Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

"Μαμά, είναι παράξενο, αλλά ενώ δεν έχω κάνει τίποτα όταν βλέπω αστυνομία φοβάμαι"...

Φρρρτ μπάτσος...
"ΔΕΝ γίνεται να έχεις μια αστυνομία που κατά 50+% δηλώνει ότι ψηφίζει Χρυσή Αυγή"...
Παίζει να την έχω ξαναπεί την ιστορία, αλλά μου κόλλησε καλά σήμερα. 
Πάνε χρόνια, είμαι μ' έναν συνάδελφο στην Ομόνοια, οδηγεί εκείνος, εγώ συνοδηγός. Μέρα μεσημέρι ήταν, ήμασταν επίσης καθόλα νόμιμοι, ούτε πιωμένοι, ούτε μάτια πλάνα-αεροπλάνα, ούτε τπτ. Βγαίνουμε από το φανάρι της Αθηνάς δεξιά στην πλατεία.

Φρρρτ. 
Μπάτσος. 
Λέει, δακτύλιος. 
Βγάζει ο φίλος μου και του δείχνει το δημοσιογραφικό πάσο, στον ΣΚΑΙ δουλεύαμε τότε.

Τα χαρτιά σου, λέει ο μπάτσος, πέρασες με κόκκινο. 
Κόκκαλο εμείς. 'Ηταν καταπράσινο, το είχα δει κι εγώ πεντακάθαρα. Διαμαρτύρεται ο φίλος μου, ήταν και τέτοιος, διαμαρτύρομαι κι εγώ, είμαι και τέτοια, απτόητος ο μπάτσος, λέει κόκκινο, τέλος. 
Του λέει ο φίλος μου, μα το λέμε δύο άτομα. 
Ε και;, απαντάει αυτός. Άμα θες κάνε ένσταση να πάμε στο δικαστήριο. Ο λόγος σας με το λόγο μου, ποιος νομίζεις ότι θα μετρήσει περισσότερο;...συνέχεια... Μας έγραψε, εννοείται, ήταν αποφασισμένος.

Το λέω διότι πλέον διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι η υπόθεση του θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου ήταν μια υπόθεση εν ψυχρώ δολοφονίας με την εμπλοκή -ή έστω ας μείνουμε ακόμα στο "ανοχή"- αστυνομικών. 
Δεν υπήρχε μαχαίρι, κουτάλι, πηρούνι, τραπεζομάντηλο, ναρκωτικά, εκρηκτικά, πυρηνικά, δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΕ που να δικαιολογούσε αυτό που έγινε ως νόμιμη άμυνα.

Τα γιατί και τα πώς απομένουν ακόμα να διερευνηθούν φυσικά, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόκειται περί μιας εν ψυχρώ δολοφονίας.

Αυτό που θέλω να πω όμως, είναι το εξής: 
Εάν η κυβέρνηση, ΑΥΤΗ η κυβέρνηση με απασχολεί εμένα, οι άλλες θα το δούμε όταν έρθει ή ωρα εάν έρθει, δεν βάλει την αστυνομία σε μια τάξη και δεν την αντιμετωπίσει σαν αυτό που είναι, δηλαδή σαν ένα σώμα που έχει χάσει το δρόμο του και έχει μετατραπεί -χρόνια τώρα-και σε άντρο ποινικής ανομίας και κάθε λογής νταβατζήδων και νταραβεριτζήδων, δεν γινεται δουλίτσα.

Θα μου πεις, είναι εύκολο αυτό;
Όχι. Καθόλου. 
Είναι κομβικό σημείο όμως τα σώματα ασφαλείας και ο τρόπος που λειτουργούν σε μια κοινωνία. Κι επειδή εδώ η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς, θέλει ξήλωμα όλο το συστηματάκι και ξαναστήσιμο από την αρχή. Δεν ξέρω πώς, δεν είναι και δουλειά μου, αλλά σόρι, ΔΕΝ γίνεται να έχεις μια αστυνομία που κατά 50+% δηλώνει ότι ψηφίζει Χρυσή Αυγή. 
Δεν γίνεται να έχεις μια αστυνομία που είναι χωμένη σε ότι παράνομη δραστηριότητα υπάρχει και μερικές που δεν υπάρχουν, σε όλα τα επίπεδα.
Δεν γίνεται να έχεις αστυφύλακες που παρανομούν και δεν τιμωρούνται. 
Δεν μπορουμε να μιλάμε για ευνομούμενη κοινωνία έτσι, και το λέω πιο πολύ για κείνους που μια ευνομούμενη κοινωνία είναι το θέσφατό τους.

Περνούσαμε δίπλα από κάτι Ζητάδες πριν λίγες μέρες με τα παιδιά και μου λέει η μικρή "μαμά, είναι παράξενο, αλλά ενώ δεν έχω κάνει τίποτα όταν βλέπω αστυνομία φοβάμαι". 
Δεν τους βρίζω εγώ τους μπάτσους στο σπίτι νυχθημερόν, μην φανταστείτε ότι τα μεγαλώνω σε καμια γιάφκα τα παιδιά. 
Μετέφερε όμως το αίσθημα που έχει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, είναι αταβιστικό αυτό. 
Και είναι ένα πολύ λάθος αίσθημα. 
Αυτό είχα να πω.

Mαρία Δεσούση (FB)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.