Οι τράπεζες σέ ιδιώτες έναντι πινακίου φακής

Του Κώστα Χ. Χρυσόγονου 

(Καθηγητή Νομικής Σχολής ΑΠΘ)

         Το Νομοσχέδιο με τίτλο «Μέτρα Στήριξης και Ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας», που ψήφισε η Βουλή τα μεσάνυχτα της Κυριακής 30/3/2014, αποτελεί ένα νέο σταθμό στην πορεία προς την καταστρατήγηση του Συντάγματος, αλλά και την οικονομική εξαθλίωση στην οποία ωθούν τη χώρα οι ξένοι «δανειστές»-δυνάστες της.

Το Νομοσχέδιο έχει έκταση 223 δακτυλογραφημένων σελίδων και φέρει τις υπογραφές 17 (!) υπουργών αφού η ύλη του ανάγεται στις αρμοδιότητες όλων τους, κατά παράβαση της απαγόρευσης (αρ. 74 παρ. 5 του Συντάγματος) να συζητηθούν στη Βουλή νομοσχέδια που περιέχουν άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους διατάξεις. Ολα αυτά κατατέθηκαν στη Βουλή στις 28/3/2014 και ψηφίστηκαν δύο ημέρες αργότερα με τη διαδικασία του «κατεπείγοντως», κατ’ επίκληση του άρθρου 76 παρ. 4 Συντ. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται κανένα κατεπείγον, αφού τα χρεολύσια, τα οποία πρέπει να καλυφθούν με νέα δανεικά από την «τρόικα» ανάγονται στα μέσα Μαΐου και συνεπώς η εκπλήρωση των απαιτήσεών της μπορούσε να καθυστερήσει.

Μέσω του προσχηματικού κατεπείγοντως συντελείται ο πλήρης εξευτελισμός των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, αφού οι βουλευτές δεν είχαν το χρονικό περιθώριο σχεδόν ούτε να αναγνώσουν, ούτε πολύ περισσότερο να μελετήσουν και να κατανοήσουν το κείμενο του νομοσχεδίου. Ακριβώς η συσκότιση, όμως, ήταν ο στόχος της κυβερνητικής μεθόδευσης.

Επί της ουσίας, πίσω από τις εκατοντάδες διατάξεις με οδυνηρές συνέπειες για πολλές κοινωνικές ομάδες, κρύβεται κυρίως η δρομολόγηση του εγκλήματος της εκποίησης από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) των τραπεζικών μετοχών που κατέχει αυτό (δηλ. ουσιαστικά το κράτος). Το δεύτερο άρθρο, παρ. Α4, εδάφιο 4 του Νομοσχεδίου επιτρέπει στο ΤΧΣ να εκποιεί τις μετοχές αυτές σε τιμές χαμηλότερες τόσο από την τιμή κτήσης τους από το ίδιο όσο και από την τρέχουσα χρηματιστηριακή τιμή. Ετσι οι 4 μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες και μαζί τους ο στρατηγικός έλεγχος της εθνικής οικονομίας μπορούν να εκχωρηθούν σε ιδιώτες έναντι πινακίου φακής (π.χ. το ΤΧΣ κατέβαλε 1.54 ευρώ για κάθε μετοχή της Eurobank, η χρηματιστηριακή αξία στις 28/3/2014 ήταν 48 λεπτά και η τιμή πώλησης μπορεί να είναι ακόμη κατώτερη!)

Καθώς βέβαια η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η εκποίηση χωρίς κατώτατο όριο τιμής οδηγεί σε διάπραξη κακουργηματικής απιστίας σε βάρος του Δημοσίου, φρόντισε να προστατεύσει τους μελλοντικούς αυτουργούς-μέλη των οργάνων διοίκησης του ΤΧΣ. Ετσι το εδάφιο Α7, υπεδάφιο 22 του δεύτερου άρθρου «θεωρεί» προκαταβολικά και πλασματικά ως «επωφελείς» (!) και «υπηρετούσες τη χρηστή διοίκηση» της περιουσίας του ΤΧΣ τις σχετικές αποφάσεις τους. Το αποτέλεσμα της ασυδοσίας αυτής θα είναι η οριστική επιβάρυνση του ήδη υπέρογκου δημοσίου χρέους με πολλά από τα 50 δισ. ευρώ που διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αφού η εκποίηση θα καταστήσει ανέφικτη τη διεκδίκηση της μεταφοράς του ποσού της ανακεφαλαιοποίησης στον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας.

Δημοσιεύτηκε στίς 31/4/14 στήν
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