Τι μαγειρεύει πάλι η Μέρκελ;...

Πέρυσι τέτοια εποχή τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης αφιέρωναν αναλύσεις επί αναλύσεων για το μεσαίο δάχτυλο του...
τότε υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και γενικότερα βλέπαμε σε επανάληψη το χιλιοπαιγμένο σίριαλ των «τεμπέληδων ελλήνων» που ροκανίζουν τα λεφτά των γερμανών – και όχι μόνο- φορολογουμένων.

Τότε όμως ήταν οι πρώτοι μήνες της «λεβέντικης» διαπραγμάτευσης, όταν η σύγκρουση της ελληνικής κυβέρνησης σε πολιτικό επίπεδο άρχισε να ξεφεύγει από τον έλεγχο. Μετά από δώδεκα μήνες, ένα μνημόνιο και μία προσφυγική κρίση που έπιασε τους πάντες στον ύπνο, το κλίμα στη Γερμανία για τη χώρα μας φαίνεται να αλλάζει Η Bild και τα παρακολουθήματά της, όπως επίσης και «σοβαρές» εφημερίδες και ΜΜΕ άλλαξαν τροπάρι:

Από την αναπαραγωγή των ευφυολογημάτων του Σόιμπλε για την ελληνική κυβέρνηση [κάποιοι το αποκαλούν στεγνό σουαβικό χιούμορ], τις υποτιμητικές διαρροές, τα σενάρια και τα μεσαία δάχτυλα του Βαρουφάκη και [παλαιότερα] της Αφροδίτης της Μήλου, περάσαμε στην αντίπερα όχθη. Οι ίδιες φυλλάδες που αποκαλούσαν τεμπέλη συλλήβδην έναν λαό, τώρα δίνουν συγχαρητήρια στους έλληνες για τις προσπάθειές τους στο προσφυγικό. Αφιερώνουν τόνους μελάνι για να αναδείξουν τις προσπάθειες των ελληνικών αρχών, κατακρίνουν τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων για την πολιτική των περιορισμών που επιβάλλουν στα σύνορά τους και περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια το δράμα των προσφύγων.

Δεν είναι μονάχα τα γερμανικά ΜΜΕ που έχουν προχωρήσει σε αυτή την οβιδιακή μεταμόρφωση. Είναι η ίδια η κυβέρνηση της Γερμανίας. Κάθε μέρα παρακολουθούμε τη Μέρκελ να διαμηνύει πως η Ελλάδα...
 συνέχεια
...χρειάζεται την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ότι τα κλειστά σύνορα δεν θα λύσουν το προσφυγικό, ότι η χώρα δεν θα αφεθεί να βυθιστεί στο χάος. Ταυτόχρονα ακούμε όλο και λιγότερο τον «λαγό» της καγκελαρίου, τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος εσχάτως έχει περιορίσει – αν δεν έχει σταματήσει πλήρως- τα κακεντρεχή και δηλητηριώδη σχόλιά του. Το Βερολίνο κουνάει όλο και λιγότερο το δάχτυλο στην Ελλάδα για την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, στρογγυλεύει τη ρητορική του και αποφεύγει να λάβει καθαρά θέση στη διαμάχη του ευρωπαϊκού σκέλους των δανειστών με το ΔΝΤ, το οποίο παρεμπιπτόντως η Γερμανία το ήθελε και σε αυτό το ελληνικό πρόγραμμα ώστε να διασφαλιστεί η απαρέγκλιτη εφαρμογή του.

Μαζί με τα όσα επίσημα λέγονται – η δεν λέγονται- τις τελευταίες εβδομάδες πληθαίνουν και οι διαρροές ότι εξετάζεται μια πιο «μαλακή» στάση της Γερμανίας κατά τις διαπραγματεύσεις για την πρώτη αξιολόγηση, δηλαδή το ασφαλιστικό, τα δημοσιονομικά για την επόμενη τριετία και το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Λένε δηλαδή εμμέσως πλην σαφέστατα ότι ο Σόιμπλε δεν θα βάλει προσκόμματα στην ολοκλήρωση των συζητήσεων.

Μέχρι και το ανεπίσημο γραφείο Τύπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, η γνωστή και μη εξαιρετέα εφημερίδα Die Welt [με την οποία σημειωτέον η ελληνική κυβέρνηση είχε άγρια κόντρα τον Δεκέμβριο, με αφορμή δημοσίευμα περί οικουμενικής κυβέρνησης], έγραψε πεντακάθαρα ότι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για το ασφαλιστικό είναι… εξωπραγματικές.

