...πρεμιέρα
πολυαναμενόμενη, σε σκηνοθεσία Στίβεν Λάνγκριτζ, με τον Λουκά Καρυτινό
διευθυντή της ορχήστρας ΕΛΣ...
ΣHMEIΩMATAPIO
Συνυφασμένο με το καλοκαίρι μας, το Ηρώδειο υποδέχεται την όπερα «Κάρμεν» του Μπιζέ, σε συνολικά τέσσερις παραστάσεις, για να δώσει μελωδία και «χρώμα» από την πάλη των τάξεων, στην εποχή μας, που η επικαιρότητα επιμένει πιεστικά να «ντύνει» διαχρονικά θέματα με πολιτικές αποχρώσεις. Αυτό συνέβη όταν οι απεργίες ματαίωσαν πέρυσι την παράσταση της νέας παραγωγής της Λυρικής – αυτά τα έγραψε ήδη ο Νίκος Βατόπουλος, φανατικός ΕΛΣολόγος, όπως και ο Τήλεφος!
Ανεξάρτητα από τις εντυπώσεις που θα αποκομίσουν οι θεατές από την πολιτική ανάγνωση του Βρετανού σκηνοθέτη, η «Κάρμεν» παραμένει για τους περισσότερους μια όπερα ευχάριστη, με μελωδίες που αγαπήθηκαν, με μια δυναμική πρωταγωνίστρια που, στην περίπτωση της Ισραηλινής μέτζο σοπράνο Ρινάτ Σαχάμ, συνδυάζει εμφάνιση, φωνή και ταμπεραμέντο, ικανά να φλογίσουν ακόμη περισσότερο τα μάρμαρα του Ηρωδείου! Για όσους είχαν την ευκαιρία, το προνόμιο, να δουν την Αγνή Μπάλτσα στην «Κάρμεν», με την Οπερα της Ζυρίχης και τον Χοσέ Καρέρας - Δον Χοσέ, στο Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 1984 στο Ηρώδειο, η σύγκριση θα ’ναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί θα ’χουν να κρίνουν, όχι τους ερμηνευτές, αλλά τη σύγχρονη τάση που πολιτικοποιεί ακόμη κι έναν σφοδρό έρωτα, όπως αυτός της Κάρμεν για τον Δον Χοσέ! Για τους φίλους της όπερας, που οι παλαιότεροι πρόλαβαν και είδαν την παραγωγή της ΕΛΣ, στο Ηρώδειο πάντα, σεζόν 1976-1977, με Alicia Nafé, Guy Chauvet και Θέμις Σερμιέ, αλλά και όσους έχουν ακούσει από τους γονείς τους ή διαβάσει κριτικές για την παράσταση του 1942-1943, σε κλίμα κατοχής, με την Κίτσα Δαμασιώτη στον ρόλο της Κάρμεν, η δική μας Αγνή Μπάλτσα, με φωνή και ερμηνεία δυνατή δίπλα στον τενόρο Χοσέ Καρέρας, είναι εκείνη που «ανεβάζει τον πήχυ» για τη νέα παραγωγή της ΕΛΣ. Η στήλη ξέρει φίλους της όπερας που κανόνισαν τις διακοπές τους έτσι ώστε «να μη χάσουμε την “Κάρμεν”», όπως είπαν, της Λυρικής στο Ηρώδειο! Γι’ αυτούς δεν υπάρχει «πήχυς» και αφορμή για σύγκριση, αλλά οι μελωδίες, το θέμα, η ζωντάνια που ξεκινά από τη μουσική του Μπιζέ και φθάνει ώς το στροβίλισμα της φούστας της Κάρμεν, που διεκδικεί τον έρωτά της! Κι όταν το σιγανό μουρμούρισμα της κοσμοαγάπητης μελωδίας στις κερκίδες κάνει «σιγόντο» στους μονωδούς και στη Χορωδία πάνω στη σκηνή, η «Κάρμεν», όπερα του Μπιζέ, έχει βγει και πάλι νικήτρια. Οι φωτογραφίες από το πολύτιμο Αρχείο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ας «φρεσκάρουν» τη μνήμη των παλαιών και ας δώσουν νέο μέτρο σύγκρισης στους νέους! «Ο Ταυρομάχος προχωρεί και προχωρεί», σε όποια γλώσσα κι αν τραγουδηθεί!
