“Στο είδος του είναι θεός. Αλλά το είδος του είναι σκατά”... (Ουμπέρτο Εκο)

Στον Θ. Αναστασιάδη «βρομάνε» οι «τραγουδιάρηδες»...

Αντα Ψαρρά

Ο γνωστός για τις δραστηριότητές του εκδότης του «Πρώτου Θέματος» αποφάσισε να ασχοληθεί, και μάλιστα με ένα από τα συνηθισμένα συκοφαντικά και κίτρινα δημοσιεύματα, με τον διορισμό του...
πτυχιούχου του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Ζάμπα ως μετακλητού υπαλλήλου στο γραφείο του προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση (απόφαση ΑΔΑ: 01-03Τ6/8-2-2016).

Μάλιστα, το θέμα είναι ξαναζεσταμένο, μια και ήδη όταν έγινε προ διμήνου ο διορισμός, είχε (ξανα)ασχοληθεί όλος ο κίτρινος και μη Τύπος.

Η αναφορά στον «τραγουδιάρη σύμβουλο» προκάλεσε την εύλογη παρέμβαση του Κώστα Ζάμπα, πατέρα του Γιώργου, και ενός από τους σημαντικότερους πολιτικούς μηχανικούς της χώρας (μαζί με τον Κορρέ ήταν εκείνος που έσπευσε στην Ακρόπολη μετά τους σεισμούς της Αθήνας, κάνοντας τα πάντα, για να διασφαλιστεί η αποκατάσταση κάθε ζημιάς στο μνημείο).

Παλιό στέλεχος της Αριστεράς και ένας από τους λίγους αληθινά αντιστασιακούς που δεν εξαργύρωσε ποτέ τη δράση του με κανέναν απολύτως τρόπο, ο Κ. Ζάμπας δικαιολογημένα εξανέστη και απάντησε στο λιβελογράφημα του Αναστασιάδη.

Φυσικά, ο Γιώργος Ζάμπας δεν διορίστηκε σύμβουλος, αλλά μετακλητός υπάλληλος του προέδρου της Βουλής, με βάση την εμπιστοσύνη που έχει ο Ν. Βούτσης στο πρόσωπό του. Ενας απόφοιτος του Πανεπιστημίου, που εργαζόταν ως μουσικός, κλήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πρόεδρο της Βουλής.

Αυτή είναι όλη η είδηση που μετατράπηκε σε δισέλιδο αφιέρωμα λάσπης στα χέρια του Αναστασιάδη.

Μάλιστα, στο κείμενο που ανάρτησε ο πατέρας του χαρακτηριστικά αναφέρει:

«Δυστυχώς οι τραμπούκοι με τις βαριοπούλες, αυτοαποκαλούμενοι “Ρουβίκωνας”, φρόντισαν να του προσφέρουν ένα δώρο προχθές: Μια ανέλπιστη διαφήμιση και ηρωοποίηση, σαν να ήταν το οχυρό της αδέσμευτης δημοσιογραφίας που πολιορκείται».

Τέλος, ο ίδιος μιλάει για την ανενδοίαστη απόπειρα του «Πρώτου Θέματος» να δολοφονήσει ηθικά το παιδί του, συμπληρώνοντας:

«Θέλω όμως να κλείσω κρουστικά, σχολιάζοντας τον τίτλο, που πιστεύω ότι εγράφη διά χειρός Θέμου, με τρόπο που θα αρέσει και σ’ αυτόν: “Στο είδος του είναι θεός. Αλλά το είδος του είναι σκατά”» (από το «Φύλλο μηδέν» του Ουμπέρτο Εκο).
efsyn.gr