Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Στην άγνωστη φίλη, Σιμόν

Σιμόν ντε Μποβουάρ
Σιμόν ντε Μποβουάρ,1945, Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν
 
Αρχοντία Κάτσουρα
Ηθελα να γράψω κάτι για τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο ήταν κάτι τέτοιο. Αυτό συμβαίνει όταν πας να αποτυπώσεις στο χαρτί όλα όσα βρήκες στον δρόμο σου και τα κουβαλάς, θέλεις δεν θέλεις… Βρίσκονται σε ένα αόρατο σακούλι.
Αλλα είναι σαφή, καθορισμένα, έχουν χοντρό περίγραμμα και έντονα χρώματα. Αλλα είναι αχνά, σαν αύρα που τυλίγει τα υπόλοιπα και με έναν αδιευκρίνιστο τρόπο τα συνέχει. Κάποια τα κέρδισες συνειδητά, έπειτα από βαθιά, οργανωμένη μελέτη, σκυμμένος στα βιβλία και αναμετρώμενος με κάθε λέξη ξεχωριστά.
Αυτά όμως που σε καθορίζουν είναι εκείνα που διείσδυσαν πίσω από τα προφανή, πίσω από τις λέξεις και κάθισαν ήσυχα και φρόνιμα πλάι σ’ αυτές. Σου χαμογελούν και σε κοιτάζουν. Τα βλέπεις. Δεν θυμάσαι πότε ακριβώς τα είδες πρώτη φορά, ούτε το χρώμα τους μπορείς να αποαδώσεις. Δεν είναι κόκκινο, δεν είναι μαύρο, δεν είναι μπλε. Πάντως, είναι εκεί.
Κάπως έτσι σκέφτομαι και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, που γεννήθηκε σαν σήμερα, 9 Ιανουαρίου, πριν από 107 συναπτά έτη. Πώς να την περιγράψεις; Αν ανοίξεις μια εγκυκλοπαίδεια, αν αναζητήσεις μια βιογραφία της στο διαδίκτυο, αν ανατρέξεις στα κείμενά της, δεν θα βρεις κάτι που δεν έχεις ήδη ακούσει, δεν έχεις διαβάσει, δεν έχεις δει.
Ο πατέρας της την ενθάρρυνε να διαβάζει -«Σκέφτεται σαν άνδρας», έλεγε για την κόρη του- και με την ώθησή του, αλλά αναμφισβήτητα χάρη στη δική της θέληση, στην αχόρταγη πείνα της για μάθηση, κατέκτησε κάστρα που πρώτη φορά πάτησε γυναίκα.
Στα μαθηματικά, στη φιλοσοφία, στην κοινωνική και πολιτική σκέψη, στον φεμινισμό τελικά. Αλλωστε και ίδια αναγνώριζε την επιρροή των γονιών της στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της.
«Ο ατομικισμός και η παγανιστική ηθική του πατέρα μου, σε αντιπαράθεση με τον αυστηρά ηθικό συντηρητισμό της διδασκαλίας της μητέρας μου, δημιούργησαν μια ανισορροπία, η οποία κατέστησε τη ζωή μου μια ατελείωτη διαμάχη και έγινε ο λόγος για τον οποίο έγινα διανοούμενη», έλεγε η ίδια.
Ενα κοφτερό μυαλό στην υπηρεσία των κοινωνικών επιστημών. Περιέγραψε με χειρουργική ακρίβεια τις κοινωνικές δομές που διαμόρφωσαν τον κοινωνικό ρόλο των γυναικών. Εχουν περάσει 65 χρόνια από την έκδοση του «Δεύτερου φύλου» κι ακόμα είναι επίκαιρο.
Εζησε μια ελεύθερη σχέση που διήρκεσε μια ολόκληρη ζωή με τον Ζαν-Πολ Σαρτρ. Μοιράστηκαν ιδέες, γνώσεις και εμπειρίες, σε βαθμό που οι μελετητές να μην μπορούν να αποφασίσουν ποιος επηρέασε τον άλλο περισσότερο. Αλλά μοιράστηκαν και μια σκανδαλώδη ερωτική ζωή, με εραστές και ερωμένες, που προκάλεσε τα ήθη της εποχή της, ακόμη και στους πιο «ανοιχτόμυαλους» πνευματικούς κύκλους.
Δεν έχει κανείς παρά να την αναζητήσει στο διαδίκτυο. Θα βρει εύκολα αποσπάσματα από τα γραπτά της, κυρίως από το «Δεύτερο φύλο», αλλά και από τα μυθιστορήματά της ή τα δοκίμιά της, πολιτικά, κοινωνιολογικά ή φιλοσοφικά. Ωστόσο ούτε μυρωδιά από το πλούσιο τραπέζι της δεν μπορούν να προσφέρουν στον πεινασμένο αναγνώστη.
Πώς να χωρέσει μια Σιμόν σε λίγες γραμμές, πώς να την περιγράψει ένα μόνο έργο της, πώς να την αναλύσει ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της; Επιπλέον, πώς να την εξηγήσει ένα κείμενο σαν αυτό, η συντάκτρια του οποίου δεν μπορεί παρά να κάνει μια απλή καταγραφή σκέψεων για ένα πνεύμα που δεν χωράει σε καλούπια;
Το μόνο που μπορεί με βεβαιότητα να πει είναι ότι όταν πήρε στα χέρια της κάποια από τα έργα της, συνειδητοποίησε ότι βρήκε μια φίλη, οπωσδήποτε διαφορετική, ωστόσο ειλικρινή. Διότι πέτυχε να δώσει σχήμα σε μερικές από τις σκέψεις της που δυσκολεύονταν να καταγραφούν ως διαπιστώσεις.
Και θα ήθελε να της πει, πόσο πολύ την καταλαβαίνει κάθε φορά που διαβάζει εκείνη τη φράση της: «Φτιάχτηκα για έναν εντελώς διαφορετικό πλανήτη. Αλλά χάθηκα στον δρόμο»*.
*«Η κατεστραμμένη γυναίκα», Σιμόν ντε Μποβουάρ, 1967

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
 efsyn.gr
 

Μια Ρόζα Παρκς για την Παλαιστίνη...

