Τά μεγαλοβδομαδιάτικα μαργαριτάρια πού διαβάσαμε...

«Λάζαρε, δέβρω έξω»

  ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Τα ’χουν τα δωράκια τους οι γιορτινές ημέρες, σαν τις πασχαλινές που πέρασαν. Και τι δωράκια. Μαργαριτάρια. Ορθογραφικά, συντακτικά, μεταφραστικά. Το πνεύμα των ημερών βέβαια σε πείθει εύκολα να δώσεις τόπο στην οργή. Μολαταύτα, σε αποκαρδιώνει το γεγονός ότι πρόκειται για λάθη που εμφανίζονται εθιμικά, κάθε Μεγαλοβδομάδα. Και αντί να διορθώνονται όσα εξ αυτών έχουν υποδειχθεί από χρόνια, βλέπουμε να προστίθενται νέα στα ήδη καθιερωμένα. Εκείνος ο «Μάρκος Αουρέλιος» λ.χ. κάνει πια παρέα με τον «Ιώσηφο» (τον Ιουδαίο ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο) και με τον «Σεμ», τον Σημ δηλαδή, τον γιο του Νώε και προπάππο των σημιτικών φυλών. Είτε θρησκευτικού περιεχομένου ταινίες παρακολουθείς στη μικρή οθόνη είτε «ταινίες εποχής» ή ντοκιμαντέρ για τα παλαιοδιαθηκικά συμβάντα, την ιστορία του Χριστού και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, η έκπληξη σε περιμένει.
Ορισμένα λάθη είναι τόσο εξωφρενικά που σε βάζουν στον πειρασμό της σκέψης ότι ο δαίμων του τυπογραφείου (με τη διευρυμένη σημασία του όρου, ώστε να καλύπτονται όλες οι λεγεώνες των δαιμόνων) ανέλαβε να δράσει υπερωριακά, από αντιχριστιανική κακότητα. Ή στον πειρασμό της σκέψης ότι...
 συνέχεια
...για λόγους οικονομίας, τα κανάλια, εκτός που απέπεμψαν διορθωτές, ανασυντάκτες κ.λπ., είπαν να δοκιμάσουν και τη λύση του αυτόματου μεταφραστή, λίαν συμφέρουσα για το λογιστήριό τους. Και ξέρουμε όλοι πόσα μαργαριτάρια τρυπώνουν στις αυτοματομεταφρασμένες οδηγίες που αφορούν τη συναρμολόγηση παιχνιδιών ή τις ιδιότητες και τη χρήση κάποιου λευκαντικού, ακόμα και παραφαρμακευτικών σκευασμάτων.
Θα χαμογελάσεις, λοιπόν, βλέποντας στην οθόνη ένα ωραίο «Λάζαρε, δέβρω έξω». Εντάξει, στην αρχαιότητα την έγραφαν και «δεύρω» καμιά φορά τη λεξούλα, άλλοτε επίρρημα και άλλοτε παρακελευσματικό μόριο, φοβάμαι όμως ότι ο σύγχρονος χρήστης απλώς αυτοσχεδίασε, μάλλον από ραθυμία. Κι ωστόσο, δεν χρειαζόταν ν’ ανοίξει την Καινή Διαθήκη ή λεξικά της αρχαίας. Ενα γκουγκλάρισμα θα τον βοηθούσε. Και δεν θα ’παιρνε έτσι στον λαιμό του κάποιον μαθητή που βλέποντας το «δέβρω», ίσως το χρησιμοποιούσε στην έκθεσή του –αφού το δόγμα «το ’γραψε η τηλεόραση» τείνει να αποκτήσει την ισχύ τού παλαιότερου, «το ’γραψαν οι εφημερίδες».
«Απολίθωμα» είναι το «δεύρω έξω». Και το «μολών λαβέ». Και το «έρως ανίκατε μάχαν». Τα χρησιμοποιούμε με μια γνώση στο περίπου για τη ρίζα των λέξεών τους ή για την καθαυτό σημασία τους. Το ίδιο συμβαίνει με το «ελέω». Αλλά γι’ αυτό αύριο.
από:
kathimerini.gr 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "Νέας Μυκόνου" :  Ο υπέρτιτλος είναι δικός μας