Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Γεωπολιτικό πόκερ στην Ανατολική Μεσόγειο

Αλέξης Παπαχελάς ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ 
 Τις επόμενες εβδομάδες θα παιχθεί μία δύσκολη παρτίδα γεωπολιτικού πόκερ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αγκυρα μοιάζει αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί, τουλάχιστον σε σχέση με την κυπριακή ΑΟΖ. Ολα δείχνουν ότι θα συνεχίσει τις «βόλτες», ενώ ταυτόχρονα θα ψάχνει να βρει εξέδρες για έρευνες προκειμένου να ολοκληρώσει το «σόου». Οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις στη Λευκωσία είναι απολύτως ψύχραιμοι, αλλά γνωρίζουν ότι τα δύσκολα έπονται. Η κυπριακή διπλωματία είναι τυχερή γιατί έχει έναν έμπειρο και κοσμοπολίτη υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος συνδυάζει τον ρεαλισμό με την αποφασιστικότητα. Διαθέτει επίσης και νεότερους διπλωμάτες με καθαρό μυαλό στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει, όμως, ιδιαίτερη προσοχή αυτή την περίοδο. Η αλαζονεία έχει χτυπήσει κόκκινο, την ίδια ώρα που δεν του βγαίνει τίποτα στην εξωτερική πολιτική. Οσα συμβαίνουν με επίκεντρο την Κύπρο του προκαλούν εκνευρισμό και ενίοτε οργή. Η συμμαχία με την Αίγυπτο, και μάλιστα με τον πρόεδρο Σίσι, φαντάζει ως «κόκκινο πανί» γιατί στο Κάιρο πρωτοναυάγησε το νεοοθωμανικό δόγμα. Η σχέση με το Ισραήλ επίσης ερεθίζει τον κ. Ερντογάν, ο οποίος τορπίλισε μια πολύ στενή στρατηγική σχέση δεκαετιών.

Το ζήτημα είναι πόσο μπορεί να τραβήξει το σχοινί και ποιος θα μπορούσε να τον σταματήσει. Ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει καλή σχέση με τον κ. Ερντογάν, ή μάλλον έχει μία πολύ δύσκολη και κακή σχέση μαζί του. Θεωρεί, όμως, παρά τη βαθιά ενόχλησή του για τα παιχνίδια της Τουρκίας στη Συρία και αλλού, πως έχει ανάγκη την Αγκυρα στο μεγάλο παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή. Παλαιότερα όταν άρχιζε μία κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο ή το Αιγαίο ξέραμε ότι, πρώτον, θα παρέμβει σίγουρα ο Λευκός Οίκος και, δεύτερον, οι Τούρκοι θα λάβουν σοβαρά υπόψη τους τι θα ακούσουν στην υπερατλαντική συνδιάλεξη. Τώρα δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι για το δεύτερο...

Οσο για τους Ευρωπαίους, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα θελήσουν ή θα μπορέσουν να παρέμβουν αποφασιστικά. Η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. ότι κάθε χώρα δικαιούται να έχει ΑΟΖ, αλλά πέραν τούτου δεν υπήρξε καμία πρόθεση πραγματικής στήριξης, σαν και αυτή που δόθηκε στην Ουκρανία. Και βεβαίως έχουμε και το ΝΑΤΟ, ο γενικός γραμματέας του οποίου τήρησε την κλασική γραμμή των ίσων αποστάσεων.

Τι θα συμβεί αν η Αγκυρα επιμείνει και κλιμακώσει τις προκλήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ; Ορισμένοι πιστεύουν ότι το Ισραήλ θα παρέμβει στρατιωτικά και θα απαντήσει στην Αγκυρα. Οσοι γνωρίζουν καλά τον φάκελο των σχέσεων με το Ισραήλ αμφιβάλλουν πολύ, εκτός αν οι Τούρκοι κάνουν κάτι που θα πλήξει άμεσα τα ισραηλινά συμφέροντα. Η Κύπρος δεν διαθέτει, δυστυχώς και παραδόξως, ούτε καν ειδικά σκάφη που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την κυπριακή κυριαρχία στην ΑΟΖ, χωρίς βεβαίως να τίθεται ζήτημα αναμέτρησης με τα τουρκικά πλοία. Και η Ελλάδα κάνει αυτό που πρέπει, προχωράει σε παρασκηνιακές και δημόσιες διπλωματικές κινήσεις, στηρίζει όσο μπορεί, αλλά έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα δικά της μέτωπα και συμφέροντα.