Μια Ρόζα Παρκς για την Παλαιστίνη
 
Άρης Χατζηστεφάνου

Το θέμα που προέκυψε μετά την απομάκρυνση δύο Αράβων επιβατών από πτήση της Aegean ξεπερνά τα όρια του ρατσισμού απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και αγγίζει ζητήματα δημοκρατίας αλλά και εθνικής κυριαρχίας.

Το μόνο που ήθελα ήταν... να γυρίσω σπίτι μου
ύστερα από μια εξαντλητική μέρα στη δουλειά

Ρόζα Παρκς

Φωτιά πήρε το στούντιο του CNN καθώς ο -πάντα θορυβώδης- οικονομικός αναλυτής Ρίτσαρντ Κουέστ φώναζε και κουνούσε με ένταση χέρια και πόδια στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί την… Aegean.

Η αεροπορική εταιρεία είχε μόλις ζητήσει από δύο Ισραηλινούς πολίτες αραβικής καταγωγής να εγκαταλείψουν το αεροσκάφος, καθώς ήταν ανεπιθύμητοι από Ισραηλινούς Εβραίους, που εμπόδιζαν την αναχώρηση της πτήσης.

Η παρουσιάστρια του CNN δεν μπορούσε να κρύψει την οργή της για την απόφαση της Aegean, ενώ ο Κουέστ υποστήριζε ότι η συγκεκριμένη κίνηση αποτελούσε μονόδρομο για την ελληνική εταιρεία. Το βασικό επιχείρημά του ήταν ότι η απομάκρυνση των δύο επιβατών, αν και λανθασμένη, ήταν καλύτερη λύση από την απομάκρυνση όλων των Εβραίων που αντιδρούσαν στην παρουσία δύο Παλαιστινίων.

Ενδεχομένως τη λύση στην τηλεοπτική αντιπαράθεση θα μπορούσε να είχε δώσει η συντάκτρια της ισραηλινής εφημερίδας «Haaretz», Κάρολ Κουκ, που εκτός από την Aegean κατηγορούσε και τις ελληνικές αρχές, οι οποίες όπως έλεγε «παρέδωσαν την εξουσία τους σε μια συμμορία φανατικών και ανεξέλεγκτων Εβραίων του Ισραήλ».

Το ζήτημα ξεπερνά πράγματι τα όρια του ρατσισμού και αγγίζει ζητήματα που άπτονται της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας.

Αν υποθέταμε, έστω και για μια στιγμή, ότι ο Κουέστ έχει δίκιο στην επιχειρηματολογία του, τι θα έπρεπε να κάνει η ελληνική αστυνομία όταν ομάδα φασιστών κυνηγούσε τον βουλευτή της Ν.Δ., Γ. Κουμουτσάκο, κατά τη διάρκεια συλλαλητηρίου της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας στο Σύνταγμα, τον Νοέμβριο του 2015;

Το γεγονός ότι οι «οργισμένοι πολίτες» ήταν πολυπληθέστεροι σημαίνει ότι είχαν το δικαίωμα να απομακρύνουν διά της βίας τον βουλευτή;

Την 1η Δεκεμβρίου του 1955, όταν η Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να υπακούσει στις εντολές οδηγού λεωφορείου να παραχωρήσει τη θέση της σε λευκούς επιβάτες, δεν συγκρουόταν μόνο με τους ρατσιστικούς κανονισμούς που ίσχυαν στην Πολιτεία της Αλαμπάμα.

Ο βασικός της αντίπαλος ήταν οι υπόλοιποι λευκοί επιβάτες που την αντιμετώπιζαν σαν μίασμα. Ηταν οι απόγονοι των κατοίκων του αμερικανικού Νότου, που λίντσαραν γυναίκες και παιδιά μαύρων και στη συνέχεια τύπωναν καρτ ποστάλ με φωτογραφίες από τα κρεμασμένα πτώματα σαν αναμνηστικά για την πόλη τους.

Αρκετές από εκείνες τις εκτελέσεις ήταν παράνομες και θα μπορούσαν να αποδοθούν στη δράση του ανεξέλεγκτου «όχλου». Παρά το γεγονός όμως ότι ήταν άνομες, ήταν σύμφωνες με τον θεσμοθετημένο ρατσισμό του αμερικανικού κράτους και κυρίως των τοπικών αρχών στις Πολιτείες του Νότου.

Μια Ρόζα Παρκς για την Παλαιστίνη

Ο εκάστοτε σερίφης εκχωρούσε σιωπηρά το μονοπώλιο στην άσκηση βίας, όχι γιατί ο κρατικός μηχανισμός δεν ήταν σε θέση να το διατηρήσει για τον εαυτό του αλλά γιατί οι στόχοι του όχλου συνέπιπταν με αυτούς του κράτους.

Μερικές δεκαετίες αργότερα, οι καταστηματάρχες που κρεμούσαν έξω από τα καταστήματά τους πινακίδες ότι προσφέρονται υπηρεσίες μόνο για λευκούς το έκαναν γιατί συμφωνούσαν με αυτή την πρακτική – την οποία ο κρατικός μηχανισμός άλλοτε στήριζε έμπρακτα και άλλοτε ανεχόταν σιωπηρά.

Η στάση της Aegean δεν είναι ξένη προς παρόμοιες ρατσιστικές πρακτικές που ακολουθούνται τελευταία σε όλο τον κόσμο – τα Χριστούγεννα η αστυνομία στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ αρνήθηκε την επιβίβαση οικογένειας μουσουλμάνων που ταξίδευε για την Disneyland.

Παλαιότερα είχε προταθεί να ζητείται από τις εταιρείες να «φακελώνουν» τους επιβάτες που έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις για το φαγητό (προκειμένου, προφανώς, να καταγράφονται οι πιστοί μουσουλμάνοι που δεν τρώνε χοιρινό).

=Το πραγματικό ερώτημα που θα έπρεπε λοιπόν να μας απασχολεί δεν είναι μόνο η στάση των Ισραηλινών Εβραίων και της αεροπορικής εταιρείας, αλλά κυρίως η απόφαση της ελληνικής αστυνομίας να παραδοθεί στην εξουσία του όχλου.

Θα συνέβαινε άραγε το ίδιο εάν Αραβες επιβάτες ζητούσαν την απομάκρυνση δύο Ισραηλινών Εβραίων; Αν τους ζητούσαν να κατέβουν, θα σήμαινε και πάλι ότι το ελληνικό κράτος έχει χάσει το μονοπώλιο στην άσκηση νόμιμης βίας.

Αν δεν τους ζητούσαν να αλλάξουν πτήση, σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν ρατσιστικά συγκεκριμένους επιβάτες ανάλογα με τη θρησκεία και την καταγωγή τους.

Η απόφαση που έπρεπε να λάβει η Aegean και η ελληνική αστυνομία ήταν απλή, αν και δύσκολη. Οι Ισραηλινοί Εβραίοι που παρεμπόδιζαν την αναχώρηση της πτήσης έπρεπε να συλληφθούν και να καταδικαστούν για παρακώληση συγκοινωνιών – ακόμη και αν αυτό σήμαινε ότι το αεροπλάνο θα πραγματοποιούσε την πτήση με μόνο δύο επιβάτες.

Μια δύσκολη απόφαση για τον αξιωματικό υπηρεσίας, ιδιαίτερα αν το ζήτημα τίθεται λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τη (δεύτερη) προγραμματισμένη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ισραήλ, όπου θα συμμετάσχει σε κοινό υπουργικό συμβούλιο των δύο χωρών. Ελπίζουμε όχι ως… υπουργός του Νετανιάχου.

Info

Διαβάστε

Israeli Apartheid: A Beginner’s Guide

Ο Βρετανός συγγραφέας Ben White παρουσιάζει τη μετατροπή του Ισραήλ σε κράτος απαρτχάιντthis is not a coup

Ο Χίτλερ ζει στα πυρηνικά όπλα (Και αν πνίγηκαν στη Μεσόγειο 25.000 άνθρωποι, αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τις διακοπές των Ευρωπαίων)

Ο Χίτλερ ζει στα πυρηνικά όπλα

Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα των Συντακτών Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα τών Συντακτών
Συντάκτης: 
Ο δικτάτορας της Β. Κορέας, Κιμ Γ', αποφάσισε να κάνει ένα πρωτότυπο δώρο στον εαυτό του την παραμονή των γενεθλίων του.
Μια πυρηνική έκρηξη, εν είδει τεράστιου βεγγαλικού, βόμβα υδρογόνου ισχυρίζεται ο ίδιος, αλλά αυτό αμφισβητείται από Δύση και Ανατολή, που υποστηρίζουν πως ήταν μία από τις συνηθισμένες δοκιμές που κάνει.
Η σεισμική δόνηση που προκάλεσε ήταν μικρότερη από τις προηγούμενες τρεις δοκιμές. Αρα ο δικτάτορας κομπορρημονεί. Λογικό ακούγεται. Δεν μπορεί ένας κοτζάμ Κιμ να αρκεστεί σε μια συνηθισμένη ατομική βόμβα.
Χρειάζεται παραπάνω, έστω και αν αυτό είναι στη σφαίρα της επιθυμίας ή δηλωτικό των προθέσεών του. Η διεθνής κοινότητα τον καταδίκασε δριμύτατα και βέβαια και οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις.
Αλήθεια, τι απέγιναν τα διάφορα κινήματα για την ειρήνη, τον πυρηνικό αφοπλισμό; Πού είναι και οι αντιμιλιταριστές; Εχουμε να τα ακούσουμε πριν από την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ.
Πολλοί από μας πιστεύουν πως τα πυρηνικά όπλα βρίσκονται πακεταρισμένα σε τίποτα σκοτεινές αποθήκες και σκουριάζουν σιγά σιγά. Φαίνεται σαν, με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, να εξαλείφθηκε η απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου και όλοι κοιμόμαστε ήσυχοι. Λίγοι είναι αυτοί που παρακολουθούν τον σύγχρονο εξοπλιστικό ανταγωνισμό που βρίσκεται σε πλήρη ακμή.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία1*, υπάρχουν -καταγραφή του Ιουνίου 2015- 15.700 ενεργές πυρηνικές κεφαλές. 7.500 διαθέτει η Ρωσία και 7.200 οι ΗΠΑ. Τις υπόλοιπες μοιράζονται η Γαλλία, η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ, το Πακιστάν, η Ινδία και η Βόρεια και η Νότια Κορέα.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης από το 1996 αποφάσισε πως η κατοχή πυρηνικών όπλων είναι παράνομη. Αλλά καμιά πυρηνική δύναμη δεν συμμορφώθηκε και έγραψαν το Διεθνές Δίκαιο εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Η Αμερικανίδα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, που έχει κάνει έρευνες πάνω σ' αυτό το θέμα, η Elaine Scarry2, υποστηρίζει πως αν χρησιμοποιηθεί μόνο το 0,15% του πυρηνικού εξοπλισμού θα σκοτώσει με την πρώτη 44 εκατομμύρια ανθρώπους και μέσα σε μία εβδομάδα θα έχουν πεθάνει ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, περιπολούν στις θάλασσες 14 πυρηνικά υποβρύχια των ΗΠΑ, σε βάθος δύο χιλιάδων μέτρων, που έχουν δύναμη πυρός ίση με 4.000 βόμβες σαν και αυτήν που εξαφάνισε τη Χιροσίμα. Και είναι υπό κατασκευήν άλλα δώδεκα υποβρύχια του ίδιου τύπου.
Να σημειώσουμε πως η επικοινωνία σε τόσο μεγάλο βάθος είναι δύσκολη και ένα λάθος σήμα μπορεί να οδηγήσει σε μια πυρηνική καταστροφή.
Ολα αυτά τα πυρηνικά όπλα είναι προγραμματισμένα για συγκεκριμένους στόχους. Αρκεί το πάτημα ενός κουμπιού και ο πύραυλος έφυγε. Η συνολική δύναμη πυρός των πυρηνικών όπλων μπορεί να εξαφανίσει τον πλανήτη μας εκατό φορές. Ή, για να το πούμε πιο παραστατικά, εκατό πλανήτες στο μέγεθος της Γης.
Από στρατιωτική άποψη τα πυρηνικά όπλα είναι άχρηστα. Είναι σχεδιασμένα για χώρες και πληθυσμούς. Και έχουμε το προηγούμενο της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, όπου ήθελαν οι ΗΠΑ να δοκιμάσουν την ισχύ των νέων τους όπλων, σε ανθρώπινες ζωές.
Ο πόλεμος ουσιαστικά είχε τελειώσει και ήταν θέμα ημερών να παραδοθεί η Ιαπωνία. Και αν έκτοτε δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πυρηνικά όπλα, είναι γιατί δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Απλά θα εξαφανιστεί ο πλανήτης μας με όλη του τη ζωή. Και, νεκρό αστέρι, θα γυρίζει άσκοπα γύρω από τον Ηλιο, σκορπώντας ραδιενέργεια στο σύμπαν.
Και εδώ αναγκαστικά ερχόμαστε στο κέρδος και την εξουσία. Ενα ρολόι Ρόλεξ στοιχίζει μια περιουσία και δείχνει την ίδια ώρα που δείχνει το κάθε κινητό, ακόμα και τα φτηνιάρικα. Και οι Σαουδάραβες πρίγκιπες έχουν διακοσμημένα τα κινητά τους τηλέφωνα με πολύτιμους λίθους, χωρίς αυτό να προσφέρει τίποτα στο σήμα.
Είναι όμως σημάδια πλούτου και εξουσίας. Και αυτό σημαίνει πως είσαι κάποιος ανώτερος από τους άλλους, και επομένως η ζωή του κατώτερου δεν μετράει το ίδιο. Τη νοοτροπία του δικτάτορα Κιμ της Β. Κορέας την έχουν και οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις, έστω και αν έχουν Κοινοβούλια.
Είναι η ίδια η σκέψη του Χίτλερ περί ολοκαυτώματος, αυτή τη φορά όμως πυρηνικού, που δίνει αμύθητα κέρδη στις πολεμικές βιομηχανίες που κάθε μέρα παράγουν όλο και πιο αποτελεσματικές μηχανές θανάτου.
Και έτσι μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι ζωές των προσφύγων δεν έχουν καμία αξία. Και αν πνίγηκαν στη Μεσόγειο 25.000 άνθρωποι, αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τις διακοπές των Ευρωπαίων.

1*. PCU Nagasaki Council for Nuclear Weapons Abolition (PCU-NC) 2. Elaine Scarry: Thermonuclear Monarcy: Εκδόσεις Harvard 2014

Μαξίμου: Χωρίς συμβιβασμούς και εξαιρέσεις η διερεύνηση των υποθέσεων φοροδιαφυγής

«Η φοροδιαφυγή και η διακίνηση μαύρου χρήματος δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, και όποιος έχει βγάλει τα λεφτά του στο εξωτερικό, θα πρέπει να μπορεί να εξηγήσει και πού τα βρήκε», σημειώνει το Μαξίμου
Σύμφωνα με πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, επικαλούμενες την αναφορά του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ότι «οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές διότι πλέον υπάρχει μια κυβέρνηση με πολιτική βούληση», το Αθηναικό Πρακτορείο αναφέρει σήμερα πως η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει σε διερεύνηση όλων των υποθέσεων φοροδιαφυγής «χωρίς καμία εξαίρεση και κανέναν συμβιβασμό».

«Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στη συγκέντρωση στοιχείων για κεφάλαια που έχουν κατευθυνθεί στο εξωτερικό, έχει κάνει αρκετούς να χάσουν τον ύπνο τους και πολλοί ανησυχούν με τις εξελίξεις, αλλά κάποιοι το εκδηλώνουν κιόλας», επισημαίνουν οι ίδιες πηγές.

«Επώνυμα στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά - και μάλιστα πολύ κοντά στον πρώην πρωθυπουργό - δυσκολεύονται να κρύψουν την αγωνία τους στα κοινωνικά μέσα» συνεχίζουν. «Να, λοιπόν, γιατί επί κυβερνήσεως ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, τα στικάκια με τις λίστες χάνονταν στα συρτάρια» τονίζουν.

Με αφορμή την πρόσφατη τροπολογία του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, η οποία ενσωματώθηκε στο νομοσχέδιο για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης, η κυβέρνηση υπογραμμίζει ότι «αποτελεί ένα σημαντικότατο βήμα για τη διερεύνηση των στοιχείων αυτών διότι προβλέπει τη δυνατότητα αξιοποίησης αποδεικτικών μέσων, η χρήση των οποίων, με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, θα μπορούσε να εμποδιστεί με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό διερεύνησης και τιμωρίας πράξεων μεγάλης απαξίας όπως κακουργημάτων φοροδιαφυγής».

«Αίρεται έτσι ένα νομικό εμπόδιο που καθιστούσε αδύνατη την διερεύνηση τέτοιων αποδεικτικών μέσων (λίστα Λαγκάρντ, λίστα Φαλτσιανί κ.λπ.), και ανοίγει ο δρόμος για τον έλεγχο της προέλευσης των κεφαλαίων που έχουν διοχετευτεί στο εξωτερικό», αναφέρουν τέλος οι κυβερνητικές πηγές. 

thepressproject.gr

Σιμόν ντε Μποβουάρ: Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι


tvxs.gr | 09 Ιαν. 2016
Σαν σήμερα (09 Ιαν.) το 1908 έρχεται στο κόσμο στο Παρίσι ένα κορίτσι που έγινε ένα από τα πιο φωτεινά γυναικεία σύμβολα του 20ού αιώνα και άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο νοείται η γυναίκα. Η ζωή και η σκέψη της Σιμόν ντε Μποβουάρ ξέφευγαν από τα στενά φεμινιστικά πλαίσια, περιπλέκονταν με τον υπαρξισμό, την Αριστερά, τη σεξουαλική απελευθέρωση, τη Γαλλική διανόηση και επηρέασαν σε επίπεδο ιδεών και φαινομένων την κοινωνία.

Η Σιμόν γεννιέται στις 9 Ιανουαρίου 1908 στο Παρίσι, μεγαλώνει σε ένα συντηρητικό, μεγαλοαστικό και καθολικό περιβάλλον και σε μικρή ηλικία θέλει να γίνει καλόγρια. Στα 14 της χρόνια περνάει μια σημαντική υπαρξιακή κρίση που την απομακρύνει μια και καλή από το Θεό και την εθίζει στη φιλοσοφική αναζήτηση. Το πάθος της για τη φιλοσοφία την οδηγεί στα έδρανα της École Normale Supérieure, όπου ξεχωρίζει για την ανατρεπτική της σκέψη και το 1921 γνωρίζει τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
Αποτελεί ειρωνεία το γεγονός πως η «μητέρα του φεμινισμού» έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση πολλών ως η σύντροφος ενός σπουδαίου άντρα, αλλά η σχέση της Μποβουάρ με τον Σαρτρ, τόσο στον έρωτα όσο και στη φιλοσοφία, είναι ιδιαίτερη, αμφίδρομη και ανεξάρτητη. Ως ζευγάρι, μένουν σε διαφορετικά σπίτια και ως ερωτικοί σύντροφοι, διατηρούν ανοιχτές ερωτικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, ενίοτε και όλοι μαζί, καταστάσεις που η Μποβουάρ θα εξιστορήσει μέσα από το λογοτεχνικό της έργο.
Ο ελεύθερος έρωτας και η αυτοδιάθεση του σώματος βρίσκονται στην καρδιά της σχέσης τους και η λέξη «γάμος» αποτελεί ένα «κακό αστείο». Όταν το 1931 ο Σαρτρ ζητά από τη Μποβουάρ να παντρευτούν –για πρακτικούς κυρίως λόγους– η Γαλλίδα είναι κάθετη: «ο γάμος είναι περιορισμός, αστικοποίηση, αλλά και θεσμοθετημένη παρέμβαση του κράτους στην ιδιωτική ζωή των πολιτών».
Για να κερδίσει την οικονομική ανεξαρτησία της, η Σιμόν γίνεται καθηγήτρια, αλλά το ναζιστικό κατοχικό καθεστώς την απολύει το 1943, επειδή υποστηρίζει τη σχέση μαθήτριάς της με Ισπανό εβραϊκής καταγωγής. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, η Μποβουάρ έρχεται σε επαφή με τον Καμύ, τον Ζενέ, τον Πικάσο και άλλα «αντιστασιακά στοιχεία» του Παρισιού, ενώ παίρνει μέρος στην οργάνωση ‘Σοσιαλισμός και Ελευθερία’ που ιδρύει ο Σαρτρ στα πλαίσια της αντίστασης.
Συχνάζει στο θρυλικό παρισινό καφέ Les Deux Magots, όπου οι πολιτικές και φιλοσοφικές συζητήσεις της με τον Σαρτρ και τους υπόλοιπους μένουν στην ιστορία. Όταν ο πόλεμος τελειώνει, αρχίζει η χρυσή εποχή για τη Σιμόν, που εκδίδει μαζί με τον Σαρτρ το πολιτικό περιοδικό ‘Les Temps Modernes’ στις σελίδες του οποίου αντανακλάται η ανατρεπτική της σκέψη πάνω στην πολιτική, τη φιλοσοφία και το γυναικείο ζήτημα. Είναι χαρακτηριστικό πως οι συντηρητικοί και καθολικοί κύκλοι της Γαλλίας την βλέπουν ως «πορνογράφο» και ως «νυμφομανή».
Στα μέσα του 1949, η Σιμόν ντε Μποβουάρ δημοσιεύει ‘Το Δεύτερο Φύλο’ (Le Deuxième Sexe), ένα έργο που σήμερα είναι γνωστό ως «η βίβλος του φεμινισμού» και που, σε κάθε περίπτωση, δίνει μια ριζοσπαστική ερμηνεία στο τι είναι γυναίκα. Για πρώτη φορά, η ταυτότητα της γυναίκας παρουσιάζεται ως κάτι μη φυσικό και μη δεδομένο, ως ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που συντηρεί συγκεκριμένες σεξουαλικές σχέσεις εξουσίας: «Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι».
Υπό το πρίσμα του υπαρξισμού, η Μποβουάρ βλέπει τη Γυναίκα ως το σημαντικότερο παράδειγμα του κοινωνικού «Άλλου», ως μία ύπαρξη που ιστορικά ορίζεται σαν το αδύναμο, αφύσικο και μη ομαλό αντίθετο του Άντρα και το γεγονός αποτελεί τη ρίζα της καταπίεσης των γυναικών. Η θεώρηση αυτή είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία θα στηριχθεί η μετέπειτα φεμινιστική λογοτεχνία, που περιστρέφεται γύρω από το κοινωνικό κατασκεύασμα της θηλυκής ταυτότητας και την έννοια του σεξουαλικού «Άλλου».
Κάπως έτσι, η Σιμόν αναδεικνύεται σε αρχιέρεια του φεμινισμού κατά την ταραγμένη δεκαετία του ’60, ένα κίνημα που έχει ξεφύγει από τη διεκδίκηση ψήφου και ίσων δικαιωμάτων και θέλει να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες. Παράλληλα, θεωρείται παραδειγματική η στάση που κρατάει σε πολιτικά τεκταινόμενα όπως ο γαλλοαλγερινός πόλεμος.
Το έργο της Μποβουάρ είναι πολυδιάστατο, αφού περιλαμβάνει από πολιτικές θέσεις και φιλοσοφικά δοκίμια μέχρι μυθιστορήματα, βιογραφίες και θεατρικά έργα. Η αλληλοεπιρροή με το Σάρτρ είναι εμφανής σε πολλές περιπτώσεις, τόσο στα κείμενα της Μποβουάρ, όσο και σε αυτά του Σάρτρ, ακόμα και στο μεγαλούργημά του «Το Είναι και το Μηδέν».
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ πεθαίνει στις 14 Απριλίου 1986 από πνευμονία και θάβεται στο νεκροταφείο Μονπαρνάς του Παρισιού, δίπλα στον αγαπημένο της Σαρτρ.

Ο Κ.Μητρόπουλος σατυρίζει τήν επικαιρότητα

                                                                                                                                                                  από "ΤΑ ΝΕΑ"

Μάχη «door to door»...

Μάχη «πόρτα-πόρτα» και «τηλέφωνο-τηλέφωνο» από Μεϊμαράκη-Μητσοτάκη
...και «τηλέφωνο-τηλέφωνο» από Βαγγέλη και Κυριάκο...
«Δουλειά μυρμηγκιού» γίνεται σε μεγάλο βαθμό από τα επιτελεία των δυο μονομάχων, Βαγγέλη Μεϊμαράκη και Κυριάκου Μητσοτάκη, για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, καθώς η μάχη εν όψει του δεύτερου γύρου της 10ης Ιανουαρίου γίνεται...
«σώμα» με «σώμα».

Την ίδια στιγμή, από τα δυο επιτελεία εκπέμπονται διαφορετικά μηνύματα, καθώς από την πλευρά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη δίνεται η εικόνα της επικράτησης και εκπέμπεται μήνυμα σιγουριάς, ενώ από την άλλη πλευρά του Κυρ. Μητσοτάκη, δίνεται η εικόνα ντέρμπι.

 Μένει να αποδειχθεί ποιος έχει δίκιο, αν και μέχρι το κλείσιμο της κάλπης θα διεξάγεται αγώνας δρόμου για να πεισθούν, κυρίως οι περίπου 128.000 ψηφοφόροι του Απόστολου Τζιτζικώστα και του Άδωνι Γεωργιάδη για να προσέλθουν στις κάλπες και να επιλέξουν είτε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη είτε τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Αυτή τη στιγμή γίνεται μάχη «πόρτα-πόρτα» και «τηλέφωνο-τηλέφωνο» και γι’ αυτό υπάρχει η αναφορά περί «δουλειάς μυρμηγκιού», δηλ. την επιχείρηση συλλογής ψήφων «πόρτα-πόρτα». Και αυτό διότι το εκλογικό σώμα είναι δεδομένο πλέον (σ.σ. ψηφίζουν μόνο όσοι ψήφισαν στον πρώτο γύρο), εντείνονται οι επαφές.
newpost.gr

Θα αλλάξει τα πάντα (στη ΝΔ), ο Βαγγέλης...

Την εκτίμηση ότι «δεν θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι» κατά την αυριανή εκλογή προέδρου στη Ν.Δ. εξέφρασε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, σε συνέντευξή του στην... εφημερίδα «Παραπολιτικά», αποστέλλοντας μήνυμα ενότητας.
Ο κ. Μεϊμαράκης εξέφρασε την ελπίδα ότι «και στον δεύτερο γύρο οι φίλοι της Ν.Δ. θα επιβεβαιώσουν κατά πλειοψηφία την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου», ενώ εκτίμησε ότι ο επόμενος πρόεδρος της Ν.Δ. «θα πρέπει να μπορεί να συνθέτει απόψεις και προτάσεις, να προχωρήσει στην εκ βάθρων ανανέωση της παράταξης, σε ιδέες και πρόσωπα, με αξιοκρατία και δημοκρατικές διαδικασίες και να διαθέτει τις οργανωτικές γνώσεις για να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες αλλαγές στην ανασυγκρότηση του κόμματος».
 
Ο υποψήφιος πρόεδρος της ΝΔ, δεσμεύθηκε πως αν εκλεγεί αρχηγός του κόμματος θα κάνει ο,τι περναει από το χέρι του για να αποκρούσει την κυβερνητική πολιτική η οποία, όπως είπε, έχει δημιουργήσει νέα αδιέξοδα.
 
«Νικητής θα είναι η Ν.Δ. και όλοι μαζί θα πειθαρχήσουμε στη βούληση των ψηφοφόρων. Ολοι μαζί, ενωμένοι, θα ξεκινήσουμε την προσπάθεια για την οργανωτική και ιδεολογική ανασυγκρότηση της παράταξής μας. Θα δώσουμε τη μάχη στη Βουλή, αλλά και στην κοινωνία, κοντά στους πολίτες, για να ανατρέψουμε την πολιτική της κυβέρνησης που δημιουργεί νέα αδιέξοδα» , σημείωσε.
 
Αναφορά έκανε και στη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και δεσμεύθηκε «θα προχωρήσουμε άμεσα στην αναδιοργάνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ώστε να ασκήσουμε άμεσα με δυναμικό και αξιόπιστο τρόπο τον θεσμικό μας ρόλο ως αξιωματική αντιπολίτευση. Σε κομματικό επίπεδο θα ξεκινήσουν αμέσως οι διαδικασίες για την οργανωτική ανασυγκρότηση και τη διεξαγωγή του συνεδρίου μας, μέσα από το οποίο η βάση της Ν.Δ. θα αποφασίσει πώς θα προχωρήσουμε την ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες, ώστε να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας με την κοινωνία».
 
Αναφερόμενος στο καυτό θέμα των ημερών, το ασφαλιστικό, ξεκαθάρισε πως «δεν πρόκειται να ψηφίσουμε περικοπές συντάξεων και αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, όπως αποφασίσαμε πρόσφατα στην Κ.Ο. , διότι εμείς πιστεύουμε σε ένα άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής, που δημιουργεί ανάπτυξη».

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα στη ΝΔ...

ΝΔ: Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την εκλογή νέου προέδρου - Media

Έχει ξεκινήσει πλέον η αντίστροφη μέτρηση για την ανάδειξη νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία, αφού την Κυριακή στις 7 το πρωί ανοίγουν οι κάλπες για το...
δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.

Οι κάλπες θα κλείσουν στις 7 το βράδυ εκτός αν υπάρξει προσέλευση την τελευταία στιγμή. Η εικόνα για το ποιος θα είναι ο επόμενος αρχηγός της ΝΔ αναμένεται να έχει ξεκαθαρίσει περίπου στις 11 το βράδυ της Κυριακής.

Στην διαδικασία συλλογής των αποτελεσμάτων αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής Γιάννης Τραγάκης, εξηγώντας: «... Επειδή το fax είχε κατά κάποιον τρόπο ξεπεραστεί αποφασίσαμε αυτή τη φορά να δεχθούμε και το e-mail. Δηλαδή, οι εκπρόσωποι των υποψηφίων μαζί με τον πρόεδρο των τοπικών εφορευτικών επιτροπών θα μπορούν να φωτογραφίσουν όπου μπορούν και όσο μπορούν το πρακτικό της ψηφοφορίας και να μας το αποστείλουν με e-mail, ώστε να έχουμε πιο γρήγορα ένα αποτέλεσμα. Σημασία έχει όμως η επιβεβαίωση του αποτελέσματος. Γύρω στις 23.00 θα υπάρχει εικόνα εκτός αν παρουσιαστεί το ίδιο φαινόμενο κι έχουμε τέτοια προσέλευση, δηλαδή κλείσουν οι κάλπες 22.27, όπως έκλεισαν την προηγούμενη φορά».

Δικαίωμα ψήφου έχουν οι 404.000 πολίτες που ψήφισαν και την πρώτη Κυριακή. Όσοι ψηφίσουν θα πρέπει να προσέλθουν στα ίδια εκλογικά κέντρα με την πρώτη φορά. Αυτή τη φορά δε θα καταβάλλουν το αντίτιμο των τριών ευρώ και δεν θα συμπληρώνουν το ειδικό έντυπο, κάτι που θα κάνει πιο σύντομη τη διαδικασία και μικρότερη την ταλαιπωρία.

Οι επικεφαλής των εφορευτικών επιτροπών στα εκλογικά κέντρα, μόλις θα έχουν το αποτέλεσμα της κάλπης θα επικοινωνούν με την εταιρεία που έχει αναλάβει την εκλογική διαδικασία ή θα στέλνουν mail, προκειμένου να μην επαναληφθούν τα όσα τραγελαφικά έγιναν στον πρώτο γύρο.

Ο κ. Μεϊμαράκης ξεκινά με ένα προβάδισμα 11 ποσοστιαίων μονάδων καθώς στον πρώτο γύρο απέσπασε 39,8% έναντι 28,5% του Κυριάκου Μητσοτάκη και ως εκ τούτου έχει ένα μικρό προβάδισμα. Αν και όπως έχει εξελιχθεί η αναμέτρηση,τίποτε δεν πρέπει να αποκλείεται. Εξάλλου μεγάλο ρόλο θα παίξουν και οι 140.000 ψηφοφόροι που στον πρώτο γύρο στήριξαν Απόστολο Τζιτζικώστα και Άδωνι Γεωργιάδη. Ο Απ. Τζιτζικώστας απέφυγε μέχρι τελευταία στιγμή να πάρει σαφή θέση για το ποιον από τους δύο στηρίζει, ωστόσο η εμφάνιση του στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη στον εορτασμό των Θεοφανείων στη Θεσσαλονίκη «φωτογράφισε» την επιλογή του. Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την άλλη από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι θα στηρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πάντως όπως είπαν συνεργάτες του κ.Μητσοτάκη με αφορμή δημοσκόπηση της Opinion που έδινε προβάδισμα στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη «Κυριακή κοντή γιορτή».
topontiki.gr

Μεταξύ Αδ-όνειδος και Τζίτζι...

Η Κεντρική Μακεδονία όπου ο Τζιτζικώστας πήρε ενα 20%, αλλά και το Λεκανοπέδιο Αττικής, όπου ο Αδωνις χτύπησε ένα 18%, φαίνεται πως θα κρίνουν την αναμέτρηση. 
Στην...
Μακεδονία ο Μεϊμαράκης ποντάρει και στην μεγάλη επιρροή που έχει ο Καραμανλής ο οποίος τον στηρίζει, σιωπηρά κατά τα γνωστά. 
Ο Κυριάκος που διατηρεί σημαντικές δυνάμεις στην Β' Αθηνών, υπολογίζει στο Λεκανοπέδιο και το 18% που πήρε ο Γεωργιάδης, ο οποίος τον στηρίζει φανερά και ξάστερα. 
Τώρα, τι ώρα θα μάθουμε το αποτέλεσμα αύριο? Ο Τραγάκης λέει γύρω στις 23:00. Αλλά, η κυρία Ράνια Τζίμα, πολύ αμφιβάλει.
Κάτι θα ξέρει...
 

Χαιρετίσματα (του Βασίλη) ... στην... εφορία...


Μέσω Βουλγαρίας και παρακάμπτοντας την εφορία, φαίνεται να πληρώθηκε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου για συναυλία του στην Ξάνθη. Η υπόθεση ήρθε στο φως από...
τη «Διαύγεια». 

Σύμφωνα με το "Έθνος της Κυριακής", ο τραγουδιστής έδωσε συναυλία τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο πλαίσιο των Γιορτών Παλιάς Πόλης Ξάνθης, για την οποία πληρώθηκε από το δήμο με το ποσό των 16.500 ευρώ.

Στο τελευταίο για το 2015, δημοτικό συμβούλιο η παράταξη της μείζονος αντιπολίτευσης άνοιξε το θέμα, αποκαλύπτοντας ότι η αμοιβή καταβλήθηκε για λογαριασμό του γνωστού καλλιτέχνη, σε νομικό πρόσωπο - εταιρία στη Βουλγαρία ενώ οι κρατήσεις δεν ξεπέρασαν τα 17 ευρώ, γιατί πρόκειται για νομικό πρόσωπο άλλου κράτους - μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο υπεύθυνος του καλλιτεχνικού γραφείου του τραγουδιστή κ. Πατσέλας, μιλώντας στο Mega, υποστήριξε πως «ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου δεν γνώριζε τίποτα για το οικονομικό. Ο Βασίλης δεν ανακατεύεται με τα οικονομικά του. Εγώ έχω κάνει σύμβαση με μια άλλη εταιρεία και φορολογήθηκα όσον αφορά το φόρο εισοδήματος».
 

Ο Ροβεσπιέρος του Ασφαλιστικού

«Ο οίκτος είναι προδοσία»...


Με πληροφορούν ότι με το στόμα ανοιχτό έμειναν κάποιοι όταν κατά τη διάρκεια ανεπίσημης συζήτησης για το ασφαλιστικό όπου ετέθη το θέμα της υπερβολικής αύξησης των εισφορών από τους ελεύθερους επαγγελματίες, άκουσαν τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο να παρομοιάζει τον εαυτό του με τον ...
Ροβεσπιέρο επικαλούμενος την ισονομία και τη δικαιοσύνη του νόμου του με κάθε θυσία. 
Κουβέντα δεν ήθελε να ακούσει ο υπουργός για τους δικηγόρους, τους μηχανικούς αλλά και τους δημοσιογράφους των οποίων καταργούνται τα ταμεία ενώ παράλληλα οι εισφορές που θα πρέπει να πληρώνουν φτάνουν το 38% των εισοδημάτων τους.
"Ας πάνε να τα βρούνε στα δικαστήρια" ήταν η απάντηση για να προσθέσει: "Είμαι Ροβεσπιέρος!".
Το μόνο που δεν είπε ήταν η αγαπημένη φράση του ινδάλματός του: «Ο οίκτος είναι προδοσία»
Να θυμίσουμε ότι ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της Γαλλικής Επανάστασης ο οποίος ξεχώρισε διότι ακριβώς δεν έδειχνε κανέναν οίκτο ούτε στους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά ούτε και στους πρώην συντρόφους του.
Ο Ροβεσπιέρος τέθηκε το 1793 επικεφαλής της Επαναστατικής Κυβέρνησης ως αρχηγός των Ριζοσπαστικών Ιακωβίνων. Η περίοδος αυτή κράτησε λίγους μήνες και είναι γνωστή ως «η Μεγάλη Τρομοκρατία».
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε ενάμιση μήνα, μόνο στο Παρίσι, πέρασαν από τη λαιμητόμο περισσότερα από 1.400 άτομα ενώ συνολικά θανατώθηκαν περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι.
Και να φανταστεί κανείς ότι το το 1789, όταν εξελέγη αντιπρόσωπος στη Συνέλευση των Τάξεων, ο Ροβεσπιέρος υπήρξε μετριοπαθής και υποστήριζε την κατάργηση της θανατικής ποινής ενώ τάσσονταν υπέρ της Βασιλείας.
Το τέλος του ήταν ανάλογο της δράσης του: Στις 27 Ιουλίου του 1794 διενεργήθηκε το πραξικόπημα της 9ης Θερμιδόρ το οποίο και τον ανέτρεψε. Η Συμβατική Συνέλευση απαίτησε τη σύλληψη του Ροβεσπιέρου ως εχθρού της ενότητας του λαού. Οι πραξικοπηματίες τον πολιόρκησαν και ο Ροβεσπιέρος επιχείρησε να αυτοκτονήσει για να μη πιαστεί. Δεν τα κατάφερε κι έτσι συνελήφθη και την επόμενη ημέρα, στις 28 Ιουλίου, οδηγήθηκε στη λαιμητόμο χωρίς δίκη...
Ας πρόσεχε!

matrix24.gr

Η ισχυρή τριανδρία του νέου συστήματος...

... κι ο ρόλος Χατζηνικολάου.
Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;...

Aπό το "Unfollow"

Ένα νέο σύστημα διαπλεκόμενης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας ανοικοδομείται ακριβώς πάνω στα ερείπια του παλιού και πίσω από τις πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για αδυσώπητο πόλεμο με τη διαφθορά. Οι...
μάχες που δίνονται στρέφονται απλώς ενάντια στην «ξεδοντιασμένη» παλιά διαπλοκή, σε μια προσπάθεια του νέου πολιτικοοικονομικού συστήματος να βάλει τις βάσεις της δικής του κυριαρχίας στα πράγματα. Πάντα σε συνεργασία με κάποιους φίλους από τα παλιά...
Ο Κώστας Καραμανλής, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος εκδιώχτηκε από τον όμιλο Μπόμπολα και το MEGA αλλά κατάφερε με τη βοήθεια του Βαρδή Βαρδινογιάννη και του Γιώργου Κουρή να στήσει το δικό του εκδοτικό μαγαζί και να επιβάλει το ρόλο του στα πράγματα, είναι η ισχυρή τριανδρία του νέου συστήματος.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου ήταν εξάλλου η βασική επιλογή του Βαρδή Βαρδινογιάννη, που.. 
μετά τις εκλογές του 2012 επένδυσε στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ψυχραίνοντας ακόμα περισσότερο τις σχέσεις του με τη ΝΔ λόγω Αντώνη Σαμαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια τα Μέσα του ομίλου Real αλλά και οι εκπομπές του Χατζηνικολάου στο Star κατεξοχήν διαμόρφωσαν μια ορισμένη εκδοχή «δεξιόστροφης» αντι-μνημονιακής ρητορικής που υπονόμευε Σαμαρά και Βενιζέλο, στο όνομα των παραδόσεων της Δεξιάς, ενισχύοντας ταυτόχρονα εκ των πραγμάτων τον ΣΥΡΙΖΑ.
- διαβάστε στο περιοδικό Unfollow (τεύχος Ιανουαρίου) το πλήρες ρεπορτάζ που υπογράφει o Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος : ΕΔΩ.  
Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!..
zoornalistas.blogspot

Ζουμερό καρότο...

Μαστίγιο και (ζουμερό) καρότο, από τον Ούγκο Ντίξον.
Ο αρθρογράφος του "Reuters", σε συνέντευξη του (που έπαιξε απόψε το ΜΕGA), χαρακτήρισε «πονηρό το σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα» για το Ασφαλιστικό -είπε, πως...
ναι μεν δεν κόβει τώρα τις συντάξεις, αλλά μεταθέτει τις περικοπές σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αν ο Ελληνας πρωθυπουργός καταφέρει και περάσει αυτό το εμποδιο (Ασφαλιστικό), παρά την ισχνή πλειοψηφία που διαθέτει στη Βουλή, τότε το «ζουμερό καρότο» που θα προσφέρει η Ευρώπη είναι η ελάφρυνση του χρέους, πρόσθεσε. 

Σε άλλο σημείο της συνέντευξη του, ο Ντίξον ανεφερε, πως, αν όλα πάνε καλά και η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, θα υπάρξει σύντομα άρση των capital controls και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο δικό της πρόγραμμα.

Αν πάλι η κυβέρνηση δεν προωθήσει τις απαιτούμενες αλλαγές, όπως είπε, «δεν θα πάρει άλλα χρήματα κι έτσι η οικονομική κατάσταση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται».
Στο ίδιο έργο, θεατές...

Σκίτσο του Ηλία Μακρή (09-01-16)