Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Φιλιππος Συρίγος: Ενα ορμητικό βήμα στο διάδρομο...


 


Ναταλί Χατζηαντωνίου


 Ορμητικός. Ετσι έμπαινε ο Συρίγος στην «Ελευθεροτυπία». Όχι βεβαια για να κάνει αίσθηση. Σιγά μην τον ενδιέφερε να κάνει αίσθηση στο κατά πολλές έννοιες «σπίτι» του. Εμπαινε έτσι, γιατί έτσι ήταν το...
βήμα του στον διάδρομο και στον δημοσιογραφικό κόσμο. Κι έτσι η προσωπικότητά του. Αισθητή, απαστράπτουσα, θορυβώδης, ορμητική, εξοπλισμένη με χιούμορ ή και δηλητηριώδη ειρωνία, ετοιμοπόλεμη αλλά και με μία παράξενη, τρυφερή αποδοχή, προορισμένη για όσους εκτιμούσε. Προσωπικότητα φτιαγμένη για να την αντιπαθήσεις κατευθείαν ή να την αγαπήσεις δια βίου. Εμβληματική για τη νεώτερη (και όχι μόνον) γενιά των συντακτών της εφημερίδας που στην αρχή παρακολουθούσαμε κάπως εμβρόντητη την πληθωρική του παρουσία, τον τρόπο που είχε να διασχίζει τον διάδρομο εκτοξεύοντας «μπινελίκια» και πειράγματα σε φίλους και συνεργάτες στα γραφεία ένθεν κι ένθεν. Επιφυλάσσοντας πολύ πιο αιχμηρά σχόλια και «βρωμόγλωσσα» για τους αντιπάλους του. Πειράζοντας τον Χρήστο τον «καφετζή» που περίμενε πώς και πώς καθημερινά αυτή την τελετουργία της ανταλλαγής χαριτωμένων ύβρεων περισσότερο κι απ' ό,τι ο Φίλιππος τον καφέ του. Διαολοστέλντοντας τους αντιπάλους του στο τάβλι-καταρχάς... Αλλά ας μην πω εγώ για τον Συρίγο των αθλητικών ή των πολιτικών. Ας πώ για τον Συρίγο των πολιτιστικών. Που ακολουθούσε τάχα μου διαμαρτυρόμενος σε παραστάσεις (σταθερά στην Επίδαυρο) την γυναίκα του την Ντίνα, πρώην πρωταθλήτρια της κολύμβησης και νυν και αεί φανατική του θεάτρου και του πολιτισμού. Που έμπαινε με την ίδια ορμητικότητα στο πολιτιστικό για να μας πει πώς του φάνηκε η τάδε παράσταση - εξίσου εύστοχος και λακωνικός στα σχόλιά του πάντα. Που εισέβαλε στο γραφείο ενθουσιασμένος για να μας δώσει ρεπορτάζ για την συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου εδώ και την ανυπέρβλητη ερμηνεία του Γιάννη Κούτρα ή του Μανώλη Μητσιά εκεί. Εμμονικός; Φυσικά. Σε όλα. Υπάρχει κάποιος δημοσιογράφος με προσωπικότητα και άποψη, με θάρρος και ταλέντο χωρίς εμμονές και «αλητεία»;  Ε αυτό ήταν ο Φίλιππος. Ο δημοσιογράφος των εμμονών, η φωνή του, η φωνή του, η φωνή του. Η «αλητεία» του, τα αιχμηρά του αστεία, ο τρομαχτικός θυμός του, ένα «μπινελίκι» κι ένα γέλιο, ο άνθρωπος της πιάτσας, η τηλεοπτική του άνεση, ο απόηχος από τα πούλια που σκάνε τσαντισμένα στο τάβλι και από τους καυγάδες στο αθλητικό, ο ήχος μας στο Eurobasket του 87, το «άντε γαμήσου» του, το βήμα του στον διάδρομο. Στον διάδρομο που ανήκει εξίσου σε όσους είναι στην «Εφημερίδα των Συντακτών», σε όσους είναι στην σημερινή «Ελευθεροτυπία» και σε όσους είναι διασκορπισμένοι αλλού. Είχαμε την τύχη να τα ακούσουμε αυτά τα βήματα εμείς που τα ζήσαμε. «Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα..» που λέει κι ο Καββαδίας, που τραγουδάει κι ο Μικρούτσικος, που του άρεσε και του Φίλιππου...