Το πιθανότερο σενάριο είναι πως η Τουρκία θα κλιμακώσει την πίεση έως το τέλος του χρόνου, με σκοπό να επιτύχει μια τελική λύση του Κυπριακού μαζί με το μοίρασμα των ενεργειακών κοιτασμάτων. Το αν θα το πετύχει θα εξαρτηθεί από την πίεση που θα νιώσει από την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τα άλλα κέντρα αποφάσεων. Τα πρώτα μηνύματα για τη δική τους στάση δεν είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να το πούμε. Και γι’ αυτό Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν άλλη επιλογή από το συνεχές, αθόρυβο αποτελεσματικό λόμπυ. Γιατί το παράδοξο είναι πως αν και η Τουρκία και ο κ. Ερντογάν είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι στρατηγικοί εταίροι των δυτικών δυνάμεων, οι ηγέτες τους διστάζουν να το πάρουν απόφαση και να κινηθούν ανάλογα.
kathimerini.gr

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ ΧΑΜΗΛΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

Logo uoa blue.pngΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

 



Κατεύθυνση: Φυσική Περιβάλλοντος –Μετεωρολογία


ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
                             
“ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ ΧΑΜΗΛΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 2012-2013”

Ονοματεπώνυμο: Μαρία-Αλεξάνδρα Ασλάνογλου
ΑΜ: 1110200800014
                             Επιβλέπων: Ματθαίος Σανταμούρης, Καθηγητής



Η συγγραφέας βεβαιώνει ότι το περιεχόμενο του παρόντος έργου είναι αποτέλεσμα προσωπικής εργασίας.
                                                                 Περίληψη

     Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε στην Ελλάδα το 2009, αφήνοντας ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού χωρίς δουλειά, έχει μειώσει αισθητά το συνολικό οικογενειακό εισόδημα. Η πρώην μεσαία τάξη είναι οι σημερινοί νεόπτωχοι με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 12.000 ευρώ. Με την παράλληλη αύξηση των φόρων, ειδικά του φόρου πετρελαίου, τα νοικοκυριά οδηγήθηκαν σε αδυναμία αγοράς και χρήσης οποιασδήποτε μορφής ενέργειας. Η «Ενεργειακή Φτώχεια» στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας επιδρά αρνητικά στην υγεία και τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών χαμηλού εισοδήματος. Η κατάσταση δεν βελτιώνεται καθώς οι πολίτες αυτοί συνήθως ζουν σε παλιά κτίρια, χωρίς μόνωση και διπλά τζάμια. Στην παρούσα πτυχιακή θα παρουσιαστεί η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων θερμοκρασίας που ελήφθησαν κατά την χειμερινή περίοδο 2012-2013 από δέκα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα στην περιοχή της Αθήνας. Τα δεδομένα θερμοκρασίας αυτά αποτελούν κομμάτι της συνολικής μελέτης που έγινε σε 50 συνολικά νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος από την ομάδα Φυσικής Κτιριακού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια έρευνα γίνεται στην Ελλάδα. Στόχος της είναι να αποδειχθούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις συνθήκες που ζουν οι κάτοικοι της Αθήνας. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών χαμηλού εισοδήματος ζει σε θερμοκρασίες κάτω των 18 βαθμών Κελσίου. Ειδικά κατά τον μήνα Ιανουάριο, που ήταν ο πιο κρύος μήνας ενός κατά τα άλλα ήπιου χειμώνα, οι εσωτερικές θερμοκρασίες των σπιτιών ήταν κάτω από 16 βαθμούς Κελσίου. Είναι δραματικό το γεγονός ότι σε δύο σπίτια μετρήθηκαν, κατά τις δύο κρύες μέρες του χειμώνα (8-9/1), θερμοκρασίες των πέντε βαθμών Κελσίου. Λαμβάνοντας υπ’όψιν την γνώμη των ειδικών, οι οποίοι επισημαίνουν ότι η ιδανική θερμοκρασία μέσα στο σπίτι είναι από 18 έως 20 βαθμούς Κελσίου και για ευπαθείς ομάδες είναι μεγαλύτερη, εύλογο είναι το ερώτημα κατά πόσο οι συγκεκριμένοι κάτοικοι ζουν σε κανονικές συνθήκες για την άνεση και την υγεία τους. 
 1.      Εισαγωγή
       Το πρόβλημα: H «Ενεργειακή Φτώχεια». Στο Ηνωμένο Βασίλειο η επεξήγηση του όρου «Ενεργειακή Φτώχεια» είναι η εξής: « Ένα νοικοκυριό που δεν μπορεί να συντηρήσει επαρκώς ζεστό το σπίτι του με ένα λογικό κόστος».
       Ένας δείκτης μέτρησης της «Ενεργειακής Φτώχειας» στο Ηνωμένο Βασίλειο οφείλει την προέλευση του στην Boardman B., που προσδιόρισε ως «ενεργειακά φτωχούς» τα νοικοκυριά των οποίων οι δαπάνες για καύσιμα (για όλες τις υπηρεσίες ενέργειας) ξεπέρασαν το 10% του εισοδήματος τους.
        Το 1991 και 1996 οι αναφορές της English House Conditions Survey(EHCS) δέχτηκαν ότι για να εξασφαλιστεί ένα ικανοποιητικό σύστημα θέρμανσης απαιτείται το 10% του εισοδήματος για δαπάνες στα καύσιμα. Ωστόσο, τα εισοδήματα των νοικοκυριών στην συγκεκριμένη έρευνα δεν ήταν μεταξύ τους ισοδύναμα. Τα διεθνή πρότυπα είναι σαφή στο ότι: όταν συγκρίνονται εισοδήματα σπιτιών διαφορετικών μεγεθών και αριθμού κατοίκων το εισόδημα πρέπει να προσαρμόζεται στο μέγεθος και την σύνθεση του σπιτιού. Έτσι, για παράδειγμα, μια οικογένεια τεσσάρων ατόμων με  ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ είναι φτωχότερη από ένα άτομο με το ίδιο ετήσιο εισόδημα. Παρόλο που οι δύο αυτές «οικογένειες» ζουν σε ίδιο σπίτι (μέγεθος/ μόνωση/ είδος καυσίμου) το κόστος θέρμανσης στην οικογένεια των τεσσάρων ατόμων θα είναι μεγαλύτερο από αυτό του ενός ατόμου.
      Αν δεν γίνει αναγωγή του εισοδήματος, ώστε να ληφθούν υπ’όψιν τα παραπάνω κάθε υπολογισμός της «Ενεργειακής Φτώχειας» θα υποτιμήσει αναπόφευκτα το αληθινό ποσοστό φτώχειας των μεγαλύτερων σπιτιών και θα υπερεκτιμήσει την έκταση της «Ενεργειακής Φτώχειας» στα μικρά νοικοκυριά.
      Πάντως, υπάρχουν κάποιοι άλλοι δείκτες που χρησιμοποιούνται στις περισσότερες χώρες για την μέτρηση της «Ενεργειακής Φτώχειας», οι οποίοι είναι πιο αντικειμενικοί. Τέτοια παραδείγματα είναι ο έλεγχος στο σπίτι για το αν υπάρχει κεντρική θέρμανση, μόνωση, δυνατότητα κάλυψης των ενεργειακών αναγκών του σπιτιού κ.α.
     Σχετικές έρευνες που χρησιμοποίησαν κάποιους από τους παραπάνω δείκτες έδειξαν ότι σε χώρες όπως η Ρουμανία ή η Πορτογαλία η «Ενεργειακή Φτώχεια» ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη.
     Σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι (δηλ. το 14,6% του συνολικού πληθυσμού) ζουν σε συνθήκες «Ενεργειακής Φτώχειας», σύμφωνα με την Eurostat
Η συνεχώς αυξανόμενη «Ενεργειακή Φτώχεια» είναι συνέπεια όχι μόνο της οικονομικής δυσχέρειας που επικρατεί στην Ευρώπη αλλά και της κακής ποιότητας των κτιρίων.
                                                                              ---
(Απόσπασμα από τήν ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ γιά τήν "Εσωτερική Περιβαλλοντική ποιότητα σέ σπίτια χαμηλού εισοδήματος κατά τή διάρκεια τής χειμερινής περιόδου στήν  Αθήνα 2012 - 2013 τής Μαρίας - Αλεξάνδρας Ασλάνογλου)
                                                                             --------
Σημείωση Νέας Μυκόνου : 
Η παραπάνω επιστημονική εργασία, πού από τήν οπτική γωνία τής Φυσικομαθηματικής επιστήμης, καταδεικνύει -περίτρανα- τήν "ταξικότητα" τής οικονομικής κρίσης αλλά καί τήν "τοξικότητα" μέ τήν οποία η «Ενεργειακή Φτώχεια» επιδρά αρνητικά στην υγεία και τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών χαμηλού εισοδήματος, είναι έργο τής Μαρίας - Αλεξάνδρας (Λιλή γιά τούς οικείους) Ασλάνογλου -νέας Φυσικού- πού  κατευθύνει τίς μελέτες της στό Περιβάλλον καί τήν Μετεωρολογία. 
Εξ αιτίας τού μεγέθους αυτού τού πονήματος καί τού μεγάλου ενδιαφέροντος πού παρουσιάζει, η "Νέα Μύκονος" θά δημοσιεύσει στό αμέσως προσεχές διάστημα καί άλλα αξιόλογα αποσπάσματα καθώς καί τά συμπεράσματα πού προκύπτουν από τά μελετόμενα στοιχεία, παρακάμπτοντας δυσνόητα -γιά τόν μέσο αναγνώστη- αριθμητικά δεδομένα.
Ευχαριστούμε - εκ μέρους καί τών φίλων αναγνωστών τής "Ν.Μ."- τή Λιλή Ασλάνογλου γιά τήν παραχώρηση τής δουλειάς της, ευχόμενοι νά λάβουμε γρήγορα γιά δημοσίευση καί τό doctorat της...
Δ.Ν.Α.





