Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Εκατομμύρια άνθρωποι στους δρόμους του κόσμου για το Κλίμα [Φωτογραφίες]

Παντού

tvxs.gr| 29 Νοε. 2015
Η ανθρώπινη αλυσίδα στο Παρίσι, αλλά και στη Λυών, τα χιλιάδες παπούτσια της αλληλεγγύης στην Place de la Republique (μεταξύ των οποίων του Μπαν Γκι-Μουν, γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, του Πάπα Φραγκίσκου και της ηθοποιού Μαριόν Κοτιγιάρ), οι πορείες σε Μαδρίτη, Λονδίνο, Λισαβόνα, Βαρκελώνη, τα παιδιά με τους γονείς και τους παππούδες, τα συνθήματα, τα τραγούδια, το μαύρο, πικρό χιούμορ και στο βάθος μία μεγάλη ανησυχία.
Η Διεθνής Διάσκεψη για το Κλίμα αρχίζει αύριο, Δευτέρα 30 Νοεμβρίου στο Παρίσι, με τη συμμετοχή 195 κρατών - μελών της Συνθήκης - πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές (CCNUCC) θα συναντηθούν για να καταλήξουν, επίσημα, σε μια δεσμευτική συμφωνία που θα περιορίζει τη κλιματική υπερθέρμανση μέχρι το ανώτατο όριο των 2ο C.

Σήμερα, μία ημέρα νωρίτερα διοργανώθηκαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε 130 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Αθήνα.
Στις 29 Νοεμβρίου είχε οριστεί μεγάλη κινητοποίηση στο Παρίσι.


Ωστόσο, οι τρομοκρατικές επιθέσεις  της 13ης Νοεμβρίου  είχαν ως αποτέλεσμα τις απαγορεύσεις της  γαλλικής κυβέρνησης. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες  κρίθηκε αναγκαία η ενδυνάμωση των δράσεων τοπικής και εθνικής εμβέλειας,  από οργανώσεις, κινήσεις και πολίτες. Το Alter Summit συμμετέχει πανευρωπαϊκά σ' αυτές τις δράσεις.
Ωστόσο, το απόγευμα του Σαββάτου επικράτησε ένταση μεταξύ διαδηλωτών και της αστυνομίας η οποία έκανε χρήση χημικών, σε δρόμο κοντά στην Place de la Republique. 

Από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Τόκιο
Από την Παρασκευή, εκατοντάδες διαδηλώσεις οργανώθηκαν παντού στον κόσμο για να ασκηθεί πίεση στις χώρες προκειμένου να λάβουν αυστηρά μέτρα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Σεούλ, Ρίο ντε Τζανέιρο, Νέα Υόρκη, Μεξικό, Τόκιο, Κέιπ Τάουν... -η λίστα είναι μεγάλη. 

Στη βορειοανατολική Αυστραλία, περίπου 5.000 πολίτες μετείχαν στο Μπρισμπέιν σε μια ανοικτή πορεία από Αβορίγινες και κατοίκους των νησιών του Ειρηνικού, που πλήττονται ιδιαίτερα από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Πορείες πραγματοποιήθηκαν επίσης στο Μπαγκλαντές και τη Νέα Ζηλανδία.

Στην Αδελαΐδα, 5.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν για να προειδοποιήσουν για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην υγεία, την διατροφική ασφάλεια, την ανάπτυξη, κυρίως για τους πιο φτωχούς πληθυσμούς.

Από τη Μανίλα έως τη Μπογκοτά, το Νέο Δελχί, το Τόκιο, το Λονδίνο και το Σάο Πάολο, πορείες για το κλίμα οργανώθηκαν στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.

Σχεδόν 3.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν χθες πορεία στη Μανίλα, στις Φιλιππίνες, που πλήττονται συχνά από κυκλώνες οι οποίοι αποδίδονται στην απορρύθμιση του κλίματος. «Προστατέψτε το κοινό μας σπίτι», έγραφαν τα πανό.