«Σύμφωνα με την άποψη του Ταμείου, οι συντάξεις θα πρέπει να περικοπούν τόσο ώστε να εξοικονομηθούν πόροι της τάξης του 4% με 5% του ΑΕΠ. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό από καμία κυβέρνηση. Πόσο μάλλον δε που στη παρούσα κατάσταση οι έλληνες φοβούνται ότι θα μετατραπούν σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων, τέτοιου είδους μέτρα θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν όχι μόνο τον Τσίπρα, αλλά οποιαδήποτε κυβέρνηση. Και αυτό, το γνωρίζουν καλά στο Βερολίνο» ανέφερε χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.

Με άλλα λόγια, παρότι επισήμως διαψεύδεται, φαίνεται να δημιουργείται μία σύνδεση του προσφυγικού με το μνημόνιο, αν όχι με σαφήνεια τουλάχιστον υπογείως. Αλλά μία ομαλή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων είναι σίγουρα κάτι που το θέλουν όλες οι πλευρές – κυρίως όμως φαίνεται να το ζητά το Βερολίνο, ώστε να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση του προσφυγικού.

Η αλήθεια είναι πως η Μέρκελ δεν αγάπησε ξαφνικά τον Τσίπρα. Οι τύχες όμως των δύο πολιτικών που έχουν διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και αντιλήψεις, έχουν ενωθεί κατά έναν παράδοξο τρόπο. Η καγκελάριος από τη μία αντιμετωπίζει τις συνέπειες της μεγαλύτερης πολιτικής ζαριάς που έριξε στην καριέρα της, Δηλαδή την πολιτική υποδοχής των σύρων προσφύγων στη Γερμανία αλλά και την προώθηση μίας ευρωπαϊκής συνολικής λύσης σε αυτό το πρόβλημα. Ως αποτέλεσμα δέχεται τεράστιες πιέσεις εκ δεξιών της στη Γερμανία –κυκλοφόρησαν μέχρι και σενάρια αντικατάστασής της- ενώ στις Συνόδους Κορυφής εμφανίζεται όλο και πιο απομονωμένη, με τους πάλαι ποτέ δορυφόρους της να την εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλον.

Ο έλληνας πρωθυπουργός από την άλλη πληρώνει τώρα τα σπασμένα των υποσχέσεων που έδωσε για να εκλεγεί, την ώρα που η χώρα που κυβερνάει βρίσκεται στο επίκεντρο της μεγαλύτερης μετακίνησης πληθυσμών που γνώρισε ο πλανήτης από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα. Τα συμφέροντα των δύο λοιπόν, έστω και με αυτό τον τρόπο κατά μία έννοια τέμνονται. Και η Μέρκελ για να υλοποιήσει το σχέδιό της χρειάζεται τον Τσίπρα, κυρίως όμως χρειάζεται μία κυβέρνηση στην Ελλάδα που να αποπνέει μία στοιχειώδη σταθερότητα.

Το σχέδιο της Μέρκελ έχει προσδώσει λοιπόν σημαίνοντα ρόλο τόσο στην Τουρκία, όσο και στην Ελλάδα. Πρακτικά, η Τουρκία αποτελεί τη δεξαμενή των προσφύγων από τη Συρία, καθώς σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, αυτή τη στιγμή βρίσκονται 2,65 εκατομμύρια άνθρωποι σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Σκοπός των περισσότερων εξ αυτών –περίπου το 70% με 80%- είναι να βρεθούν στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, αφού βρεθούν στην Ελλάδα μέσω Αιγαίου.

Εδώ έγκειται το πρόβλημα για τη χώρα μας, η οποία στην αρχή της κρίσης πιάστηκε απροετοίμαστη, καθώς δεν είχε ούτε τις κατάλληλες δομές υποδοχής και φιλοξενίας. Οι χώρες της ΕΕ – κατά βάση η Γερμανία- θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα φτάνουν στα εδάφη τους ο λιγότερος δυνατός αριθμός προσφύγων, αφού πρώτα βεβαίως ταυτοποιηθούν και καταγραφούν. Δεν είναι μυστικό άλλωστε πως οι γερμανοί εργοδότες καλοβλέπουν το καταρτισμένο εργατικό δυναμικό από τη Συρία.  Με άλλα λόγια, στον σχεδιασμό της Μέρκελ, η Ελλάδα θα «φιλτράρει» όσους θα φτάνουν τελικά στη Γερμανία.

Η Μέρκελ φαίνεται να δίνει ως… αντίδωρο την αξιολόγηση στον Τσίπρα για να λάβει στήριξη στο προσφυγικό. Μόνο που το σχέδιο της Γερμανίας για την περίφημη ευρωπαϊκή λύση προβλέπει στην ουσία την μετατροπή της Ελλάδας σε επιδοτούμενο δεσμοφύλακα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τότε η χώρα θα μπει σε νέα περιπέτεια…

Παναγιώτης Βελισσάρης 

Newpost.gr