                                              
                                 

Το «μαύρο μηδέν»...

Γιατί η Γερμανία επιμένει ότι η Ελλάδα είναι «ειδική περίπτωση»

Το «μαύρο μηδέν» του Σόιμπλε που θέλει να πετύχει και ο Αντώνης Σαμαράς
Γράφει η Βασιλική Σιούτη

Είναι ίσως ενδεικτικό της κατάστασης, ότι οι δύο χώρες της Ευρωζώνης που έχουν ως στόχο τους το περίφημο  «μαύρο μηδέν» (στα γερμανικά  «Schwarze Null», δηλαδή ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός που περιλαμβάνει και την εξυπηρέτηση του χρέους) είναι η πιο δυνατή  (Γερμανία) και η πιο αδύναμη (Ελλάδα).
Ο Σόιμπλε πάντως, δέχεται έντονη κριτική από αρκετούς στη Γερμανία για το «μαύρο μηδέν» που επιδιώκει  με τον προϋπολογισμό του 2015.  Ακόμα και «σοφοί» σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης,  όπως  ο οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ,  δηλώνουν ότι το «μαύρο μηδέν» είναι η απόδειξη ότι ο Σόιμπλε δεν έχει ιδέα από οικονομικά. Αλλά αυτό  δεν πτοεί τον έλληνα πρωθυπουργό που θέλει κι αυτός να το πετύχει στο επόμενο στάδιο. Στόχος που  επιτυγχάνεται μόνο με ακραία λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχία.

Εκείνο που θεωρείται σχεδόν βέβαιο είναι ότι η γερμανική  κυβέρνηση δεν σκοπεύει σε καμία περίπτωση να χαλαρώσει τα λουριά της Ελλάδας.  Γερμανοί αξιωματούχοι  επιμένουν, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, ότι η Ελλάδα  εξακολουθεί να είναι «ειδική περίπτωση». Υποστηρίζουν ότι η κατάστασή της δεν συγκρίνεται ούτε με την Ιρλανδία, ούτε με την Πορτογαλία, ούτε καν με την Κύπρο.  Η Ελλάδα, ισχυρίζονται, «είναι πολύ προβληματική λόγω δομής, πολιτικού συστήματος, διαφθοράς και νεποτισμού, σε βαθμό που τα συναντάς μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες».
Όχι ότι αυτά δεν υπάρχουν και στις άλλες χώρες,  λένε, αλλά «πουθενά αλλού δεν έχουν ένα τόσο αναποτελεσματικό, ανίκανο και διεφθαρμένο κράτος» όπως χαρακτηρίζουν το ελληνικό,  πολλοί από  τους γερμανούς αξιωματούχους που ασχολήθηκαν μαζί του αυτά τα  χρόνια.
«Το ότι ζητήθηκαν υπογραφές» αναφέρει  γερμανός πολιτικός αναλυτής , «ακόμα και από τον αρχηγό της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήταν υποτιμητικό,  αλλά έδειχνε τη δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζει η Γερμανία το ελληνικό κράτος και το πολιτικό της σύστημα, ακόμα και αν πρόκειται για ομοϊδεάτες του Σόιμπλε και της Μέρκελ».  

