Ντοκουμέντο : Το πανηγυρικό σχόλιο στο ραδιοσταθμό του Παρισιού για την πτώση της Χούντας

 24 Ιουλ. 2015

tvxs.gr

Σαράντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος και την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Το tvxs.gr επαναφέρει ένα σπάνιο ντοκουμέντο από το drakotrypa.gr του Γιώργου Γούσια που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πέρσι στα 40 χρόνια από την κατάρρευση της χούντας.
 

Πρόκειται για την απομαγνητοφώνηση του κεντρικού πανηγυρικού σχολίου της ελληνικής εκπομπής του ραδιοφωνικού σταθμού του Παρισιού, που μεταδόθηκε την πρώτη ημέρα μετά την πτώση της χούντας, το μεσημέρι δηλαδή της Τετάρτης 24ης Ιουλίου 1974 και το οποίο συντάχθηκε και εκφωνήθηκε από τον διευθυντή της, δημοσιογράφο Μιχάλη Στυλιανού.

Στελέχη αυτής της εκπομπής υπήρξαν εκείνη την εποχή, ο συγγραφέας Άρης Φακίνος (1935-1998), ο Φραγκίσκος Σομαρίπας, ο Ριχάρδος Σωμερίτης και η Εύη Δεμίρη. Ο οργανισμός ORTF της Γαλλίας καθιέρωσε εκπομπή στην ελληνική γλώσσα από τη δεκαετία του ’40.

Κατά τη διάρκεια της επταετίας ο προσανατολισμός της ήταν καθαρά εναντίον της χούντας και οι συνταγματάρχες, προκειμένου να προχωρήσουν σε αγορά πολεμικού και λοιπού υλικού, απαίτησαν τη διακοπή της! Η διακοπή πράγματι επιχειρήθηκε, θυμάται ο κύριος Στυλιανού, αλλά μετά από παρεμβάσεις σημαντικών προσωπικοτήτων της ελληνικής διασποράς και Κύπριων πολιτικών παραγόντων δεν κράτησε παρά λίγες μόνο μέρες.

Το απόσπασμα αυτό - και τον ευχαριστούμε θερμά - μας το παραχώρησε ο συγχωριανός, φίλος, συγγραφέας, ερευνητής και συλλέκτης Δημήτρης Τσιουρής ο οποίος τον καιρό εκείνο υπηρετούσε ως δάσκαλος σε ελληνικό σχολείο στην (τότε Δυτική) Γερμανία και το κατέγραψε στο μαγνητόφωνό του.
  _{Το ηχητικό υπό τον τίτλο «15.Edo Parisi (24-7-1974)» μπορείτε να ακούσετε στην ιστοσελίδα Μνήμες Ραδιοφώνου}
  Το σχόλιο τού Ρ/σ τού Παρισιού

Φίλοι ακροατές,
Ζήτω η Ελευθερία!
Επτά χρόνια...
 
συνέχεια
...έμενε η εκπομπή αυτή προνόμιο και δόξα των ηρώων, ενώ ο Ελληνισμός εσύρετο δέσμιος σε σκοτεινό εφιάλτη από την ταπείνωση στην καταστροφή.
Ατέλειωτη, εξωφρενική παρένθεση στη ζωή ενός πολιτισμένου, φιλότιμου, φιλοπάτριδος και προκομμένου λαού, τον οποίον ανέλαβαν απρόσκλητοι να διαφεντεύουν, ολιγόφρενοι σωτήρες, ανισόρροποι  μαθητευόμενοι μάγοι, γυψοποιοί οπλισμένοι με τανκς.
Σφετεριζόμενοι και επικαλούμενοι την Ελλάδα εβάλθηκαν να εξαλείψουν ό,τι συνθέτει την ομορφιά και τη δόξα της. Έκλεισαν το κοινοβούλιο και την ελευθέρα συζήτηση και καθιέρωσαν ως σύστημα διακυβερνήσεως τα βασανιστήρια, την λογοκρισία και τις τεθωρακισμένες προεδρικές λιμουζίνες.
Εξόρισαν το πνεύμα και την παιδεία και εισήγαγαν την γλώσσα της αγριωπής αρλουμπολογίας των αγραμμάτων διαγγελμάτων. Εισέβαλαν κραδαίνοντες το ξίφος τηςδικαιοσύνης δήθεν τιμωροί ανυπάρκτων σκανδάλων και εξήλθαν στιγματισμένοι λαθρέμποροι σάπιων κρεάτων και ξένου συναλλάγματος.

Παρέλαβαν την Κύπρο ελευθέρακαι ευημερούσα υπό έναν Μακάριον και την παρέδωσαν χθες ερείπιο υπό κάποιον Σαμσών.
Ευρήκαν την Ελλάδα τιμωμένην σε διεθνείς οργανισμούς και την κατήντησαν νεκρό παρία της διεθνούς κοινότητος.
Κατέστρεψαν κι αυτό το ελληνικό τοπίο και το μετέβαλαν σε στρατηγικό οικόπεδο και σε μολυσμένες ακρογιαλιές.
Έφεραν το έθνος στο χείλος της αβύσσου και εγκατέστησαν τους Τούρκους στην Κερύνεια. Σφίγγεται η καρδιά από την έκταση της καταστροφής και της οπισθοδρομήσεως και μετριάζει τη σημερινή αγαλλίαση ο όγκος των ερειπίων.
Είναι πραγματικά βαρύ το έργο αυτού που αναλαμβάνεται την ανόρθωση του τόπου και του ονόματος της Ελλάδος στη θέση που της ανήκει.
Ωστόσο η απέραντη λαοθάλασσα του ενθουσιασμού που τον περιβάλλει  μέλλει να  είναι η αφετηρία μιας εθνικής αναστάσεως.
Ο Ελληνισμός δονείται πράγματι από χθες σαν παντεξούσια καμπάνα της Αναστάσεως σε μια χαρμόσυνη διαπασών, που επισύρει έκπληκτα τα βλέμματα του κόσμου σ’ αυτόν τον πολυβασανισμένο και αδικημένο τόπο.
Ο απόηχος φθάνει μέχρις εμάς, εδώ, και γεμίζει το μικρό φυλάκιο αυτής της εκπομπής που πομπός αλήθειας και ενθαρρύνσεως όπως φιλοδόξησε να είναι αυτά τα χρόνια της σιωπής και της σκλαβιάς, σήμερα γίνεται απλούς δέκτης και άφωνος σχεδόν ακροατής του μηνύματος που ακούμε με αίσθημα ευφροσύνης και αγαλλιάσεως για την ευλογημένη ώρα που σήμανε, αλλά και μελαγχολίας για τις απουσίες και για τα χαμένα χρόνια.