Σχολιάζοντας ό,τι είχε σκιτσάρει ο Στάθης, συζητώντας μαζί του και με τον Τριάντη και με τον Καϊτατζή και με την Αριστέα και με τους άλλους στα «πηγαδάκια» των γραφείων με το ίδιο πάθος για τα αθλητικά και με το ίδιο για τα πολιτικά. Αποφεύγοντας να χαιρετίσει όποιον του την έσπαγε. Κατεβάζοντας ένα τόνο τη φωνή του για να σου κάνει μία πολιτική ανάλυση, ευθύβολη, χωρίς φιοριτούρες, με τον τρόπο του «αθλητικού» που δεν ηδονίζεται με τις λέξεις, αλλά σκοράρει κατευθείαν. Ακριβώς όπως έγραφε τα τελευταία χρόνια τα πολιτικά άρθρα του, χωρίς να μασάει τα λόγια του. Ωμά. Αντρίκεια να το πω; Ε ναι κι ας είναι παρεξηγημένη κάπως η έκφραση. Ο Φίλιππος ήταν παλαιάς κοπής τύπος. Μπορούσες να πανηγυρίζεις για ό,τι τόλμαγε να γράφει ή να  διαφωνείς μαζί του αλλά σε έπειθε τουλάχιστον το πείσμα του, η μαγκιά και η ξεροκεφαλιά του. Ετσι δεν βγήκε κόντρα στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ελλάδα, προβλέποντας ήδη πολύ-πολύ εγκαίρως τί μας περιμένει και συγκεντρώνοντας τότε την μήνιν; Κόντρα ακόμα και στην γενική άποψη της Ελευθεροτυπίας - αν και στην «Ε» του Κίτσου και του Φυνταντίδη το θέμα της «γραμμής» ήταν κάτι πολύ σχετικό και πάντως ποτέ απαραβίαστο...

e-tetradio.gr

ΕΣΗΕΑ: «Ο Φίλιππος Συρίγος δε λύγισε ποτέ»


«Με την αρθρογραφία του, για περισσότερα από 40 χρόνια, ενόχλησε πολλούς και για το λόγο αυτό αντιμετώπισε απειλές και επιθέσεις», αναφέρει σε σχετική της ανακοίνωση η Ένωση.
    
«Το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποχαιρετά με θλίψη τον συνάδελφο αθλητικογράφο Φίλιππο Συρίγο», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ένωση. Και συμπληρώνει:
syrigos«Ο Φίλιππος Συρίγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1968 στην εφημερίδα «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ». Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» «SPORTDAY», το περιοδικό «ΤΡΙΠΟΝΤΟ», στον Ρ/Σ «NOVA ΣΠΟΡ FM» και στους τηλεοπτικούς σταθμούς «MEGA», «ANTENNA» και «NOVA».
Ο Φίλιππος Συρίγος ήταν ο δημοσιογράφος που «σύστησε» το μπάσκετ στους Έλληνες φιλάθλους. Το αγαπημένο του άθλημα και ρεπορτάζ δεν το εγκατέλειψε ποτέ, καθώς υπήρξε μάχιμος δημοσιογράφος έως το τέλος.
Με την αρθρογραφία του, για περισσότερα από 40 χρόνια, ενόχλησε πολλούς και για το λόγο αυτό αντιμετώπισε απειλές και επιθέσεις. Ο ίδιος δε λύγισε ποτέ. Υποστήριξε μέχρι τέλους τις απόψεις του, αν και πολλές φορές αυτές ήταν κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα της εποχής. Ο Φίλιππος Συρίγος αφήνει βαριά κληρονομιά και μεγάλη παρακαταθήκη στις νεώτερες γενιές των δημοσιογράφων καθώς, με τον τρόπο που άσκησε τη δημοσιογραφία, δίδαξε πώς μία πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία μπορεί να επιτευχθεί χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Η κηδεία του Φίλιππου Συρίγου έγινε σήμερα στις 11 π.μ. στο Νεκροταφείο Αναστάσεως του Πειραιά, χωρίς δημοσιότητα, σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειας, σε στενό οικογενειακό και φιλικό κύκλο.
Το δσ της ΕΣΗΕΑ εκφράζει στους οικείους του τα ειλικρινή του συλλυπητήρια και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο που τίμησε με τη διαδρομή του την ελληνική δημοσιογραφία.»
efsyn.gr 

Tό σκίτσο τού Δημήτρη Χαντζόπουλου

                                                                                                                               'ΤΑ ΝΕΑ' Δευτέρα 14/10

Aυτή είναι η αλήθεια χωρίς ..."Φιοριτούρες"