Στη Γαλλία, ο Συνασπισμός Κλίμα 21, στον οποίο μετέχουν 130 οργανώσεις, δεν θα διαδηλώσει στους δρόμους του Παρισιού λόγω των μέτρων μετά τις επιθέσεις, αλλά απηύθυνε έκκληση για τον σχηματισμό ανθρώπινης αλυσίδας σήμερα, στο ανατολικό Παρίσι. Και η αλυσίδα έγινε. 










Οικονομικά μέτρα σε βάρος της Αγκυρας ανακοίνωσε η Μόσχα

Οικονομικά μέτρα σε βάρος της Αγκυρας ανακοίνωσε η Μόσχα

O πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε το Σάββατο  διάταγμα με το οποίο επιβάλλεται ένα σύνολο οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας, ως αντίποινα για την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού από την τουρκική πολεμική αεροπορία στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας.

Αυτά τα μέτρα που προετοίμασε η ρωσική κυβέρνηση «στοχεύουν να εγγυηθούν την εθνική ασφάλεια και την ασφάλεια των Ρώσων πολιτών» σύμφωνα με το διάταγμα.
Μεταξύ αυτών βρίσκονται η απαγόρευση πτήσεων τσάρτερ μεταξύ της Ρωσίας με την Τουρκία, η απαγόρευση στις ρωσικές εταιρείες να προσλαμβάνουν Τούρκους εργαζόμενους και επιπλέον η επαναφορά του καθεστώτος θεώρησης εισόδου (βίζα) μεταξύ των δύο χωρών, επισημαίνεται στο διάταγμα που δημοσίευσε το Κρεμλίνο.
Από την 1η Ιανουαρίου του 2016, οι Ρώσοι εργοδότες «δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν προσωπικό (…) μεταξύ των πολιτών που προέρχονται από τη Δημοκρατία της Τουρκίας», σημειώνεται στο διάταγμα, που περιορίζει επιπλέον τη δυνατότητα των «οργανώσεων υπό τουρκική δικαιοδοσία» να δραστηριοποιούνται στη ρωσική επικράτεια.

Επίσης θα επιβληθούν περιορισμοί στις δραστηριότητες των τουρκικών επιχειρήσεων στη Ρωσία.
Το κείμενο προβλέπει, χωρίς να αναφέρεται σε συγκεκριμένη ημερομηνία, «την απαγόρευση ή τον περιορισμό (…) των εισαγωγών ορισμένων ειδών εμπορευμάτων που προέρχονται από την Δημοκρατία της Τουρκίας», βάση ενός καταλόγου που ολοκλήρωσε η ρωσική κυβέρνηση, η σύνθεση του οποίου δεν έχει δημοσιευτεί.

Όπως επισημαίνει το γραφείο τύπου του Κρεμλίνου- και μεταδίδουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης- ο Βλαντίμιρ Πούτιν έδωσε εντολή στην κυβέρνησή του «να ολοκληρώσει μια λίστα αγαθών και υπηρεσιών στα οποία τα οικονομικά μέτρα (…) δεν θα εφαρμοστούν».
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν «ζήτησε από τη ρωσική κυβέρνηση (…) να λάβει μέτρα με στόχο την απαγόρευση των πτήσεων τσάρτερ μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας», ενώ τα τουριστικά πρακτορεία της Ρωσίας θα πρέπει να «αποφεύγουν να προτείνουν στους Ρώσους υπηκόους πακέτα που θα περιλαμβάνουν μια επίσκεψη στην τουρκική επικράτεια».

Οι τουρκικές αεροπορικές εταιρείες θα υποβάλλονται σε επιπλέον ελέγχους όταν φθάνουν σε ρωσικό έδαφος «για λόγους ασφαλείας».

