Τζων Μέυναρντ Κέυνς (1883-1946)
"... Τα δύο πιο σημαντικά βιβλία που συνέγραψε ήταν "Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης" (1919) και "Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος"(1936). Με το πρώτο από τα παραπάνω βιβλία του υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν είχε την ικανότητα να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που απαίτησαν από αυτήν οι νικήτριες δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ότι αυτό θα οδηγήσει στην επανάληψη του σε πιο μεγάλη κλίμακα. Με το δεύτερο ότι, για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), θα πρέπει να παρέμβει το κράτος και χρηματοδοτώντας την οικονομία και τις επιχειρήσεις να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας..."
Σημ. Νέας Μυκόνου : Ξαναγίνεται επίκαιρος ο Κέυνς -μάλλον έχει γίνει από καιρό- καί, όπως πάμε, όταν θά έχει γίνει -αργά τότε- "εκ νέου αποδεκτός", δέν θά υπάρχει -πιά- άμυνα στά πλαίσια τού υπάρχοντος "imperium". Λέτε νά πλησιάζουμε, γιά άλλη μιά φορά -στήν μακρά πορεία τών κοινωνικοπολιτικών "ανακατατάξεων"- τό διδασκόμενο, σέ ένα από τά πιό λεπτά κεφάλαια τής Πολιτικής Οικονομίας, καί επιβεβαιωμένο από τήν Ιστορία, πού μάς λέει ότι "ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα καταρρέει μόλις γίνει εμπόδιο στήν παραγωγή";
Μιά ματιά στά παρακάτω ενδεικτικά-καί θλιβερά- επιβεβαιώνουν τήν παλαιά ρήση πού ήταν γιά χρόνια "τού συρμού" : "Συμβαίνουν καί εις Παρισίους"! (μέ παρεμφερή έννοια τού σημερινού : "συμβαίνουν καί στίς καλύτερες οικογένειες")
Αλλά μέ τέτοια νά "Συμβαίνουν καί εις Παρισίους", σκέψου τί συμβαίνει : "καί εις Μενιδίους Νήσους"...
Η ζωή για 3,6 εκατ. αστέγους στο δρόμο.
Στο μετρό, στο δρόμο, στους παραπόταμους του Σηκουάνα, μπροστά σε πόρτες σπιτιών και γραφείων, όπου και να γυρίσεις το μάτι σου στο Παρίσι, βλέπεις τους σύγχρονους Αθλιους του Ουγκώ: οι...
άστεγοι της Γαλλίας αυξήθηκαν κατά 50% τα τελευταία τρία χρόνια και ανέρχονται σε 3,6 εκατ. άτομα.
Οι 3,6 εκατ. SDF (χωρίς μόνιμη κατοικία), όπως ονομάζονται, ζουν σε προσωρινά καταλύματα, σε τροχόσπιτα, σε ξενοδοχεία ή στο δρόμο. Από αυτούς οι 141.000 ζούν κυριολεκτικά στο πεζοδρόμιο, με 30.000 παιδιά ανάμεσά τους.
Η κυβέρνηση για να αναχαιτίσει την εξαθλίωση, ενός όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών, έθεσε στην υπηρεσία τους το τριψήφιο 115, μέσω του οποίου μπορεί να βρει κάποιος ένα κρεβάτι, αλλά οι ανάγκες ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Οπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ, σε αυτό τον πρωτοφανή αριθμό προστέθηκαν το 2013 πάνω από 5 εκατ. Γάλλοι, οι οποίοι είτε δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο, είτε είναι ιδιοκτήτες σε πολυκατοικίες που αδυνατούν να τις συντηρήσουν και να τις θερμάνουν.
Πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις βοηθούν, με πενιχρά μέσα, στους αστέγους. Ενόψει δημοτικών εκλογών, οι υποψήφιοι δείχνουν αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους εξαθλιωμένους συνανθρώπους τους.
Oργανώσεις και εταιρείες αθλητικών ειδών προσφέρουν σκηνές, με τις οποίες έχει γεμίσει το Παρίσι:
Δείτε τίς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ...
