Ο "Φαρισαϊσμός" σέ όλο του τό μεγαλείο...

Φαρισαϊσμός...

Φαρισαϊσμός

Όταν η ευαισθησία για την τήρηση των κανόνων είναι γενική, δηλαδή χωρίς ύποπτες εξαιρέσεις και προσχηματικούς αστερίσκους, οφείλεις να το αναγνωρίζεις και να σέβεσαι όσους την εφαρμόζουν στην πράξη, ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή διαφωνείς με τις ιδεολογικές απόψεις τους και τις πολιτικές προτιμήσεις τους.

Όταν όμως η ευαισθησία είναι επιλεκτική -την επικαλείται κάποιος όποτε τον βολεύει ή όποτε εξυπηρετεί τις κομματικές επιδιώξεις του και την παραβιάζει σε όλες τις άλλες περιπτώσεις-, τότε έχουμε να κάνουμε με τον ορισμό της υποκρισίας.  

 

Ορισμένοι πολιτικοί και δημοσιολόγοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους για το κίνημα που αναπτύχθηκε υπέρ της καταδίκης της Χρυσής Αυγής, λέγοντας ότι είναι ωμή παρέμβαση για να επηρεαστεί η Δικαιοσύνη και αυτό δεν επιτρέπεται στα σύγχρονα κράτη δικαίου. Θύμισαν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν λαϊκά δικαστήρια. Μάλιστα.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί και δημοσιολόγοι δεν είχαν βγάλει άχνα όταν η αρχή που ισχυρίζονται ότι υπηρετούν με θρησκευτική ευλάβεια παραβιαζόταν συστηματικά από υπουργούς, στελέχη και πολιτευτές, κόμματα και μέσα ενημέρωσης.

Για παράδειγμα ήταν κρυμμένοι όταν:

 

■ Κορυφαίο στέλεχος της Δεξιάς και υπουργός προέβλεπε ότι θα ασκηθεί δίωξη εναντίον εισαγγελέως και ζητούσε να μπει στη φυλακή. Υπέθεσε κανείς απ’ αυτούς τους ευαίσθητους ότι ο λαλίστατος υπουργός κάνει πράγματα που δεν συνάδουν με τον ρόλο του και κυρίως ότι υπονομεύει το κράτος δικαίου;

 ■ Υπουργός σε ομιλία του στη Βουλή έπαιρνε ανοιχτά θέση σε υπόθεση που είναι σε εξέλιξη, λέγοντας ότι κατά την κρίση του πρέπει να πάνε στο αρχείο όλοι οι φάκελοι των εγκαλουμένων για το μεγάλο σκάνδαλο Novartis, ενώ εκκρεμεί η απόφαση της Εισαγγελίας για δύο πολιτικά πρόσωπα. 

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο δράστης είναι και υπουργός Δικαιοσύνης. Τα περί διάκρισης των εξουσιών και ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης πήγαν περίπατο για να συναντήσουν μερικές άλλες ταλαιπωρημένες και βιασμένες αξίες της ισοπολιτείας.

 ■ Υπουργός με δημόσια δήλωσή του χαρακτήρισε εμπρηστές πέντε συλληφθέντες, αδιαφορώντας αν πρόκειται για υπόπτους που τη στιγμή της παρέμβασής του δεν είχαν ακόμη ούτε την ιδιότητα του κατηγορουμένου.

 ■ Υπουργός στο ίδιο θέμα προχώρησε ακόμη περισσότερο. Τους δίκασε, τους καταδίκασε, τους οδήγησε στη φυλακή και ανακοίνωσε πως όταν εκτίσουν την ποινή τους θα απελαθούν από τη χώρα. Το μόνο που παρέλειψε να ανακοινώσει είναι το ύψος της ποινής. Ε, ας κάνει και καμιά δουλειά χωρίς καθοδήγηση η… ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

 ■ Μεγάλα και μεσαίου μεγέθους κόμματα σε δελτία Τύπου και στις ομιλίες των αρχηγών τους στη Βουλή χαρακτήριζαν σκευωρία υπόθεση που διερευνάται από τη Δικαιοσύνη και κατηγορούσαν εν ενεργεία εισαγγελικούς λειτουργούς για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και για χειραγώγηση μαρτύρων.

 ■ Μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης, χαρακτήρισαν τρομοκράτες τους προσαχθέντες, τους χρέωσαν βομβιστικές ενέργειες, υιοθετώντας πλήρως τις αναφορές των διωκτικών αρχών και στη συνέχεια κατάπιαν τη γλώσσα τους όταν οι δύο από τους τρεις αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους, κατηγορούμενοι για πλημμελήματα. 

 Επί της ουσίας τώρα για το μαζικό κίνημα υπέρ της καταδίκης της εγκληματικής οργάνωσης. Αντιγράφω από το κείμενο του συνηγόρου πολιτικής αγωγής, Κώστα Παπαδάκη, («Εφημερίδα των Συντακτών» 7-10-2020): «Οποιος αρνείται το δικαίωμα του λαού να εκφέρει κρίση απέναντι στην εξουσία, είναι τουλάχιστον εχθρός της δημοκρατίας. Οποιος ταυτίζει τη δικαστική εξουσία (φορέας) με τη δικαιοσύνη (ζητούμενο) είναι τουλάχιστον αφελής»...

 

8/10/2020
Τάσος Παππάς