Το διάταγμα επισημοποιεί την επαναφορά του καθεστώτος θεώρησης εισόδου (βίζα) για τους Τούρκους, το οποίο ανακοίνωσε χθες ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ.
Η Τουρκία εξάγει κυρίως τρόφιμα, αγροτικά προϊόντα και προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας στη Μόσχα. Ένας εκπρόσωπος τύπου του Κρεμλίνου επισήμανε νωρίτερα σήμερα ότι έως και 200.000 Τούρκοι πολίτες βρίσκονται στη Ρωσία. 
tanea.gr

Κυριακή και 13 ...και ένας χρησμός...

Η ημερομηνία δεν έχει ακόμη οριστεί. Όλοι - οι υποψήφιοι -θέλουν να γίνουν οι εκλογές στις 13 Σεπτεμβρίου, αλλά...
αυτό, επί του παρόντος, καταγράφεται ως ευσεβής πόθος.
Ο Μειμαράκης (φαίνεται πως τώρα ξύπνησε) έδωσε στη δημοσιότητα την σύμβαση της εταιρείας που δεν κατάφερε να κάνει τις εκλογές, εντοπίζοντας, όπως είπε η ρεπόρτερ του MEGA, Ράνια Τζίμα, πολλά σκοτεινά σημεία.
Η εταιρεία μάλιστα είχε πάρει προκαταβολή 60.000 ευρώ πριν, ουσιαστικά, από την συμφωνία.
Τέλος, ο Καραμανλής, κατά τα γνωστά, έδωσε στην δημοσιότητα μέσω των γνωστών κύκλων του έναν ακόμη χρησμό: Προέχει η διασφάλιση της ενότητας...
 

Υπομονή, το παλαιό καταρρέει

Χρήστος ΓιανναράςΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
 Δ​​ίκην Κάτωνος του πρεσβυτέρου, η εδώ επιφυλλίδα κάθε Κυριακή επαναλαμβάνει μονότονα (επομένως και κουραστικά) ότι: Το λεγόμενο «πολιτικό σύστημα» έχει στην Ελλάδα σήμερα καταρρεύσει, η ελλαδική κοινωνία συντηρεί μόνο πλασματικά υποκατάστατα «κομμάτων» – συντεχνίες που διαγκωνίζονται να διαχειριστούν (αυτό μόνο) την εξουσία.
Πότε καταρρέει σε μια χώρα το πολιτικό σύστημα; Οταν αδυνατεί πια, ολοφάνερα, να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας, ακόμα και τις στοιχειωδέστερες. Οταν τα κόμματα δεν έχουν πολιτική ραχοκοκαλιά, αναζητούν ταυτότητα και ειδοποιό διαφορά σε χιλιοφθαρμένα ιδεολογικά ρητορεύματα, σε κενολογίες ψυχολογικού εντυπωσιασμού των αφελών.

Η τέλεια απουσία πολιτικής ραχοκοκαλιάς (άρα και κοινωνικής εντιμότητας) αποκαλύφθηκε χειροπιαστά, όταν οι δύο, επί δεκαετίες αντίπαλοι πρωταγωνιστές της πολιτικής παντομίμας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., συγκρότησαν «κυβέρνηση συνεργασίας» (Σαμαρά - Βενιζέλου). Στην πρώτη φάση της συγκυβέρνησης μετείχε και η «Αριστερά», (Κουβέλης) οπότε η ολοκληρωτική απουσία πολιτικών διαφοροποιήσεων κατέστη «κραγμένη» και αδιάντροπη, συγκεφαλαιωμένη στη διαβόητη «ποσόστωση» της μοιρασιάς των ρουσφετιών: 4-3-1.