"... Τα δύο πιο σημαντικά βιβλία που συνέγραψε ήταν "Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης" (1919) και "Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος"(1936). Με το πρώτο από τα παραπάνω βιβλία του υποστήριξε ότι η Γερμανία δεν είχε την ικανότητα να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που απαίτησαν από αυτήν οι νικήτριες δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ότι αυτό θα οδηγήσει στην επανάληψη του σε πιο μεγάλη κλίμακα. Με το δεύτερο ότι, για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), θα πρέπει να παρέμβει το κράτος και χρηματοδοτώντας την οικονομία και τις επιχειρήσεις να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας..."
Σημ. Νέας Μυκόνου : Ξαναγίνεται επίκαιρος ο Κέυνς -μάλλον έχει γίνει από καιρό- καί, όπως πάμε, όταν θά έχει γίνει -αργά τότε- "εκ νέου αποδεκτός", δέν θά υπάρχει -πιά- άμυνα στά πλαίσια τού υπάρχοντος "imperium". Λέτε νά πλησιάζουμε, γιά άλλη μιά φορά -στήν μακρά πορεία τών κοινωνικοπολιτικών "ανακατατάξεων"- τό διδασκόμενο, σέ ένα από τά πιό λεπτά κεφάλαια τής Πολιτικής Οικονομίας, καί επιβεβαιωμένο από τήν Ιστορία, πού μάς λέει ότι "ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα καταρρέει μόλις γίνει εμπόδιο στήν παραγωγή";
Μιά ματιά στά παρακάτω ενδεικτικά-καί θλιβερά- επιβεβαιώνουν τήν παλαιά ρήση πού ήταν γιά χρόνια "τού συρμού" : "Συμβαίνουν καί εις Παρισίους"! (μέ παρεμφερή έννοια τού σημερινού : "συμβαίνουν καί στίς καλύτερες οικογένειες")
Αλλά μέ τέτοια νά "Συμβαίνουν καί εις Παρισίους", σκέψου τί συμβαίνει : "καί εις Μενιδίους Νήσους"...
Στο μετρό, στο δρόμο, στους παραπόταμους του Σηκουάνα, μπροστά σε πόρτες σπιτιών και γραφείων, όπου και να γυρίσεις το μάτι σου στο Παρίσι, βλέπεις τους σύγχρονους Αθλιους του Ουγκώ: οι...
άστεγοι της Γαλλίας αυξήθηκαν κατά 50% τα τελευταία τρία χρόνια και ανέρχονται σε 3,6 εκατ. άτομα.
Οι 3,6 εκατ. SDF (χωρίς μόνιμη κατοικία), όπως ονομάζονται, ζουν σε προσωρινά καταλύματα, σε τροχόσπιτα, σε ξενοδοχεία ή στο δρόμο. Από αυτούς οι 141.000 ζούν κυριολεκτικά στο πεζοδρόμιο, με 30.000 παιδιά ανάμεσά τους.
Η κυβέρνηση για να αναχαιτίσει την εξαθλίωση, ενός όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών, έθεσε στην υπηρεσία τους το τριψήφιο 115, μέσω του οποίου μπορεί να βρει κάποιος ένα κρεβάτι, αλλά οι ανάγκες ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Οπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ, σε αυτό τον πρωτοφανή αριθμό προστέθηκαν το 2013 πάνω από 5 εκατ. Γάλλοι, οι οποίοι είτε δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο, είτε είναι ιδιοκτήτες σε πολυκατοικίες που αδυνατούν να τις συντηρήσουν και να τις θερμάνουν.
Πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις βοηθούν, με πενιχρά μέσα, στους αστέγους. Ενόψει δημοτικών εκλογών, οι υποψήφιοι δείχνουν αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους εξαθλιωμένους συνανθρώπους τους.
Oργανώσεις και εταιρείες αθλητικών ειδών προσφέρουν σκηνές, με τις οποίες έχει γεμίσει το Παρίσι:
Δείτε τίς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.