Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Μιά φωτογραφία τού 1890-1900 πού δείχνει τί προυπήρχε καί τί όχι στό Ανατ. τμήμα τού λιμανιού...


...λοιπόν έχουμε καί λέμε...
...δέν υπήρχε -εκτός από μιά ξέρα- μώλος ούτε γιά νά δένει ...καράβα!..
...τό λοιμοκαθαρτήριο -‘‘τά σπιτάλια’’ πού λέγανε παλιότερα- πού διορθώθηκε σέ προσεχή χρόνο καί λειτούργησε ως κέντρο πού έπαιζε κάποτε κι ο Μάρκος Βαμβακάρης, τό λεγόμενο στή δεκαετία τού '50 καί τπύ '60 : ‘‘Σαλί-Μπαχλί’’...
...η ‘‘κολοκύθα’’ δείχνει απομακρυσμένη αλλά η αλήθεια είναι ότι η στεριά μπαζώθηκε μεταγενέστερα (καί όχι άπαξ αλλά σέ φάσεις) καί πλησίασε τόν εμβληματικό βράχο τού λιμανιού στόν οποίο έμαθαν κολύμπι πολλές γενιές μυκονιατών τής χώρας (όπως έμαθαν καί στή Βίδα καί τήν Αλευκάντρα)...
...ο παραλιακός δρόμος ήταν γιά οχήματα ιπποδυνάμεως τό πολύ ενός ...όνου! 
Ο -κυρίως- δρόμος γιά τόν Τούρλο ήταν, όπως φαίνεται -δεξιά- ανηφορικός καί από τά ...μεσόγεια...
...βεβαίως, δέν υπήρχε τό Μουσείο...
Ο Άη-Γιώρης ήτανε γιαπί...
...τό Ρόδο τό Αμάραντο -διαρκής αξία- ίδιο κι απαράλλαχτο από τότε...
...γιά ‘‘Λητώ’’ δέν μιλάμε (έγινε στή δεκαετία τού '50)...
...τό κενό (σάν μικρή πλατεία) στό κάτω καί δεξιά μέρος τής φωτογραφίας σήμερα καλύπτεται...
...καί ερχόμαστε στό ‘‘Καμινάκι’’...
...τό κτήριο τού ‘‘Remezzo’’ στήν αρχική του μορφή χωρίς πέρα βεράντες...
...τό κτήριο από κάτω (χωρίς τό ανώϊ πού είχε αργότερα η κ. Μινιόν) πού στέγαζε ταμπάκικα καί τόν Κωστή Χρυσολωρά...
Στό ίδιο κτηριακό συγκρότημα -τά τελευταία πενήντα χρόνια- στεγάζεται η επιχείρηση πού ξεκίνησε ο Γιακουμής ο Φαμέλης καί επέκτειναν, στίς μέρες μας, τά παιδιά του Νέλλα καί Γιώργος μέ φρέσκα ψάρια καί θαλασσινά...
...στό βάθος κι ένας ‘‘ξεσκούφωτος’’ μύλος...
...σάν νά θέλει νά μάς πεί ότι...
...εάν προσθέσουμε τά σημερινά πού λείπουν από τή φωτογραφία : "Μύλος η υπόθεση"...
...καί πολλά ακόμα πού είναι ‘‘άλλης Κυριακής Ευαγγέλιο’’... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.