Παραπολιική
Το θέμα της αναδιάρθρωσης των «κόκκινων» δανείων ισοδυναμεί με θέμα αναδιάρθρωσης του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας.
Κι αυτή δεν μπορεί ούτε επιτρέπεται να γίνει με πολιτικές αποφάσεις. Υπάρχουν επιχειρήσεις-φούσκες που έσπασαν, δεν μπαλώνονται. Υπάρχουν επιχειρήσεις βιώσιμες, με κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (θετικό EBITDA). Υπάρχουν κι άλλες, που μπορούν να αποκτήσουν θετικό EBITDA εφόσον πουλήσουν περιουσιακά στοιχεία, επιλέξουν τομείς δράσεις, περιορίσουν δαπάνες ή, τέλος, συγχωνευθούν με άλλες ή εξαγοραστούν από άλλες επιχειρήσεις, αλλάξουν μάνατζμεντ ή/και άλλες κινήσεις αναδιάρθρωσης.
Η αναδιάρθρωση μιας επιχείρησης ή ενός κλάδου, για να καταστεί βιώσιμη θα πρέπει να συνοδευτεί από αναδιάρθρωση δανείων και από εισροή νέων μετοχικών κεφαλαίων. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η αναδιάρθρωση δανεισμού μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Το πρώτο και στοιχειώδες είναι να κληθεί ο ιδιοκτήτης να βάλει λεφτά στην επιχείρησή του – ας επανεισάγει κάποια κεφάλαια που έστειλε στη Σιγκαπούρη. Αν δεχτεί, ο πιστωτής θα δεχόταν να μετοχοποιήσει ένα μέρος των δανείων, ώστε να το μεταπωλήσει μόλις η εταιρεία ορθοποδήσει. Αν δεν δεχτεί, η επιχείρηση περνά στον πιστωτή και πωλείται μόνη ή μαζί με ομοειδείς εταιρείες. Αυτά δεν είναι δουλειά των πολιτικών κομμάτων. Δουλειά τους είναι η χάραξη πολιτικής.
Ένα άρθρο για το κοντινό μέλλον από τον Κώστα Καλλίτση στην Καθημερινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.