Η ώρα της Πατουλιάδας...

Μέσα Αυγούστου, μέσα στον ντάλα ήλιο, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ ζητάει αυξήσεις για τους δημάρχους
Εδώ και μερικές μέρες έχουμε μπει επισήμως σε αυτό που οι Εγγλέζοι αποκαλούν the silly season. Στην εποχή της μπούρδας δηλαδή, όπου...
πάει ο Τσίπρας στη Μήλο με φουσκωτό και αναδεικνύεται σε θαμώνα θαλαμηγού τύπου Αμπράμοβιτς, όπου το Ποτάμι εξακολουθεί να επεξεργάζεται ένα εμπεριστατωμένο σχέδιο για πρότασης μομφής εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου, όπου ο Άδωνις βρίσκει ευκαιρία (και χρόνο…) να τα χώσει σε όλους και όλα χωρίς να πάρει ανάσα ούτε στιγμή, όπου ανακαλύπτεται όλως εξάφνως κρίση στην κτηματαγορά με διαμερίσματα που πωλούνται έναντι τετραψήφιων ποσών. Πράγμα το οποίον αποδεικνύει ότι ουδείς δαιμόνιος ρεπόρτερ έχει επισκεφθεί τα Πατήσια και την Κυψέλη την τελευταία τετραετία…

Αλλά όλα αυτά είναι απλές χαζομαρίτσες μπροστά στο Δελφινάριο του Γιώργου Πατούλη. Του Δημάρχου Αμαρουσίου, προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ για τους φίλους) και, αν δεν κάνω λάθος, προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Τις γράφω όλες τις ιδιότητες του ανδρός για να διευκρινίσω ότι θα μας απασχολήσει μια επιστολή του ως προέδρου της ΚΕΔΕ προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Ένα γράμμα με το οποίο ζητούσε να εξισωθούν οι αποδοχές των δημάρχων με τις αποδοχές των βουλευτών!

Μάλιστα αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες, καλά το διαβάσατε. Πάνω εκεί που μας προέκυψε το τρίτο μνημόνιο και σκούζουν ακόμη και οι πέτρες για τα μπακίρια που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός, έσκασε μύτη ο Γιώργος Πατούλης και ζήτησε αυξήσεις. Ζήτησε ντουλά, απαίτησε μπερντέ, αξίωσε κασέρι όχι για τίποτις ταπεινές καθαρίστριες των δημοτικών μεγάρων που τη βγάζουνε με τρεις κι εξήντα αλλά για τους άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι επειδή είναι γατί, έβγαλε και ποσόστωση. Ω ναι, ποσόστωση ανάλογα με τον πληθυσμό του εκάστοτε Δήμου.  Ορίστε η πρότασή του, όπως την ανέλυσε στην επίμαχη επιστολή:
- Η εξίσωση των αποδοχών των δημάρχων με αυτές του βουλευτή, όπως άλλωστε συμβαίνει παντού στην Ευρώπη, σε δήμους με πάνω από 50.000 κατοίκους.
- Η λήψη του 80% του μισθού του βουλευτή, σε δήμους με 10.000-50.000 κατοίκους.
- Η λήψη του 60% του μισθού του βουλευτή σε δήμους με πληθυσμό κάτω των 10.000 κατοίκων.

Όπως καταλαβαίνετε, εδώ υπάρχει σχέδιο, υπάρχει δουλειά από πίσω. Δεν είναι τυχαία όλα, τύπου Βαρουφάκη και Λαφαζάνη και νομισματοκοπεία και plan b. Αποδεικνύεται άλλωστε αυτό και από την αιτιολόγηση της προτάσεως Πατούλη:
«Η πρόταση αυτή, πέρα από την προαναφερθείσα εφαρμογή της στην Ευρώπη, στηρίζεται τόσο στο γεγονός ότι οι δήμαρχοι της χώρας έχουν τη μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση (δεδομένης της εκλογής τους από το 50%+1 των ψήφων των τοπικών κοινωνιών), όσο και στο ότι παράλληλα, η υπογραφή ενός δημάρχου ενέχει πολύ μεγαλύτερες ευθύνες από αυτήν ενός βουλευτή.»

Να το θυμηθώ αυτό άμα γίνει κανά θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, να το θυμηθώ άμα τα πάρει στο κρανίο ο Σόιμπλε, να το θυμηθώ άμα ξανακλείσουν οι τράπεζες, να το θυμηθώ στην επόμενη φωτιά τύπου Ασπρόπυργος, να το θυμηθώ κάθε φορά που γίνεται ανάστα ο Κύριος και χάνει η μάνα το παιδί. Να παίρνω τηλέφωνο τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ και να του ζητάω αυτή την υπογραφή που «ενέχει πολύ μεγαλύτερες ευθύνες». It’s the silliest of seasons, indeed, που θα λέγανε και οι Εγγλέζοι…
Χρήστος Ξανθάκης

 newpost.gr