Οι Γερμανοί  αναγνωρίζουν  ότι η ελληνική κυβέρνηση ψήφισε  πολλούς νόμους που δεν ήταν εύκολο να περάσουν, της καταλογίζουν  όμως ότι καθυστερεί την εφαρμογή αρκετών από αυτούς.

Είναι προφανές πως έχουν πειστεί  ότι η Ελλάδα μόνο υπό επιτροπεία και στενό έλεγχο δεν θα ξεφύγει πάλι. Στο μυαλό των Γερμανών -και αυτό το ξέρει καλά όποιος παρακολουθεί τις σχετικές γερμανικές αναλύσεις για την Ελλάδα-  αυτό που χρειάζεται η χώρα  είναι δια βίου μεταρρύθμιση .  Πιστεύουν όμως ότι οι Έλληνες δεν την θέλουν και ότι αν σταματήσει ο έλεγχος,  θα «ξανακυλήσουν». Αυτό δεν είναι κάτι που πιστεύουν για τους Ιρλανδούς ή τους Πορτογάλους, αλλά μόνο για τους Έλληνες.
Γνωρίζουν επίσης και το επισημαίνουν, ότι η Ελλάδα σήμερα -σε αντίθεση με το 2010- δεν μπορεί να πατήσει το κόκκινο κουμπί.  Δεν αποτελεί πια συστημικό κίνδυνο,  ούτε φόβητρο για αυτούς. Η Ε.Ε είναι ,λένε,  πλήρως θωρακισμένη σήμερα. Για το λόγο αυτό δεν δείχνουν να τους τρομοκρατεί  η πιθανή αλλά οπωσδήποτε όχι καλοδεχούμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.

Όταν ο Αντώνης Σαμαράς επισκέφτηκε, την τελευταία φορά το Βερολίνο (παρά τις αντίθετες υποδείξεις του έλληνα πρέσβη και συγγενή του πρωθυπουργού) επιχείρησε ένα «μίνι αντάρτικο»,  κυρίως εξαιτίας του πανικού που του προκάλεσε η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.  Η Μέρκελ τότε δεν άνοιξε τα χαρτιά της,  αλλά  σημείωσε την κίνησή  αυτή ως φάουλ. Ποιο ήταν ακριβώς για τους Γερμανούς το φάουλ;  Ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε δημοσίως (και μονομερώς)  πως θα φύγει από το μνημόνιο, δείχνοντας ότι πιέζει χωρίς να έχει ωστόσο τη δυνατότητα να το πετύχει. 

Η γερμανική κυβέρνηση  γνωρίζει, και δείχνει να κατανοεί,  ότι το τρίτο μνημόνιο που ήθελαν να επιβάλλουν, θα ήταν πιθανότατα και το πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά και της κυβέρνησης του.  Αντιλαμβάνεται επίσης τη φιλοδοξία του Σαμαρά να πει ότι εκείνος έβγαλε τη χώρα από το μνημόνιο.  Οι αγορές όμως, όπως και η Γερμανία,  δεν συμφωνούν με την έξοδο και δεν θεωρούν την Ελλάδα έτοιμη ακόμα για αυτό.  Κάπως έτσι κατέληξαν στα σχέδια της «προληπτικής γραμμής» και στην «εκδίωξη» του ΔΝΤ, που επί της ουσίας δεν θα επιφέρουν καμία ανατροπή στην μνημονιακή πολιτική. Αντίθετα,  αυτή θα συνεχιστεί, ενδεχομένως με σκληρότερα μέτρα, αν λάβει κανείς τους νόμους του ψηφισμένου μεσοπρόθεσμου και τα πλεονάσματα που θέλει να πετύχει ο Αντώνης Σαμαράς τα επόμενα χρόνια με την ασθενική ανάπτυξη.

