Ο ντόρος κι ο ντορός...

Θα συμφωνήσουμε ότι στην πρώτη γραμμή είναι σήμερα άλλα θέματα. Το βήμα της κυβέρνησης να καταθέσει από βδομάδα στη Βουλή τα νομοσχέδια για το ασφαλιστικό και το φορολογικό, η...
συνέχεια των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο, το ταξίδι του Τσακαλώτου στην Ουάσιγκτον για την εαρινή σύνοδο των αγροφυλάκων της διεθνούς οικονομίας, το προσφυγικό των πληγών, οι τηλεοπτικές άδειες. Αλλά και το θεματάκι με τις μηνύσεις και τις αγωγές του Σαμαρά εναντίον δημοσιογράφων, εφημερίδων και της κυβερνητικής εκπροσώπου δεν είναι για να το πετάξουμε στα σκουπίδια.

Διότι κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ. Που δεν έχει να κάνει με το αν ο Σαμαράς είναι αθώος ή ένοχος - ισχύει για όλους το τεκμήριο της αθωότητας. Έχει όμως να κάνει με τον τρόπο που διαχειρίζεται, ως πρώην πρωθυπουργός και νυν τιμητής πρωθυπουργών, μια σκιά στη διαδρομή του. Με μηνύσεις, αντί για απαντήσεις. Κύριέ μου, είναι κάποιοι συγγενείς σας στη λίστα Λαγκάρντ, όπως γράφτηκε; Αν δεν είναι, ...μπουρλότο στους συκοφάντες. Αν είναι και δεν το ξέρατε, πείτε το. Αν είναι και το ξέρατε, εξηγήστε μας γιατί αυτό δεν έπαιξε κανένα ρόλο στον ενταφιασμό της λίστας στα συρτάρια της κυβέρνησής σας.

Να δεχτούμε ότι κάνατε με καλή πίστη λάθος, όταν λέγατε «μακάρι να είχαμε δέκα» για τον άλλο ένοικο λιστών. Να δεχτούμε ότι δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην απόκρυψη της λίστας -και στη δίωξη του Βαξεβάνη που την αποκάλυψε- με συγγενικά σας πρόσωπα που αναγράφονται σ' αυτή. Να δεχτούμε ότι δεν σας πρέπει η βάσκανος μοίρα του Παπακωνσταντίνου, που καταδικάστηκε ακριβώς επειδή έσβησε από τη λίστα τα ονόματα κάποιων συγγενών του. Να τα δεχτούμε όλα. Αλλά κι εσείς δεν θα έπρεπε να δεχτείτε -και να καταδεχτείτε- κάποιες απαντήσεις; Δεν έχουν δικαίωμα, όσοι σας εμπιστεύτηκαν τουλάχιστον, να μάθουν τη δική σας άποψη για όσα αποκαλύφθηκαν;

Άποψη, φυσικά, είναι από μια άποψη και οι μηνύσεις. Που ψυλλιάζουν όμως ότι γίνεται ντόρος για να χαθεί ο ντορός. Αν μάλιστα προσθέσουμε και τη στάση της επίσημης Ν.Δ. -σιωπή επί της ουσίας και άλλα λόγια να... μισούμαστε-, τότε βαριά πέφτει η σκιά της υποψίας. Αλλά και της υπεροψίας μιας πολιτικής αριστοκρατίας, που θεωρεί ακόμα και την υποψία για τα πεπραγμένα της ποινικό αδίκημα...

Θανάσης Καρτερός