Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

H γελοιογραφία τού Δημήτρη Χατζόπουλου

                                                                                                                                            (TA NEA 19/10)

Καταχραστές της ποίησης



Tου Παντελη Μπουκαλα
Τον Σολωμό ούτως ή άλλως τον κατασπαράζουν χρόνια τώρα, έτσι όπως «ψέλνουν» τον «Υμνο εις την ελευθερία» με μίσος στο βλέμμα, όχι για να τιμήσουν αλλά για να εκφοβίσουν. Ο Υμνος και η σημαία είναι τα σύμβολα που υφίστανται τη χυδαιότερη κατάχρηση από τους χρυσαυγίτες, τον σοβαρότερο ευτελισμό. Τους έχουμε δει αμέτρητες φορές (στα βιντεάκια που μέχρι πρότινος τα κανάλια τα θεωρούσαν άνευ σημασίας και δεν τα έπαιζαν παρά τα άφηναν να αραχνιάσουν) να επιτίθενται με στρατιωτική περιβολή και οργάνωση, να κραδαίνουν το κοντάρι της σημαίας σαν ρόπαλο και να το κατεβάζουν εξαγριωμένοι σε κεφάλια, ώμους, χέρια. Την ίδια στιγμή ουρλιάζουν «Σε γνωρίζω...» - ποιοι, αυτοί που καταντούν αγνώριστο τον Σολωμό και το ποίημά του.
Τώρα όμως συντάσσουν τα απολογητικά τους υπομνήματα αρθρογραφώντας στην εφημερίδα τους ή αγορεύοντας στη Βουλή, όπου υποκρίνονται τους ήρεμους και τους μετριοπαθείς, για να υπηρετήσουν το μύθευμά τους περί πολιτικής δίωξής τους. Αναγκάστηκαν, λοιπόν, να διευρύνουν το λογοτεχνικό τους ρεπερτόριο. Μέχρι και Σολτζενίτσιν τσιτάρισαν. Επιπλέον περιέλαβαν και τον έτερο Ζακύνθιο, τον Ανδρέα Κάλβο, ανυπεράσπιστος όπως είναι και αυτός, έκθετος στη στρεβλωτική βουλιμία οποιουδήποτε καταχραστή.
Απλωσαν επίσης το σφετεριστικό χέρι τους στον Κωστή Παλαμά αλλά και στη δημοτική ποίηση, με το απροσκύνητο κλεφτόπουλο που θυμήθηκε ο Αρχηγός, βετεράνος ποιητής ως γνωστόν. Ακολουθώντας και ως προς αυτό τους ιδεολογικούς του πατέρες, τους συνταγματάρχες, ο κ. Μιχαλολιάκος τσαλαβουτάει στα δημοτικά τραγούδια, για να μας κάνει (όπως και οι χορευταράδες της χούντας) να τα αποστραφούμε. Ευτυχώς που η λάμψη της λαϊκής ποίησης καίει όσους επιχειρούν να τη μαγαρίσουν ή να την ιδιοποιηθούν παραμορφωμένη. Το ίδιο συνέβη και θα εξακολουθήσει να συμβαίνει και με την τέχνη των μεγάλων μας δημιουργών, που θα νικάει πάντοτε όσους αυταπατώνται ότι μπορούν να της επιβληθούν και να τη στριμώξουν κατά τις ορέξεις τους. Και του Καβάφη, βέβαια, η τέχνη ανάμεσά τους - αν και αυτόν, κι ας μιλάει για «Θερμοπύλες», δεν θα τον τσιτάρουν οι χρυσαυγίτες. Δεν ταιριάζει με το μοντέλο βιταμινούχας ανδρικής ρώμης που λατρεύουν. Ασε που με τέτοια διασπορά σε Κωνσταντινούπολη και Αλεξάνδρεια, ποιος παίρνει όρκο πως η καβαφική σπορά διέθετε γνήσιο ελληνικό αίμα. Μα μήπως έρρεε στις φλέβες του ο θεϊκός ιχώρ; Ούτε συζήτηση. Αυτός είναι προνόμιο των «ανόθευτων», όπως ο κ. Παναγιώταρος, ο κ. Παππάς και οι λοιποί με γνήσιο ελληνικό αιματοκρίτη.
Αν έβλεπε πάντως ο Γκέμπελς τους εν Ελλάδι ακολούθους του το 2013 να χρησιμοποιούν στίχους για αυτοπροστατευτικούς λόγους, θα έμπαινε στα σπίτια και στα γραφεία τους και θα ξεκρέμαγε και του Χίτλερ τις λατρευόμενες φωτογραφίες και τις δικές του. Αυτός «όταν όταν άκουγε κουλτούρα, τραβούσε πιστόλι». Και οι επίγονοί του το ’ριξαν στους στίχους. Κατάντια.                                                                                            (Καθημερινή Παρασκευή 18/10)

Όμηρος του Σαμαρά, ο Βενιζέλος…

Και κατ’ επέκτασιν, το ΠΑΣΟΚ (όμηρος) της ΝΔ. Σχόλιο εξαιρετικής ευκρίνειας από τον Σταύρο Λυγερό.

Ο Βενιζέλος επιδιώκει πάση θυσία την πολιτική κάλυψη του Σαμαρά (και στα υποβρύχια και στη λίστα Λαγκάρντ). Και αυτό σύμφωνα με τον σχολιαστή του STAR «περιορίζει τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ, όσο…
έχει αρχηγό τον Ευάγγελο Βενιζέλο».

Ακριβώς…