Η Δεξιά και ο κρυφός καθοδηγητής της τρομοκρατίας...

Τάσος Παππάς

Μετά το Grexit, η τρομοκρατία. Με τον ρυθμό που κινείται η Νέα Δημοκρατία θα εξαντλήσει όλο το οπλοστάσιό της από την πρώτη εβδομάδα.
Οι άνθρωποι νόμισαν ότι η σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού είναι μια...
καλή ευκαιρία για να στριμώξουν τους αντιπάλους τους.
Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν έβγαλε ανακοίνωση για να συγχαρεί τις διωκτικές αρχές και επαναφέρουν τη θεωρία περί υπόγειων σχέσεων του κόμματος με τις οργανώσεις ένοπλης πάλης.
Πρόκειται για την έμμονη ιδέα περί κρυφού καθοδηγητή της τρομοκρατίας που συντροφεύει τη Δεξιά από τη στιγμή που εμφανίστηκε το φαινόμενο στην Ελλάδα.
Στην πρώτη φάση και μέχρι την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη και του ΕΛΑ η Δεξιά υποπτευόταν, όπως και οι Αμερικανοί άλλωστε, ότι πίσω από την τρομοκρατία κρυβόταν το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αργότερα, την περίοδο των συλλήψεων, κορυφαία στελέχη της Δεξιάς και δημοσιολόγοι της συμφοράς άφηναν υπαινιγμούς ότι η υπόθεση της εκκαθάρισης σκοπίμως δεν ολοκληρώθηκε για να μην ακουμπήσει άτομα που συνδέονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το ΠΑΣΟΚ ή με τη μήτρα που το γέννησε, το αντιδικτατορικό ΠΑΚ.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και η Δεξιά αισθάνθηκε απειλούμενη, μπήκε στην κατηγορία των φίλων της τρομοκρατίας η ριζοσπαστική Αριστερά.
Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της Ν.Δ. στην κυριολεξία ξεσάλωσαν. Ο Αντώνης Σαμαράς με το γνωστό ύφος μαχαλόμαγκα είπε από το βήμα της Βουλής απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα: «Εσείς, κύριε Τσίπρα, μπορεί να κάνετε παρεΐτσα με τρομοκράτες, αλλά η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται».
Η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη έφτασε στο σημείο να κάνει λόγο (σε γραπτή ανακοίνωσή της, παρακαλώ) για «τις ένοπλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς κανείς από το κόμμα της να την επαναφέρει στη σοβαρότητα και κυρίως χωρίς να επέμβει η Δικαιοσύνη για να ζητήσει εξηγήσεις, στοιχεία και αποδείξεις.
 

Το μελαγχολικό στην όλη ιστορία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ -θύμα στο παρελθόν ανάλογης ενορχηστρωμένης υστερίας- σήμερα σφυρίζει αδιάφορα, όταν δεν συντάσσεται με τη χυδαία προπαγάνδα της Δεξιάς.

Αλλά αυτό είναι το καθήκον της «πολιτικής τσόντας». Πρέπει να αποδεικνύει συνεχώς τη χρησιμότητά της. Ενίοτε γλείφοντας εκεί που έφτυνε.
efsyn.gr