ΤΗΛΕΦΟΣ
 |
| Τα «κοστούμια εποχής» είναι του 2016, η όπερα είναι του Ζορζ Μπιζέ και η σύγχρονη Κάρμεν - Ρινάτ Σαχάμ καίει σαν φλόγα. Μαζί της Μητσοπούλου, Δάβου, Τσιλογιάννης, Ρασιδάκις (Φωτό από τεχνική δοκιμή - Stefanos, Ιούλιος 2016) |
Συνυφασμένο με το καλοκαίρι μας, το Ηρώδειο υποδέχεται την όπερα «Κάρμεν» του Μπιζέ, σε συνολικά τέσσερις παραστάσεις, για να δώσει μελωδία και «χρώμα» από την πάλη των τάξεων, στην εποχή μας, που η επικαιρότητα επιμένει πιεστικά να «ντύνει» διαχρονικά θέματα με πολιτικές αποχρώσεις. Αυτό συνέβη όταν οι απεργίες ματαίωσαν πέρυσι την παράσταση της νέας παραγωγής της Λυρικής – αυτά τα έγραψε ήδη ο Νίκος Βατόπουλος, φανατικός ΕΛΣολόγος, όπως και ο Τήλεφος!
Ανεξάρτητα από τις εντυπώσεις που θα αποκομίσουν οι θεατές από την πολιτική ανάγνωση του Βρετανού σκηνοθέτη, η «Κάρμεν» παραμένει για τους περισσότερους μια όπερα ευχάριστη, με μελωδίες που αγαπήθηκαν, με μια δυναμική πρωταγωνίστρια που, στην περίπτωση της Ισραηλινής μέτζο σοπράνο Ρινάτ Σαχάμ, συνδυάζει εμφάνιση, φωνή και ταμπεραμέντο, ικανά να φλογίσουν ακόμη περισσότερο τα μάρμαρα του Ηρωδείου! Για όσους είχαν την ευκαιρία, το προνόμιο, να δουν την Αγνή Μπάλτσα στην «Κάρμεν», με την Οπερα της Ζυρίχης και τον Χοσέ Καρέρας - Δον Χοσέ, στο Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 1984 στο Ηρώδειο, η σύγκριση θα ’ναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί θα ’χουν να κρίνουν, όχι τους ερμηνευτές, αλλά τη σύγχρονη τάση που πολιτικοποιεί ακόμη κι έναν σφοδρό έρωτα, όπως αυτός της Κάρμεν για τον Δον Χοσέ! Για τους φίλους της όπερας, που οι παλαιότεροι πρόλαβαν και είδαν την παραγωγή της ΕΛΣ, στο Ηρώδειο πάντα, σεζόν 1976-1977, με Alicia Nafé, Guy Chauvet και Θέμις Σερμιέ, αλλά και όσους έχουν ακούσει από τους γονείς τους ή διαβάσει κριτικές για την παράσταση του 1942-1943, σε κλίμα κατοχής, με την Κίτσα Δαμασιώτη στον ρόλο της Κάρμεν, η δική μας Αγνή Μπάλτσα, με φωνή και ερμηνεία δυνατή δίπλα στον τενόρο Χοσέ Καρέρας, είναι εκείνη που «ανεβάζει τον πήχυ» για τη νέα παραγωγή της ΕΛΣ. Η στήλη ξέρει φίλους της όπερας που κανόνισαν τις διακοπές τους έτσι ώστε «να μη χάσουμε την “Κάρμεν”», όπως είπαν, της Λυρικής στο Ηρώδειο! Γι’ αυτούς δεν υπάρχει «πήχυς» και αφορμή για σύγκριση, αλλά οι μελωδίες, το θέμα, η ζωντάνια που ξεκινά από τη μουσική του Μπιζέ και φθάνει ώς το στροβίλισμα της φούστας της Κάρμεν, που διεκδικεί τον έρωτά της! Κι όταν το σιγανό μουρμούρισμα της κοσμοαγάπητης μελωδίας στις κερκίδες κάνει «σιγόντο» στους μονωδούς και στη Χορωδία πάνω στη σκηνή, η «Κάρμεν», όπερα του Μπιζέ, έχει βγει και πάλι νικήτρια. Οι φωτογραφίες από το πολύτιμο Αρχείο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ας «φρεσκάρουν» τη μνήμη των παλαιών και ας δώσουν νέο μέτρο σύγκρισης στους νέους! «Ο Ταυρομάχος προχωρεί και προχωρεί», σε όποια γλώσσα κι αν τραγουδηθεί!
ΤΗΛΕΦΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.