Το «μαύρο μηδέν» που θέλει να πετύχει στο επόμενο διάστημα,  μόνο με στύψιμο των μισθωτών και των συνταξιούχων, καθώς και περαιτέρω ακραία συρρίκνωση του (όποιου εναπομείναντος) κοινωνικού κράτους μπορεί να το πετύχει. 
Οι Γερμανοί  πάντως δε φαίνεται να φοβούνται ιδιαιτέρως ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε την απειλή εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Δηλώνουν έτοιμοι για όλα και επιμένουν ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν.  Άλλωστε οι Γερμανοί, σε αντίθεση με τους Έλληνες, διαθέτουν όχι μόνο plan B,  αλλά και C και  D για  κάθε περίπτωση.
 thepressproject.gr

"Casablanca"...καί "Σουλεϊμάν"!...





ΒΙΝΤΕΟ...
Tι κάνει η Ντόρα Μπακογιάννη, όταν δεν ασχολείται με την πολιτική -και τον Αντώνη Σαμαρά?
 Βλέπει τον...
"Σουλεϊμάν"! Της αρέσει πολύ, αποκάλυψε στην εκπομπή της Αφροδίτης Γραμμέλη (MEGA).
«Ότι κάνουν όλοι. Βρισκόμαστε με φίλους, βλέπουμε στην τηλεόραση τις σειρές που μας αρέσουν. Μας αρέσουν πάρα πολύ διάφορες αμερικανικές σειρές και όσο και να φρίξουνε όσοι με ακούνε αυτή τη στιγμή, εμένα μου άρεσε ο Σουλεϊμάν! Έχουν εξαιρετικά σκηνικά, είχαν προσέξει τη λεπτομέρεια των ρούχων της εποχής, των αντικειμένων... Μου άρεσε. Καθόμαστε κανένα βράδυ στο Καρπενήσι στο τζάκι και βλέπουμε Casablanca», ανέφερε χαρακτηριστικά. 
Ιδου και το βίντεο:
 

Φύλακας... αρχαίων, σε πολιτικό γραφείο!...


Ρουσφέτια με αποσπάσεις από τον Ευάγγελο Βενιζέλο...
Αλλη μία περίπτωση κατάχρησης του δικαιώματος ενίσχυσης του γραφείου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, με αποσπασμένους υπαλλήλους από άλλες δημόσιες υπηρεσίες, αποκαλύπτει σήμερα το...
"Secret" γεγονός που επιβεβαιώνει το πάρτι "ημετέρων" που συνεχίζεται στη Δημόσια Διοίκηση. Ο λόγος για την ένταξη της Μ.Ν. στο πολιτικό γραφείο του Ευ. Βενιζέλου με τη διαδικασία της απόσπασης από το υπουργείο Πολιτισμού, όπου διατηρεί θέση μόνιμης υπαλλήλου. Μέχρις εδώ καλά.
Το περίεργο είναι ότι η συγκεκριμένη υπάλληλος προσελήφθη στο υπoυργείο Πολιτισμού, το 2010, με απόφαση του τότε υπουργού, Παύλου Γερουλάνου, ως φύλακας αρχαιοτήτων, μαζί με άλλους οκτώ συναδέλφους της, 15 αρχαιολόγους και 7 συντηρητές αρχαιοτήτων. 

Τώρα , τι αρχαιότητες θα φυλάει στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης η εν λόγω υπάλληλος είναι κάτι που χρήζει εξηγήσεων.
Για την ιστορία, πάντως, ο κ. Βενιζέλος από τη έναρξη της θητείας της κυβέρνησης συνεργασίας έχει φροντίσει να θεσμοθετήσει συνολικά 20 θέσεις εργαζομένων στο γραφείο του, μεταξύ των οποίων 10 μετακλητοί υπάλληλοι, 5 αποσπασμένοι του Δημοσίου και 5 ειδικοί σύμβουλοι.


πηγη ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Το νησί-φυλακή της Νορβηγίας...

 
 ΦΩΤΟ...
Περίπου ένα μίλι από τις ακτές της Νορβηγίας, στο Oslofjord, βρίσκεται ένα νησί στο οποίο ζουν 115 καταδικασμένοι εγκληματίες, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν... δολοφόνοι, βιαστές και διακινητές ναρκωτικών.
Δεν υπάρχουν σύρματα ή ηλεκτροφόροι φράχτες γύρω από το νησί, ενώ οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι δεν κουβαλούν όπλα στις περιπολίες τους και δε συνοδεύονται από καλά εκπαιδευμένα σκυλιά.