Από αγανάκτηση και οργή για την πολύχρονη εξαπάτησή τους οι Ελλαδίτες ψηφοφόροι χάρισαν αιφνίδια την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να αποκαλυφθεί πολιτικά ασπόνδυλο και αυτό το με τεχνητές συγκολλήσεις συνονθύλευμα των «ριζοσπαστών» της Αριστεράς. Μια ευφάνταστη «παρεούλα» ευφυών οικονομολόγων ξεκίνησε, με παιδαριώδη δονκιχωτισμό και πατώντας στον παντελώς διαβρωμένο από τη σήψη ελλαδικό κρατικό ερειπιώνα, να αντιπαλαίψει την παγκοσμιοποιημένη πια παντοδυναμία του αχαλίνωτου καπιταλισμού. Η πολιτική νηπιότητα του εγχειρήματος ήταν κραυγαλέα. Απέδειξε και τον ΣΥΡΙΖΑ απολύτως ταυτισμένο με τη διαχειριστική τής εξουσίας εκδοχή της πολιτικής, δηλαδή εξίσου στερημένου τη ραχοκοκαλιά ρεαλιστικών κοινωνικών στοχεύσεων.
Πιο συγκεκριμένα: Δεν διανοήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ όπως δεν είχε διανοηθεί και η πρασινογάλαζη Πασοκαρία, ότι το ζητούμενο της ανάκαμψης από την εφιαλτική καταστροφή δεν ήταν συνάρτηση παλικαρισμών στην αναμέτρηση με τους δανειστές, αλλά συνάρτηση τολμηρών ανατάξεων του κρατικού μηχανισμού, των δομών, των θεσμών, των λειτουργιών ενός δημόσιου βίου ολοκληρωτικά και εξευτελιστικά υποταγμένου στο πελατειακό κατεστημένο της κομματοκρατίας.
Η αυτοαναίρεση της Αριστεράς είναι ο αυτοηδονισμός της με ρητορεύματα. Οπως και η αυτοαναίρεση της πολιτικής είναι ο αυτοηδονισμός με τη διαχείριση της εξουσίας. Οταν μιλάμε για πολιτική «ραχοκοκαλιά» ενός κόμματος ή ενός αρχηγού, αναφερόμαστε σε καίριους στόχους εξυπηρέτησης κοινωνικών αναγκών, δημιουργίας θεσμών ή πραγματοποίησης έργων που βελτιώνουν το συνολικό επίπεδο (την ποιότητα) ζωής του κοινωνικού σώματος. Και με εναργείς παραδειγματικές εικόνες: Πολιτική ραχοκοκαλιά είχε ο Χαρίλαος Τρικούπης, που έφτιαξε σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που πέτυχε τον εξηλεκτρισμό ολόκληρης της χώρας. Ο Ελεύθεριος Βενιζέλος, που ίδρυσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο Ιωάννης Μεταξάς, που ίδρυσε το Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κ.ά.τ.
Η διαφορά ανάμεσα στη διαχείριση της εξουσίας και στην άσκηση πολιτικής είναι θεμελιώδης, ουσιωδέστατη και καθοριστική της ποιότητας ζωής σε μια κοινωνία. Κατά κανόνα, τα κόμματα και οι κομματάρχες που δεν έχουν ακόμα γευθεί την εξουσία διακυβέρνησης, εκφέρουν λόγο με προφανείς πιστοποιήσεις, κοινότοπες επισημάνσεις συμπτωμάτων: κακοδιοίκησης, φαυλότητας, διαπλοκής, διαφθοράς, παραλυτικής του κράτους ανικανότητας ή ασυδοσίας. Ποτέ βέβαια ο λόγος τους δεν προδίδει σοβαρή, επιτελική μελέτη αυτών των συμπτωμάτων, γι’ αυτό και ποτέ δεν αντιτάσσει συγκεκριμένες επαγγελίες πολιτικών ενεργημάτων για τη διόρθωση των κακώς κειμένων. Ο τάχα και πολιτικός λόγος έχει ως καθοριστικό γνώρισμα τις γενικότητες. Τόσο επιδερμικές και αοριστόλογες γενικότητες, ώστε να συνιστούν προσβολή και διασυρμό της κοινής λογικής και της συλλογικής αξιοπρέπειας.
