Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Η Βελκουλέσκου απορρίπτει όλα τα αντίμετρα...

H εµµονή του ∆ΝΤ στην επιβολή των δικών του θέσεων για σκληρά µέτρα έχει οδηγήσει τη διαπραγµάτευση σε αδιέξοδο και καθιστά επισφαλές το κλείσιµο της δεύτερης αξιολόγησης.  
Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύεται το Σάββατο στην εφημερίδα "Οι Ειδήσεις" η εκπρόσωπος του Ταµείου Ντέλια Βελκουλέσκου, από την πρώτη στιγµή που πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα, φρόντισε να καταστήσει σαφές «ποιος είναι το αφεντικό».  
Επέβαλε τη σκληρή ατζέντα στους άλλους τρεις δανειστές, αµφισβήτησε τα στοιχεία της ελληνικής πλευράς και της Κοµισιόν και απαίτησε να τελειώσει η διαπραγµάτευση µέσα στο Σαββατοκύριακο, χωρίς κενά και πιθανούς αστερίσκους.  
Η απαίτηση του ∆ΝΤ είναι ξεκάθαρη, στιβαρή και συµπαγής. Μέτρα 2% του ΑΕΠ (3,6 δισ. ευρώ) από το 2019 και µετά, µε ανοικτό το ενδεχόµενο για µέτρα από το 2018, ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα πιαστεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασµα 3,5%.  
Οι διαφωνίες µεταξύ Αθήνας και δανειστών εδράζονται στο περιεχόµενο των µέτρων λιτότητας και στα αντίµετρα που προωθεί η κυβέρνηση προκειµένου να προστατεύσει τους κοινωνικά ασθενέστερους...

Επάνω του!..

"...Γιουσουφάκι του Τσίπρα και του Καμένου τον έβγαλαν, επειδή τόλμησε να πει τη λέξη συναίνεση..."
Τζάμπα μαγκιές! Βαριά κουβέντα είπε ο Μεϊμαράκης για το Όχι σε Όλα, που προανήγγειλε ο Κυριάκος, όταν με το καλό –ή με το κακό- έρθει στη Βουλή το αποτέλεσμα της αξιολόγησης. Της οποίας ο...
φέρελπις αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε προεξοφλήσει την πλήρη αποτυχία. Και τώρα που διαφαίνεται στον ορίζοντα ότι δεν θα γίνει το στραπάτσο που πρόβλεψε, αλλά και επιδίωξε με χίλιους τρόπους, φόρεσε τραγιάσκα ζόρικη: Δεν ψηφίζω τίποτε, που έχει μυρωδιά ΣΥΡΙΖΑ. Ή, για να συμβαδίσουμε με τον Μεϊμαράκη, άπλωσε τη μανίκι του για καυγά. Ανακηρύσσοντας τις εκλογές διαρκές αίτημα!

Το έκανε, πριν λίγο καιρό, και με την εφάπαξ δέκατη τρίτη σύνταξη. Το έκανε και με μια σειρά δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Το έκανε με το μέτωπο κατά της διαπλοκής. Το έκανε ακόμα και με την πρόταση Τσίπρα να υπάρξει μια γενική ρύθμιση, για να διευκολυνθούν τα ΜΜΕ –πρώτος απ’ όλα ο χειμαζόμενος ΔΟΛ- και να μην οδηγηθούν στη χρεοκοπία. Λέει Όχι ο άνθρωπος, ό, τι κι αν προτείνει, κάνει, εκστομίζει, σκέφτεται, η κυβέρνηση. Πράγμα που αντιστοιχεί σε πολλά και εντελώς προβλέψιμα για το είδος της σκέψης και της πολιτικής του Ναι: Στη διαπλοκή, στο ΔΝΤ, στις κουμπαριές, στην καλομαθημένη ολιγαρχία.

Γιατί λέμε Όχι ακόμα και σε μέτρα που θα παίρναμε κι εμείς; Αυτή είναι η λογική απορία του Μεϊμαράκη. Κι αν έχει κάτι ενδιαφέρον, δεν είναι μόνο ότι την άποψη αυτή συμμερίζονται πλείστοι όσοι λογικοί άνθρωποι στη λογική Δεξιά –γιατί υπάρχει και τέτοια. Είναι με πόσο σκληρή γραμμή περιφρόνησης, μίσους, και σπίλωσης –επάνω του!!- αντιμετωπίστηκε από εφημερίδες και sites γνωστά για τις σχέσεις τους με τη ΝΔ. Με τον Κυριάκο και τους σκληρούς του. Αλλά και με τον Σαμαρά και τους πιο σκληρούς του. Γιουσουφάκι του Τσίπρα και του Καμένου τον έβγαλαν, επειδή τόλμησε να πει τη λέξη συναίνεση.

Δεν ξέρω αν ο Μεϊμαράκης θα αντέξει τη λάσπη. Ούτε αν μπορεί να σηκώσει την κατηγορία του προδότη, που σε μια κρίσιμη στιγμή δημιουργεί πρόβλημα στην παράταξη, και δίνει χείρα βοηθείας στον Τσίπρα. Εκείνο που απέδειξε πάντως χτες, είναι ότι η λογική Δεξιά, όσο κι αν ασφυκτιά κάτω από τις μαγκιές του Κυριάκου και τις τσιρίδες του Άδωνη, ακόμα αναπνέει…

Θανάσης Καρτερός