Γυρίζει ο νους μας αναπόφευκτα τη μέρα της λυτρώσεως σε εκείνους που δεν την έφθασαν, σ’ αυτούς που σκότωσαν οι ολιγόφρενοι φανατικοί σωτήρες ή ο καρκίνος της επταετίας. Από τον δολοφονημένο Νικηφόρο Μανδηλαρά ένα από τα πρώτα θύματα των δικτατόρων, το λαμπρό παλικάρι και τον εξαίσιο νομικό και πολιτικό νου που σκότωσε ο φθόνος αυτός, αυτών που δεν ψελλίζουν παρά τη γλώσσα της βίας.
Μέχρι τους τελευταίους νεκρούς Κυπρίους δημοκράτες. Και βέβαια τους πολιορκημένους του Πολυτεχνείου.
Τα νέα παιδιά που η κληρονομική ιδιοφυία της φυλής, οδήγησε από τα σκοταδιστικά βιβλία της δικτατορίας στο μαρτύριο και στο θάνατο για την ελευθερία. Θυμηθείτε σήμερα το μήνυμα που μας άφησαν
  [ακούγεται από μαγνητόφωνο η φωνή των ηρώων του Πολυτεχνείου]

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Λαέ της Αθήνας αυτή η στιγμή που η Χούντα ξεμασκαρεύτηκε  μην σταματήσεις τον αγώνα σου. Λαέ της Αθήνας αυτήν τη στιγμή που η Χούντα έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο, δείξε και συ την ανωτερότητά σου. Μην απαντήσεις στις προκλήσεις μη προκαλέσεις τα στρατευμένα παιδιά σου.

Ο ενθουσιασμός σου ξέρουμε όλοι είναι πολύ υψηλός, όμως μην επιτρέψεις τον ενθουσιασμό σου αυτόν να ξεπεράσει τα όρια, τα καθαρά όρια του Έλληνα, του ελεύθερου, του Έλληνα, που αγαπά τη λευτεριά της πατρίδας του, γι’ αυτό λοιπόν προσπάθησε, όχι προβοκατόρικες ενέργειες,  Κάλλιστα ανάμεσα  στους διαδηλωτές μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι της μυστικής αστυνομίας οι οποίοι θα προβοκάρουν τη διαδήλωση, θα τρέξουν   και θα επιτεθούν ενάντια στα τανκς.
Ελληνικέ λαέ, στάσου απέναντι στα τανκς με αγάπη, κοίταξε με αγάπη όλους τους στρατιώτες, κοίταξε με αγάπη τις καρδιές των φαντάρων που βρίσκονται πίσω από αυτά. Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων».

Πόσα από τα σοφά αυτά παιδιά της Ελλάδας, προφήτες της ελευθερίας και της ανθρωπιάς απουσιάζουν  από τη σημερινή γιορτή, οριστικά χαμένα για τον τόπο, την ώρα αυτή του ξεκινήματος για την ανόρθωση. Και πόσοι άλλοι δεν ελυτρώθηκαν από βασανιστήρια και φυλακές  ή δεν έχασαν σε εξορίες και αναγκαστική αδράνεια, τα γονιμότερα γι’ αυτούς και για τον τόπο χρόνια της ζωής τους, δε γέρασαν και πέθαναν με τον καημό.

Είναι βαρύ το τίμημα της πείρας και της σοφίας που αποχτήθηκε αυτά τα επτά χρόνια της κολάσεως, της γνώσης που αποχτήσαμε όλοι για το πόσο εύθραυστο και πολύτιμο είναι το αγαθό της ελευθερίας, ένα αγαθό που σπανίζει όλο και περισσότερο στον κόσμο που ζούμε που η διαφύλαξή του προϋποθέτει πολύ φροντίδα, σύνεση και σοβαρότητα αφού εύκολα χάνεται και δύσκολα ανακτάται.

Είθε η πείρα αυτή να μας  σταθεί παραστάτης και οδηγός σ’ αυτό το νέο ξεκίνημα.
Είναι η ελπίδα και η ευχή με την οποία συμπληρώνεται ένας κύκλος στη ζωή αυτής της εκπομπής. Εκπομπής που τα τελευταία δυόμισι χρόνια ετοίμαζε και σας παρουσίαζε ο Μιχάλης Στυλιανού με τη συνεργασία και τη συμπαράσταση της Εύης Δεμίρη, του Φραγκίσκου Σομαρίπα, του Αρη Φακίνου και του Ριχάρδου Σωμερίτη.
Σαν μουσικό σύμβολο και σύνθημα αυτής της εκπομπής είχε ταχθεί το σύνθημα και το τραγούδι που φουσκώνει σήμερα τα στήθη του Ελληνισμού: «Εμπρός παιδιά όλοι μαζί να υψώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα».