Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019

Η σάτιρα τής επικαιρότητας σκιτσαρισμένη από τό πενάκι τού...

                                                                ...Γιάννη Δερμεντζόγλου

Ο Λουΐτζι Πιραντέλο έγραφε θεατρικά έργα, δέν χάραζε Εξωτερική πολιτική...

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε! 
Παρακολουθώ με τη δέουσα προσοχή, ενίοτε και με απέραντη υπομονή, τους φερόμενους ως ειδικούς (διεθνολόγοι, πολιτικοί με προϋπηρεσία σε κρίσιμα πόστα) που παρελαύνουν καθημερινά από τις τηλεοράσεις και λένε τη γνώμη τους για τα ελληνοτουρκικά. Είναι πολλοί, όχι όλοι σοβαροί, αλλά τι να κάνουμε.
Παρακολουθώ επίσης με την επιβεβλημένη καχυποψία λόγω της προηγούμενης ιδιότητάς τους και τους απόστρατους, που κι απ’ αυτούς έχουμε πολλούς και δεν είναι όλοι ψύχραιμοι.
Οι δεύτεροι καταγγέλλουν τις πολιτικές κατευνασμού που κατά τη γνώμη τους έχουν ακολουθήσει σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις και έτσι εξηγείται, λένε, η αποθράσυνση της Τουρκίας, ζητούν δυναμική στάση για να συνετιστούν οι γείτονες (αποφεύγουν βεβαίως να γίνουν συγκεκριμένοι), εκφράζουν την οργή τους γιατί η Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης και των ηττοπαθών λογικών που κυριάρχησαν υπολείπεται της Τουρκίας στο πεδίο των εξοπλισμών, εισηγούνται γενναία ενίσχυση των αμυντικών δαπανών (τα λεφτά να τα πάρουμε από το μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ που άφησαν οι... εθνομηδενιστές) και αύξηση της στρατιωτικής θητείας.
Και οι ειδικοί και οι απόστρατοι και ορισμένοι πολιτικοί προτείνουν μια άλλη στρατηγική γιατί αυτές που εφαρμόσαμε μέχρι τώρα αποδείχθηκαν αλυσιτελείς. Ελάχιστοι ωστόσο καταθέτουν προτάσεις. Οι περισσότεροι μένουν στις γενικολογίες και τους αφορισμούς.
Προκύπτει το ερώτημα: Μήπως...