ, αλλά δεν νομίζω ότι προσβάλλεστε και τόσο εύκολα. Σας έχω καλομάθει άλλωστε και με τις δικές μου εκρήξεις!
Μην τα πολυλογούμε όμως και με άλλο φίλο μου, τον Βασίλη, επίσης δημοσιογράφο, τα ίδια λέγαμε τις προάλλες. Όπου κάποια στιγμή τα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ο Βασίλης, σημειώνοντας:
«Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι οι πιο βουβές εκλογές των τελευταίων σαράντα χρόνων…»
Και δίκιο είχε ο κολλητός! Από το ’77 παρακολουθώ εκλογές και δεν το έχω ξαναδεί αυτό το πράγμα. Μούγκα η Νέα Δημοκρατία,  μην την κουνάς τη βάρκα, θα πέσουμε. Μούγκα η Φώφη, άσε ξεμπάζωσε ο Βενιζέλος. Μούγκα το ΚΚΕ, ακόμη και για τα δικά του μέτρα. Μούγκα η Χρυσή Αυγή, ούτε ψίθυρος δεν ακούγεται. Λίγο ο Βαρουφάκης κι ο Βελόπουλος τσιτώνουν, αλλά κι αυτοί αφρόψαρα είναι, δεν επηρεάζουν το τοπίο. Και, βεβαίως, μούγκα ο ΣΥΡΙΖΑ!
Και επιστρέφει ο Μπάμπης:
«Χρηστάρα, δύο τινά συμβαίνουν. Ή είναι απολύτως πεπεισμένος ο Τσίπρας ότι θα χάσει, οπότε το πάει λάου λάου, εντάξει κάντε ό,τι γουστάρετε και σε έξι μήνες που θα έχει μπει το δάχτυλο στην μπρίζα θα με παρακαλάτε να επιστρέψω ή κάτι άλλο έχει δει και σκέφτεται ότι δεν είναι η κατάλληλη εποχή να πρωθυπουργεύεις…»
«Ρε Μπάμπη», του λέω, «σοβαρός άνθρωπος είσαι. Πιστεύεις στις θεωρίες συνωμοσίας;»
«Εγώ φίλε δεν πιστεύω», μου απαντάει. «Αλλά αν πιστεύει ο Ερντογάν;»
Και άντε ύστερα να του απαντήσεις εσύ!
Όπως και να ‘χει το πράγμα πάντως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση των ευρωεκλογών που πήραν λάθος μηνύματα τα κλιμάκια του Μαξίμου από τον αρμόδιο υπουργό. Εδώ μοιάζει λίγο πιο ζόρικο το θέμα, λίγο πιο ευρύ, λίγο πιο έγχρωμο. Σε σημείο που να σκέφτεσαι δηλαδή ότι μακάρι να μπαχάλεψε ο ΣΥΡΙΖΑ και να το πήρε αψήφιστα το εκλογικό. Γιατί αν ισχύει το άλλο το σενάριο, ότι πάμε για επεισόδια που κανείς δεν θέλει να φορτωθεί στην καμπούρα του, ζήτω που καήκαμε αδερφέ. Ζήτω που καήκαμε…

 Πέμπτη 27/6/2019

του Χρήστου Ξανθάκη 


ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Ο υπέρτιτλος γράφτηκε από τή "Νέα Μύκονο"