Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Μια σπουδαία διάλεξη, εκτός θέματος, ενός νεαρού καθηγητή Πληροφορικής του ΕΚΠΑ (video)





Στις 10 Δεκεμβρίου του 2012, στο αμφιθέατρο του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών, στο τέλος μιας διάλεξης του μαθήματος Διακριτά Μαθηματικά, ο καθηγητής κ. Δημήτρης Αχλιόπτας αποφάσισε να μιλήσει στους φοιτητές του για το μέλλον.

Πριν λίγες μέρες, ένας φοιτητής του το ανέβασε στο Youtube και νομίζω ότι όλοι πρέπει να τον ευχαριστήσουμε γι'αυτό.
Δείτε αυτό το video:

Λίγα λόγια για τον καθηγητή:

Ο Δημήτρης Αχλιόπτας ...

Η ψήφος του παραβάν ...


Το μόνο ασφαλές πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται από τα ποιοτικά και τα ποσοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων που θα γίνονται και θα δημοσιεύονται μέχρι την παραμονή των ευρωεκλογών/αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ότι...
τα δύο μεγάλα κόμματα θα κινηθούν σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά για τα δεδομένα του διπολισμού στη χώρα μας, ότι θα πιεστούν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, και θα πριμοδοτηθούν, άλλα λίγο και άλλα περισσότερο, όλα τα κόμματα που εκφράζουν διαμαρτυρία (εκτός ίσως από τους ΑΝΕΛ, που φαίνεται να καταγράφουν απώλειες).

Αναλυτές των μετρήσεων...

Ενέσεις προπαγάνδας…



Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή προσπάθεια προκειμένου να επηρεάσει το εκλογικό σώμα εν όψει των επικείμενων ευρωπαϊκών και περιφερειακών, δημοτικών εκλογών. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει για να γείρει την πλάστιγγα. Θεμιτά και αθέμιτα. Στο πλαίσιο αυτό, εμφανίζει την έξοδο στις αγορές ως ένα θέμα υψίστης εθνικής σημασίας, επιστρατεύει τη Γερμανίδα καγκελάριο αναζητώντας μια δήλωση στήριξης και ποιος ξέρει τι άλλο θα επιχειρήσει να κάνει μέχρι τις εκλογές.

Στην προσπάθεια να ξαναζεστάνει το περίφημο «success story» ρίχνει όλα τα όπλα που (νομίζει ότι) διαθέτει. Πιστεύοντας προφανώς ότι απευθύνεται σε μια κοινωνία η οποία δεν έχει μνήμη και η οποία δεν βιώνει μια απερίγραπτα σκληρή πραγματικότητα, η κυβέρνηση προπαγανδίζει με τρόπο ασύστολο. Με τον δανεισμό από τις αγορές με ένα επιτόκιο πολλαπλάσιο από εκείνο των δανειστών, η χώρα θα κληθεί να καταβάλει σε βάθος πενταετίας περισσότερα από 600 εκατ. ευρώ. Κι όμως, αυτή την πραγματικότητα την κρύβει και αρκείται σε διθυράμβους για την έξοδο στις αγορές.

Η χθεσινή επίσκεψη Μέρκελ δεν είχε κανέναν ουσιαστικό σκοπό. Δεν υπογράφτηκε καμία διμερής συμφωνία, δεν σημειώθηκε...

Ο Κώστας Μητρόπουλος σατιρίζει την επικαιρότητα

Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος σατιρίζει την επικαιρότητα

Τα ΜΜΕ διαπαιδαγωγούν το κοινό να αρέσκεται στο ευτελές


Παραπολιτική
Η «άγνωστη» Νίκη Φούντα
Της Λίνας Παπαδοπούλου*

Κάνοντας ζάπινγκ πριν από λίγες ημέρες, σταμάτησα στο κανάλι της Βουλής, όταν άκουσα, στον χρόνο των ελάχιστων δευτερολέπτων που σου δίνει το πάτημα του τηλεχειριστηρίου, μια σοβαρή και αξιοπρεπή φωνή.

Σε μια ειδική επιτροπή, μια βουλευτής της αντιπολίτευσης έκρινε ένα νομοσχέδιο σχετικά με τα υδατορέματα με τρόπο εμπεριστατωμένο, εξέφραζε την αντίθεσή της δημιουργικά, έκανε σταθμίσεις και ενέκρινε επιλεγμένες ρυθμίσεις, χωρίς κραυγές και αφορισμούς.

Το θέμα μού ήταν μάλλον αδιάφορο και η συγκεκριμένη κυρία παντελώς άγνωστη, παρότι γενικά παρακολουθώ τα πολιτικά πράγματα μάλλον περισσότερο από τον μέσο Έλληνα. Ο εξαιρετικά υψηλού επιπέδου λόγος της, ωστόσο, με αιχμαλώτισε. Οι υπεύθυνοι της αναμετάδοσης έκριναν περιττό να βάλουν σε υπότιτλο το όνομά της. Ψάχνοντας αργότερα στη σελίδα της Βουλής συνήγαγα -ελπίζω ορθώς- ότι επρόκειτο για τη βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας, Νίκη Φούντα.