Όσοι πατούν επάνω στο νησί-φυλακή ζουν αρμονικά, ειρηνικά, συνεργάζονται και μοιράζονται τους διαθέσιμους πόρους.

Η φυλακή Bastøy έχει χαρακτηριστεί, σύμφωνα με δημοσίευμα του Business Insider, ως μία από τις πιο φιλελεύθερες φυλακές που υπάρχουν στον κόσμο.

Οι κρατούμενοι και οι φύλακες δουλεύουν μαζί, προσέχουν μια φάρμα με ζώα και κόβουν τα ξύλα που θα τους χρειαστούν για τους κρύους μήνες του χειμώνα.

Παίζουν χαρτιά μαζί, κάνουν σκι, παίζουν τένις, μαγειρεύουν και παρακολουθούν διάφορα μαθήματα.

Στις 3 το μεσημέρι οι μη-καταδικασθέντες επιστρέφουν στα σπίτια τους, ενώ στο νησί παραμένουν μόλις 5 φύλακες κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Οι νορβηγικές Αρχές ελπίζουν, ότι η συγκεκριμένη πειραματική φυλακή (βρίσκεται στο 32ο έτος λειτουργίας της) θα επιτύχει την επανένταξη των φυλακισμένων, εμπνέοντας τους τις αξίες της ευθύνης, της εμπιστοσύνης, της ηγεσίας και της λογοδοσίας.

Τα ποσοστά υποτροπής στη συγκεκριμένη φυλακή είναι μόλις 16% (στις ΗΠΑ τα ποσοστά εκ νέου σύλληψης μέσα σε μια πενταετία ανέρχονται στο 75% σημειώνει το δημοσίευμα).

Ο φωτογράφος Espen Eichhöfer επισκέφτηκε το νησί κατά τη διάρκεια του χειμώνα, για ένα θέμα που έκανε για το περιοδικό Zeit Magazine.

  Οι φωτογραφίες που τράβηξε είναι από εκεί


newsbeast.gr

Η ντροπή της δημοσιογραφίας...

