Το «άσυλο» κι εμείς οι «ψυχικά νοσούντες»

Το πανεπιστημιακό άσυλο ως προστατευμένος και απαραβίαστος από κάθε αστυνομική επέμβαση (προς παρεμπόδιση της ελεύθερης και ακώλυτης διακίνησης ιδεών, καθώς και της έρευνας και της διδασκαλίας) τόπος, είναι ιερό δημοκρατικό δικαίωμα για εμάς τους «ψυχικά νοσούντες» αντιστασιακούς. Ένα ιερό δικαίωμα αναβαπτισμένο στους ιστορικούς..

αγώνες μας (για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας) σε πανεπιστημιακούς τόπους, αυτούς της Νομικής και του Πολυτεχνείου.
Αυτό το ιερό δικαίωμα, «με ιστορία αιώνων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη», κατά τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Αντ. Μανιτάκη, (το οποίο πράγματι, εδώ και χρόνια «δυσφημίζουν ή συμβάλλουν στον εκφυλισμό του όσοι ανεύθυνα και επιπόλαια το μετατρέπουν, ή το αφήνουν να μετατραπεί ή καλύπτουν ιδεολογικά τη μετατροπή του από άσυλο των ιδεών σε άσυλο βιαιοπραγιών και καταστροφών») επιχειρεί να καταργήσει οριστικά σήμερα, στο πλαίσιο της απόπειρας παλινόρθωσης του αλήστου μνήμης προδικτατορικού κράτους της Δεξιάς, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη…
Καλά ξεμπερδέματα...

Νίκος Τσαγκρής (fb)