Σκοπός του σημειώματός μου δεν είναι να επαινέσω τη συγκεκριμένη βουλευτή (αν και θα ήταν άδικο να μην αναφέρω το όνομά της), την οποία ευτυχώς ξεχώρισαν οι εκλογείς της περιφέρειάς της. Είναι να καυτηριάσω τη συμπεριφορά τηλεοπτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, που επιλέγουν να προβάλλουν σταθερά, και να καθιστούν τηλεοπτικούς αστέρες, βουλευτές που το μόνο που κάνουν είναι να κραυγάζουν περί ξεπουλήματος και εθνικής προδοσίας και άλλα ευτράπελα, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς προτάσεις, χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς σοβαρότητα. Ενίοτε δε σοβαροί κατά τ' άλλα δημοσιογράφοι πηγαίνουν ακόμη παραπέρα, διαφημίζοντας αντιδημοκράτες, ακόμη και υπόδικους, πολιτικούς και την επικίνδυνη πραμάτεια τους. Υπερτονίζουν έτσι την εικόνα ενός χαμηλού επιπέδου Κοινοβουλίου, ενώ αφήνουν στην αφάνεια πολλά μέλη του που με επαγγελματισμό και γνώση, με συνείδηση και ορθό λόγο, δουλεύουν αθόρυβα και δικαιώνουν τον ρόλο της αντιπροσωπείας του λαού ως τόπο «ορθού λόγου» και όχι παραλόγου.

Τις επιλογές τους αυτές εξαργυρώνουν βέβαια σε διαφημιστική ύλη, ενώπιον ενός κοινού το οποίο διαπαιδαγωγούν να αρέσκεται στο ευτελές. Δεν είναι όμως μόνο αυτό: με τον τρόπο τους τα τηλεοπτικά αυτά μέσα υποσκάπτουν την ίδια τη δημοκρατία, κερδίζοντας τα ίδια σε εξουσία και δύναμη να χειραγωγούν το εκλογικό σώμα. Η ευθύνη τους για τη δημοκρατία είναι λοιπόν απτή και πολύ συγκεκριμένη, ανάλογη με εκείνη της πολιτικής εξουσίας.

Λίνα Παπαδοπούλου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Έθνος.

Ο Αθανασίου παρενέβη για να μην φτάσει στη Βουλή η δικογραφία για Μιχελάκη!


  Παραπολιτική
Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης από το ΗOT DOC, φαίνεται πλέον πως η χαμένη δικογραφία βρίσκεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης για πάνω από δύο μήνες.

Ο υπουργός αντί να την διαβιβάσει τυπικά όπως όφειλε, την κράτησε. Αμέσως μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, ο υπουργός εμφανίζεται να στέλνει πίσω τη δικογραφία στον Άρειο Πάγο για τυπικούς λόγους. Δηλαδή για να αναδιατυπωθεί η κατηγορία με βάση άλλο άρθρο του ποινικού κώδικα.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής η Εισαγγελία Πρωτοδικών διαβιβάζει την δικογραφία στον Άρειο Πάγο ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο νομιμότητας, δηλαδή να ελέγξει αν οι κατηγορίες διατυπώνονται σωστά. Στη συνέχεια η δικογραφία διαβιβάζεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης το οποίο είναι υπεύθυνο τυπικά, ως ενδιάμεσος να την διαβιβάσει στη Βουλή.

Συγκεκριμένα όπως ορίζει το άρθρο 83 του κανονισμού της Βουλής: "Oι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Bουλευτή, σύμφωνα με τα άρθρα 61 παρ.2 και 62 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού ελεγχθούν από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, υποβάλλονται στη Βουλή δια του Υπουργού Δικαιοσύνης και καταχωρίζονται σε ιδιαίτερο βιβλίο κατά τη σειρά της υποβολής τους".

Σύμφωνα με τον Μιχάλη Σταθόπουλο:

Ο υπουργός δεν νομιμοποιείται να σταματήσει την δικογραφία. Ο ρόλος του υπουργείου είναι να την μεταβιβάσει. Ο Άρειος Πάγος πριν μεταβιβάσει την δικογραφία στο υπουργείο Δικαιοσύνης, προφανώς και είχε κάνει έλεγχο νομιμότητας της δικογραφίας πριν την προωθήσει, όποτε και ο ρόλος του υπουργείου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καθαρά διεκπεραιωτικός

Αναλυτικά στο Κουτί της Πανδώρας εδώ.

Οι επικίνδυνες υποσχέσεις

                                   ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ                                                                                      
Πάσχος ΜανδραβέληςΕικάζουμε ότι ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος και νοήμων είναι και γράμματα γνωρίζει. Εικάζουμε επίσης πως ξέρει ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει δημοψηφίσματα για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων –όπως είναι η θρησκευτική ελευθερία– και ότι διάβασε τον νόμο που ο ίδιος ως βουλευτής της Ν.Δ. ψήφισε για τη δημιουργία του τζαμιού στην Αθήνα.

