Η πολιτική τής "πλαστικής καρέκλας"!

  

                                                                       "Κράξιμο" για τις (πλαστικές) καρέκλες!...

Δείγμα απρονοησίας, προχειρότητας ή τσαπατσουλιάς. Όπως κι αν έχει η χθεσινή εικόνα του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν να κάθονται σε…
πλαστικές καρέκλες προκάλεσε ποικίλα σχόλια.


Η ελληνική πλευρά, και δη η ελληνική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες που – λογικά – φρόντισε τα οργανωτικά της συνάντησης, εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων και της σημασίας που ο Πρωθυπουργός έδινε στη συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο.

Εκτός πια κι αν οι καρέκλες του στιγμιότυπου είναι υψηλής αισθητικής και σχεδίασης, οπότε,πάω πάσο. Αλλά ακόμη και έτσι να είναι, οι Ρώσοι δεν φαίνεται να το εκτίμησαν. Γι’ αυτό και σύσσωμος ο ρωσικός τύπος καυτηριάζει το γεγονός, θεωρώντας το μεγάλη απρέπεια απέναντι στον Ρώσο Πρόεδρο, ο οποίος όταν συναντά ξένους ηγέτες, ανοίγει το Κρεμλίνο. Κι εκεί, πλαστικές καρέκλες και ψεύτικο ντεκόρ δεν υπάρχουν…

Πάλι καλά που οι Ρώσοι δεν γνωρίζουν ότι τις πλαστικές καρέκλες, στην Ελλάδα τις πουλάνε κυρίως στις...λαϊκές!...
matrix24.gr 


Σημείωση Ν. Μ. :  Κανείς, απ'όσους σχολιάζουν στό διαδίκτυο, δέν κατάλαβε τήν υψηλή πολιτική τής "πλαστικής καρέκλας"πού εφάρμοσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σέ μία συζήτηση πού τό κυρίαρχο αίτημα από Ελληνικής πλευράς ήταν "νά μάς ελαττώσουν τήν τιμή τού φυσικού αερίου" προκειμένου νά διευκολυνθούμε στίς "οικονομικά δύσκολες", αυτές, ημέρες πού περνούμε! Καί έπραξε τό αυτονόητο, συνάμα καί ευφυές, γνωστό από τήν εποχή -τουλάχιστον- τών επιγόνων τού Μεγάλου Αλεξάνδρου καί τό οποίο -ο άλλος μέγας- ο Αλεξανδρινός μάς περιγράφει, γλαφυρότατα, στό παρακάτω ποίημα του :

H Δυσαρέσκεια του Σελευκίδου

                      -------

Δυσαρεστήθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος να μάθει που στην Ιταλία
έφθασεν ένας Πτολεμαίος σε τέτοιο χάλι.
Με τρεις ή τέσσαρες δούλους μονάχα•
πτωχοντυμένος και πεζός. Έτσι μια ειρωνία
θα καταντήσουν πια, και παίγνιο μες στην Pώμη
τα γένη των. Που κατά βάθος έγιναν
σαν ένα είδος υπηρέται των Pωμαίων
το ξέρει ο Σελευκίδης, που αυτοί τους δίδουν
κι αυτοί τους παίρνουνε τους θρόνους των
αυθαίρετα, ως επιθυμούν, το ξέρει.
Aλλά τουλάχιστον στο παρουσιαστικό των
ας διατηρούν κάποια μεγαλοπρέπεια•
να μη ξεχνούν που είναι βασιλείς ακόμη,
που λέγονται (αλλοίμονον!) ακόμη βασιλείς.
                               ---
Γι’ αυτό συγχίσθηκεν ο Σελευκίδης
Δημήτριος• κι αμέσως πρόσφερε στον Πτολεμαίο
ενδύματα ολοπόρφυρα, διάδημα λαμπρό,
βαρύτιμα διαμαντικά, πολλούς
θεράποντας και συνοδούς, τα πιο ακριβά του άλογα,
για να παρουσιασθεί στην Pώμη καθώς πρέπει,
σαν Aλεξανδρινός Γραικός μονάρχης.
                              ---
Aλλ’ ο Λαγίδης, που ήλθε για την επαιτεία,
ήξερε την δουλειά του και τ’ αρνήθηκε όλα•
διόλου δεν του χρειάζονταν αυτές η πολυτέλειες.
Παληοντυμένος, ταπεινός μπήκε στην Pώμη,
και κόνεψε σ’ ενός μικρού τεχνίτου σπίτι.
Κ’ έπειτα παρουσιάσθηκε σαν κακομοίρης
και σαν πτωχάνθρωπος στην Σύγκλητο,
έτσι με πιο αποτέλεσμα να ζητιανέψει. 

K. KABAΦΗΣ (1863-1933)