 
Ένα μήνα πριν, ένας δημοσιογράφος αναρτούσε στο facebook ένα σημείωμα όπου μας πληροφορούσε για τον «αδικοχαμένο φίλο του, τον Μητσάρα». Ένας δεύτερος δημοσιογράφος, την ίδια ημέρα, ανέβαζε φωτογραφίες του μαζί με τον Μητσάρα. 
Εις μνήμην του, υποτίθεται, λες και...
η μνήμη ενός ανθρώπου που χάνεται τιμάται με φωτογραφίες στις οποίες πρωταγωνιστεί και ο επιζών. Αυτό, όμως, είναι το λιγότερο. Το πρόβλημα είναι πως ο Μητσάρας, για τον οποίο έχει θρηνήσει σχεδόν όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος (καθ' υπερβολή), δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι έχει πεθάνει!
Ο Μητσάρας (Δημήτρης Γαλάνης), ένας τύπος που κατάφερνε να κερδίζει τα φλας των φωτογράφων και τις κάμερες των καναλιών, βρισκόταν σχεδόν σε κάθε διαδήλωση και σχεδόν σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα. Πότε μ' ένα πανό, πότε μ' ένα σύνθημα. Ήταν, και ενδεχομένως είναι ακόμα (και μακάρι), μια συμπαθητική φιγούρα για την οποία δεν γνωρίζαμε πολλά. Είχαμε μόνο την εικόνα του από τα μέσα ενημέρωσης, ενώ κάποιοι τον συναντούσαν σε γήπεδα και διαδηλώσεις.
Στις αρχές του περασμένου μήνα, όλα τα μέσα ενημέρωσης έγραψαν ότι ο Μητσάρας πέθανε. Ο «θρυλικός Μητσάρας», όπως σχεδόν πανομοιότυπα σημείωσαν. Το διαδίκτυο γέμισε με σχετικές αναφορές για τον συμπαθητικό αυτό τύπο. Αναφορές από απλούς χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και δημοσιογράφους. Μέχρι και ο αντιδήμαρχος Καλλιθέας έκανε δήλωση, πλέκοντας το εγκώμιο του Μητσάρα.
Χθες διάβασα, ότι στην εκπομπή της Νικολούλη, ο Μητσάρας (που σύμφωνα με τους δημοσιογράφους έχει πεθάνει εδώ κι ένα μήνα) εμφανίσθηκε ως αγνοούμενος. Μάλιστα, η αδελφή του εμφανίσθηκε στην εκπομπή και είπε πως έχει ψάξει σε νοσοκοκομεία, νεκτροτομεία και άλλους χώρους, αλλά από πουθενά δεν επιβεβαιώνεται ο θάνατος του αδελφού της. Και όχι μόνον αυτό. Αρκετοί τηλεθεατές τηλεφώνησαν για να πουν ότι τον έχουν δει να κινείται σε διάφορους χώρους μέχρι και πρόσφατα!
Η μικρή αυτή θλιβερή ιστορία, αποτελεί ντροπή της ελληνικής δημοσιογραφίας. Για την ακρίβεια, μια ακόμα ντροπή. Γιατί, φυσικά, δεν ευθύνεται ούτε ο αντιδήμαρχος, ούτε οι πολλές χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου που σχολίασαν την είδηση του «θανάτου». Αλλά οι δημοσιογράφοι που την αναπαρήγαγαν χωρίς καν να σηκώσουν ένα τηλέφωνο και να αναζητήσουν την επαλήθευσή της. Θα ήταν πολύ απλή η διασταύρωσή της, πριν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδίκτυο, πριν ακουστεί από τηλεοράσεις και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Η ντροπή αυτή, είχε και συνέχεια. Όταν εμφανίσθηκε η αδελφή του Μητσάρα χθες στην τηλεόραση για να αμφισβητήσει τον θάνατό του, ελάχιστοι δημοσιογράφοι είχαν την ευθιξία να ζητήσουν συγγνώμη για όσα είχαν γράψει. Με εξαίρεση ένα αυτοκριτικό άρθρο του Π.Ζαγοριανίτη, δεν είδα πουθενά κάτι σχετικό. Οι περισσότεροι, το μόνο που είχαν να πουν ήταν πως η υπόθεση του Μητσάρα «πήρε νέα τροπή»!
Νέα τροπή, κατηφορική, έχει πάρει η δημοσιογραφία στη χώρα μας. Γιατί δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη ακραία περίπτωση. Πόσες και πόσες «ειδήσεις», δεν είναι ειδήσεις. Και για θέματα που αφορούν τη ζωή πολλών και όχι μόνο ενός, του Μητσάρα. Για τον οποίο ευχόμαστε να ειναι καλά, να βρίσκεται σε κάποια ήσυχη γωνιά και να γελάει ηχηρά με τους δημοσιογράφους...

Γιάννης Παντελάκης 

protagon.gr

Η γέφυρα "Pont neuf" στό Παρίσι καί άλλα αξιοθέατα...


Κατηγορία:Αρχιτεκτονική                                                                                                                                 Σε μία προσπάθεια  να δώσουμε περισσότερη έμφαση σε αρχιτεκτονικά επιτεύγματα που χαρακτηρίζονται για την αισθητική τους αρτιότητα, σας παρουσιάζουμε μία φωτογραφία από τη γέφυρα Pont Neuf στήν πρωτεύουσα τής Γαλλίας.

Η εν λόγω γέφυρα είναι η παλαιότερη στο Παρίσι και χρειάστηκαν 26 χρόνια για την κατασκευή της. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1578 και ολοκληρώθηκαν το 1604. Η « Le Pont Neuf » αποτελείται από 2 ανεξάρτητες γέφυρες, μία με επτά αψίδες και η άλλη μία με πέντε. Το άγαλμα του Ερρίκου του 4ου βρίσκεται δεξιά της γέφυρας. Πρόκειται για το πρώτο άγαλμα ιππέα που φιλοτεχνήθηκε στο Παρίσι και μάλιστα το πρώτο αυτόνομο άγαλμα, χωρίς δηλαδή να αποτελεί τμήμα κτιρίου. Όπως πολλά άλλα βασιλικά αγάλματα, καταστράφηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Αντικαταστάθηκε με ένα ακριβές αντίγραφο το 1818.

Στήν ίδια φωτογραφία, η "άκρως γλαφυρή" απεικόνιση τής κατάστασης στήν οποία, πρό πολλού, έχει περιέλθει ο Δήμος Μυκόνου,  οφείλεται στήν επιμονή ενός τοπικού μανεκέν νά συμβάλλει στήν περαιτέρω "σύσφιξη" τών δύο πολιτισμών.