Φανταζόμαστε επίσης ότι διάβασε τον νόμο του 2006 για τα τοπικά δημοψηφίσματα, τον οποίο επίσης ως βουλευτής της Ν.Δ. ψήφισε, και ο οποίος προβλέπει πως «αντικείμενα τοπικών δημοψηφισμάτων δεν μπορούν να αποτελούν τα θέματα εθνικής πολιτικής, καθώς και εκείνα που συνιστούν περιφερειακές και νομαρχιακές αρμοδιότητες» (3463/06, άρθρο 216). Και η δημιουργία λατρευτικού χώρου στην Αθήνα είναι και εθνικό θέμα και ευρύτερα περιφερειακό. Σίγουρα, δεν είναι δημοτικό...

Τέλος πάντων, ακόμη και αν δεν γνωρίζει όλα τα νόμιμα εμπόδια που έχει η πρότασή του για δημοψήφισμα, κάποιον νομικό έπρεπε να ρωτήσει. Δεν μπορεί! Τόσα χρόνια υπουργός και στις κάμαρες και παρακάμαρες της εξουσίας, κάτι θα έχει μάθει. Προς τι, λοιπόν, αυτή η πρόχειρη εξαγγελία ενός ανέφικτου δημοψηφίσματος;

Αν και μικροδείχνει, ο κ. Σπηλιωτόπουλος είναι από εκείνη την κακή στόφα των πολιτικών που υπόσχονται γεφύρια εκεί όπου δεν υπάρχουν ποτάμια. Κατανοητή η προσωπική του αγωνία να καταγράψει ένα αξιοπρεπές ποσοστό στις κάλπες, για να μην εξαφανιστεί πολιτικά. Και ανθρώπινη: τι θα κάνει ο κ. Σπηλιωτόπουλος αν δεν επανεκλεγεί; Τον φαντάζεται κανείς διοικητή σε κάποιον οργανισμό, όπως είθισται;

Επομένως, προτείνει το παράνομο ξέροντας ότι είναι σίγουρο ότι δεν θα κληθεί να το κάνει. Αλλά ακόμη και στην απίθανη περίπτωση να γίνει δήμαρχος, θα πει ότι η «κακιά Δικαιοσύνη δεν επιτρέπει στον λαό να εκφραστεί», παρά τη δική του επιθυμία. Ετσι θα πληγώσει τους θεσμούς επ’ ωφέλεια του· χωρίς καν αυτή η ωφέλεια να είναι σίγουρη. Κάποιοι εύπιστοι θα τον πιστέψουν και, είτε τον ψηφίσουν είτε όχι, θα είναι σίγουροι ότι κάποια «σκοτεινά συμφέροντα επιβάλλουν το τζαμί στην Αθήνα, χωρίς να ερωτηθεί ο λαός».

Στο τέλος κάποιες ομάδες από τους αφελείς θα καταλήξουν στο καταστροφικό συμπέρασμα ότι οι πολιτικοί είναι «προδότες», η Δικαιοσύνη είναι «μασονική» και οι θεσμοί –που δεν επιτρέπουν στον λαό να «συγκυβερνήσει»– είναι για πέταμα. Και θα στραφούν προς εκείνους, την ψήφο των οποίων στόχευε ευθύς εξαρχής ο κ. Σπηλιωτόπουλος. Τροφοδοτεί με μύθους την ελληνική (και όχι μόνο την αθηναϊκή) κοινωνία. Λεκιάζει το θυμικό των αφελών. Αυτοί οι μύθοι –π.χ. η ψεύτικη δήλωση Κίσιγκερ– γίνονται στίγματα στον δημόσιο διάλογο, τα οποία δύσκολα καθαρίζουν και μετά χρησιμοποιούνται από τους αυθεντικούς φαιούς για να δηλητηριάζουν περαιτέρω την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Και αυτό είναι πιο επικίνδυνο από τη γραφική αμετροέπεια του βουλευτή Καλοχαιρέτα, ο οποίος υποσχόταν διορισμούς που δεν μπορούσε να κάνει.

Το ερώτημα είναι: δεν κατανοεί την τεράστια ζημία που για λίγες ψήφους παραπάνω κάνει ο κ. Σπηλιωτόπουλος; Πιθανότατα. Αλλά η αθώα εξήγηση αυτής της στάσης είναι η απελπισία του· η χειρότερη, ότι δεν τον νοιάζει. Κλίνουμε προς τη δεύτερη, ενθυμούμενοι τα έργα και τις ημέρες του στα διάφορα υπουργεία όπου πέρασε.
kathimerini.gr

Άξιον Εστί : Σάββατο 12 Απριλίου 20.30μ.μ. στό Γρυπάρειο

Displaying φωτογραφία.JPG

"Πίσω από έναν ισχυρό άνδρα βρίσκεται πάντα μιά ικανή γυναίκα...."