Η περίπτωση της λεγόμενης Αριστεράς είναι κατεξοχήν προκλητική και δραματικά αποκαρδιωτική: Η λέξη, στη διεθνή χρήση της, χαρακτηρίζει εκείνη την πολιτική που δίνει προτεραιότητα στις κοινωνικές ανάγκες, όχι στα ατομικά συμφέροντα. Εξασφαλίζει η Αριστερά την ελευθερία της επιχειρηματικής δημιουργικής δραστηριότητας, αλλά ελέγχει τυχόν ασυδοσία των κεφαλαιούχων, την υπέρμετρη εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας. Επιδιώκει να χαλιναγωγεί, με θεσμούς και νόμους, την κοινωνική αδικία, καλλιεργεί, ως πολιτισμική αξία, την αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος, τη δυνατότητα πρόσβασης όλων σε ιατρο-φαρμακευτική περίθαλψη, σε σύνταξη κατασφάλισης των γηρατειών, σε Παιδεία οποιασδήποτε βαθμίδας.
Στην Ελλάδα αυτά τα στοιχεία ταυτότητας της Αριστεράς είναι μόνο ρητορικά δολώματα για υποκλοπή της ψήφου των αφελών. Πρώτο μέλημα της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι να θωρακίσει συνδικαλιστικά τις μάζες όσων πουλήθηκαν στα κόμματα για να εξαγοράσουν διορισμό στο Δημόσιο. Οπλα «αγώνων» της ελλαδικής Αριστεράς είναι οι «απεργίες κοινωνικού κόστους» της παρασιτικής δημοσιοϋπαλληλίας, οι «πορείες», οι «καταλήψεις», ο τραμπουκισμός, που μεταβάλλουν σε κόλαση την καθημερινότητα όχι των εύπορων, αλλά της φτωχολογιάς, των ανήμπορων.
Υπερασπιστής εδώ η Αριστερά όχι των αδικημένων και στερημένων, αλλά των ψυχανώμαλων του κοινωνικού περιθωρίου, της προκλητικής σε χυδαιότητα αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Και «χόμπυ» της Αριστεράς, η ανεξήγητη φανατισμένη αρνησιπατρία, η κατασυκοφάντηση της ιστορίας και της παράδοσης πολιτισμού των Ελλήνων, η άρνηση, με πείσμα και μένος, της γλωσσικής συνέχειας, η φανατισμένη υπεράσπιση εξωφρενικών, σε βάρος της Ελλάδας, διεκδικήσεων των γειτόνων της.
Συμπτώματα παρακμής σε τελικό στάδιο. Διότι, εναλλακτικό πολιτικό ενδεχόμενο είναι ο αφασικός χυλός της Ν.Δ.: τα «αναστήματα» Μεϊμαράκη, Αδωνι, Τζιτζικώστα, ή τα έσχατα λύματα του κόμματος των πρωτουργών της καταστροφής, προεδρευόμενου σήμερα από την κυρία Φώφη. Ισως να είναι ίχνος παρηγοριάς η παράδοξη, δυσεξήγητη σύνεση (σχεδόν σοφία) του πολλαπλά ευτελισμένου λαού μας, που ξέρει ακόμα να φιδοπερπατάει στο ναρκοπέδιο του πολιτικού μας σκηνικού: Τόλμησε, με απίστευτη αξιοπρέπεια, ένα «όχι» στον χυδαίο εκβιασμό (Τράπεζες κλειστές - καταιγισμός απειλών) από την «Ευρώπη των φώτων». Εμπιστεύτηκε ξανά το ανύπαρκτο φιλότιμο της εκτρωματικής «Αριστεράς» που παραπάνω περιγράψαμε, ίσως για να δηλώσει, με ρίσκο ζωής ή θανάτου, πόσο ανυπόφορη τού είναι πια η γαλαζοπράσινη πεθαμενίλα.
Ακόμα και στην επιθανάτια φάση, ένας λαός με ιστορία μπορεί να εκπλήξει.
kathimerini.gr 
(από τήν έντυπη έκδοση)