Τρίτοι παγκοσμίως στην κρουαζιέρα, πάτοι στα έσοδα

Από τα 36 δισ. που δαπανώνται ετησίως σε ευρωπαϊκά λιμάνια από επιβάτες κρουαζιερόπλοιων, η Ελλάδα παίρνει μόλις 600 εκατ.
Ναι μεν, αλλά. Η Ελλάδα μπορεί να καταλαμβάνει την 3η θέση παγκοσμίως ως προορισμός κρουαζιέρας, ωστόσο δεν μπορεί να μετουσιώσει τη διάκριση αυτή σε αντληθέντα έσοδα.
Θα παραμείνουμε φτωχοί συγγενείς αν δεν αλλάξουμε μυαλά Ο υπουργός Ναυτιλίας, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, χωρίς να παρουσιάσει ακριβές πλάνο αξιοποίησης του τομέα της κρουαζιέρας, επισήμανε ότι «τα συνολικά ετήσια έσοδα θα μπορούσαν να εκτιναχθούν ώς το 2016 κοντά στα 2 δισ. ευρώ και στη δημιουργία ώς και 30.000 νέων θέσεων εργασίας».
Θα παραμείνουμε φτωχοί συγγενείς αν δεν αλλάξουμε μυαλά Μιλώντας στο συνέδριο «Mediterranean Luxury Travel Summit 2013», ο υπουργός Ναυτιλίας υπογράμμισε ότι, ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς προορισμούς κρουαζιέρας στη Μεσόγειο, συγκαταλέγεται ο ελλαδικός χώρος. Συγκεκριμένα, ο ελλαδικός χώρος απορροφά το 17% των επισκεπτών στο σύνολο των ευρωπαϊκών λιμένων, με αυξητική τάση.
Πάντως, τα ελληνικά λιμάνια εξακολουθούν να αποτελούν λιμάνια διέλευσης και όχι λιμάνια εκκίνησης με συνέπεια οι δαπάνες των επιβατών, αλλά και των εταιρειών κρουαζιέρας, να είναι χαμηλές. Και αυτό διότι οι εταιρείες κρουαζιέρας συνήθως χρησιμοποιούν τα λιμάνια εκκίνησης ως βάσεις όπου προμηθεύονται καύσιμα, τρόφιμα και λοιπό εξοπλισμό, ενώ πραγματοποιούν και μεγάλο μέρος των επισκευών των πλοίων.
Εκτιμάται ότι η μέση δαπάνη είναι της τάξης των 300 ευρώ ανά επιβάτη στα λιμάνια εκκίνησης, έναντι περίπου 20 ευρώ στα λιμάνια διέλευσης. Αλλες μελέτες που περιλαμβάνουν και το yachting δείχνουν ότι κάθε επίσκεψη σε λιμάνι αποφέρει κατά μέσο όρο 99 ευρώ ανά επιβάτη, εκ των οποίων το 80% μεταβιβάζεται στην ευρύτερη τοπική οικονομία και το 20% στο λιμάνι.
Συνοπτικά, από τα περίπου 36 δισ. ευρώ που δαπανώνται σε ευρωπαϊκά λιμάνια από την παγκόσμια βιομηχανία της κρουαζιέρας, η Ελλάδα είναι αποδέκτης μόνο 600 εκατομμυρίων ευρώ, λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων homeporting, όπως επίσης και λόγω έλλειψης κατάλληλων υποδομών στα περισσότερα από τα συνολικά 57 λιμάνια της χώρας. Αντίστοιχα, η Ιταλία έχει έσοδα 4,5 δισ. και η Ισπανία 1,3 δισ.!
Οι εταιρείες κρουαζιέρας έχουν θέσει στο υπουργείο Ναυτιλίας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα αιτήματα:
* Παροχή της δυνατότητας προγραμματισμού για τις εταιρείες κρουαζιέρας, τουλάχιστον για 18 μήνες νωρίτερα. Αρκεί να σημειωθεί ότι οι εταιρείες προχωρούν σε μακροπρόθεσμο και όχι βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό των δρομολογίων και ιδιαίτερα των προσεγγίσεων στα λιμάνια προορισμών.
* Ενταξη της Ελλάδας στο χάρτη της ζήτησης της κρουαζιέρας, με την παροχή ισότιμης και δίκαιης μεταχείρισης όλων των εταιρειών κρουαζιέρας, ιδιαίτερα στα θέματα έκδοσης βίζας.
* Αναβάθμιση των υποδομών κρουαζιέρας για τον ασφαλή λιμενισμό των πλοίων και αποφυγή καθυστερήσεων ή κινδύνων κατά τη διάρκεια της απο/επιβίβασης των επιβατών, εξασφάλιση ρυμουλκών και μέσων για την αντιμετώπιση πιθανού ατυχήματος.
* Ανεμπόδιστη επίσκεψη προορισμών στην ξηρά και ρύθμιση της κυκλοφορίας για την καλύτερη και ταχύτερη μεταφορά των επισκεπτών. Εξασφάλιση λειτουργίας των μουσείων από τον Μάρτιο ώς τον Οκτώβριο και αναγνώριση της ανάγκης για διευρυμένο ωράριο.