Το ασφαλιστικό, λυδία λίθος για τις εξελίξεις

Τα τέσσερα «αγκάθια» του συμβουλίου αρχηγών

ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
 Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού ήταν χθες ένα από τα κύρια θέματα στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, που συνήλθε υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσήλθε στη σύσκεψη με πρόταση για τη συγκρότηση δύο διακομματικών επιτροπών, η μία για το ασφαλιστικό και η άλλη για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ζήτησε από τους επικεφαλής των κομμάτων της αντιπολίτευσης να ορίσουν εκπροσώπους στις επιτροπές αυτές, είτε πολιτικά πρόσωπα είτε τεχνοκράτες, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο κοινών προτάσεων για το ασφαλιστικό σχετικά σύντομα και για τη συνταγματική αναθεώρηση χωρίς πιεστικά χρονοδιαγράμματα.
Οι θέσεις των αρχηγών
Με αυτό τον ελιγμό, ο κ. Τσίπρας θέλησε να...

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου


                                                                                                                                      από τήν "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (29.11.15)

Μια δίκη ανάξια της Δικαιοσύνης

 Τάσος Τέλλογλου
Τάσος ΤέλλογλουΗ δίκη της Siemens αρχίζει την Παρασκευή στο Εφετείο της Αθήνας. Ωστόσο, βάσει συνθηκών, δεν είναι βέβαιο ότι η Δικαιοσύνη μπορεί να ανταποκριθεί στις προδιαγραφές μιας δίκαιας δίκης.
  • Στο κατηγορητήριο δεν περιγράφεται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ποιος έκανε τι και πότε. Η κατηγορία για τα «μαύρα ταμεία» στηρίζεται κατά 80% στο γερμανικό ανακριτικό υλικό. Το υπόλοιπο 20% αφορά το άνοιγμα των λογαριασμών από τους Έλληνες ανακριτές. Αλλά ένα έμβασμα ή και περισσότερα δεν αρκούν -αν και ίσως είναι ενδεικτικά- για να στοιχειοθετήσουν το γιατί μπήκαν τα λεφτά στους συγκεκριμένους λογαριασμούς. Λείπουν οι μαρτυρίες ανθρώπων όπως πχ στην υπόθεση των υποβρυχίων.
  • Ολοι οι κατηγορούμενοι απειλούνται με τρομακτικές ποινές από 25 χρόνια έως ισόβια για ένα οικονομικό έγκλημα, αν αποδειχθεί ότι έχει γίνει.
  • Οι Γερμανοί κατηγορούμενοι κατηγορούνται για πραγματικά περιστατικά για τα οποία έχουν δικασθεί στη Γερμανία. Δεν μπορούν, όμως, να δικαστούν για το ίδιο αδίκημα και εδώ. Ορισμένες δικονομικές εγγυήσεις ποδοπατούνται αφού βασικά έγγραφα της δικογραφίας υπάρχουν μόνο στην ελληνική γλώσσα.
  • Οπου λείπουν οι αποδείξεις... εννοούνται. Το κατηγορητήριο θεωρεί ότι τα ανώτατα στελέχη γνώριζαν για τη λειτουργία των μαύρων ταμείων. Ομως αυτό πρέπει να αποδειχθεί.
  • Η ατμόσφαιρα αυτή δίνει το δικαίωμα σε πολλούς να μιλάνε για δίκη που γίνεται με πολιτικά κίνητρα ώστε να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικό χαρτί στη διαπραγμάτευση -κυρίως με τη Γερμανία- για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Δεν πιστεύω ότι η ερμηνεία αυτή είναι σωστή. Πρόκειται για μια υπόθεση που η ελληνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να διαχειριστεί, όπως δεν τα κατάφερε και ο πολιτικός κόσμος. Μία υπόθεση μεγαλύτερη από τις δυνατότητες των θεσμών της χώρας μας.
Αν, λοιπόν, το δικαστήριο προχωρήσει στη διαδικασία με αυτά τα δεδομένα, δεν αποκλείεται να βρεθεί μπροστά σε άλυτα προβλήματα. 
protagon.gr