Η σπουδή με την οποία το Βερολίνο έσπευσε να απορρίψει την πρόταση της Αθήνας ήταν μια ατυχής κίνηση που δεν συνάδει με τον ρόλο της ηγέτιδας δύναμης της Ευρώπης, η οποία εκ των πραγμάτων λειτουργεί ως ο κύριος στυλοβάτης των θεσμών της ΕΕ. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι όχι μόνο άκομψη και βιαστική, αλλά και θεσμικά έωλη η τοποθέτηση του Βερολίνου.
Τη στιγμή που ο εκπρόσωπος του προέδρου της Κομισιόν περιγράφει το ελληνικό αίτημα για εξάμηνη παράταση της κύριας χρηματοδοτικής σύμβασης ως «θετικό σημάδι», επισημαίνοντας ότι μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για έναν «λογικό συμβιβασμό», ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, υποστηρίζει ότι η επιστολή της Αθήνας δεν αποτελεί ουσιαστική πρόταση για λύση, και τονίζει ότι από μια πρώτη ανάγνωση προκύπτει πως δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια για συνέχιση του υφιστάμενου προγράμματος τα οποία συμφωνήθηκαν στο Eurogroup την Δευτέρα, και στην πραγματικότητα «στοχεύει σε μία χρηματοδότηση-γέφυρα, χωρίς να εκπληρώνει τις απαιτήσεις του προγράμματος».
Σε κάθε περίπτωση, η βιαστική αντίδραση του Βερολίνου εκθέτει τρόπον τινά τους κ. Γιούνκερ και Ντάισελμπλουμ οι οποίοι είχαν το τελευταίο εικοσιτετράωρο εντατικές τηλεφωνικές διαβουλεύσεις με τον κ. Τσίπρα, και αντέδρασαν θεσμικά αποδεχόμενοι ως βάση συζήτησης την ελληνική πρόταση.
Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής ορθά επισήμανε ότι η απόφαση επί του ελληνικού αιτήματος θα ληφθεί από τα 19 κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Και έτσι πρέπει να γίνει. Εκεί ο κ. Σόιμπλε μπορεί να ζητήσει εξηγήσεις και να θέσει όρους. Και ο κ. Βαρουφάκης θα έχει τη δυνατότητα να απαντήσει, να εξηγήσει και, ενδεχομένως, να προβεί σε «διορθωτικές κινήσεις». Αλλωστε, ο Ελληνας πρωθυπουργός, δείχνει ότι επενδύει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, και προβαίνει στα αναγκαία - αν και δύσκολα για τις εσωτερικές ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ - βήματα ρεαλισμού.
Ισως η Γερμανία οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, με στόχο την εξασφάλιση στο Εurogroup της Παρασκευής κάποιων επιπλέον παραχωρήσεων από την Αθήνα. Ισως να πρόκειται για μια τακτική κίνηση που εντάσσεται σε μια γενικότερη στρατηγική. Ισως.
Εκτός και αν η Αγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ενοχλημένοι από τις προεκλογικές υπερβολές του κ. Τσίπρα, ίσως και από την εκκεντρική συμπεριφορά του κ. Βαρουφάκη, θέλουν να «τιμωρήσουν» τη μικρή Ελλάδα και να την καταστήσουν παράδειγμα προς αποφυγή. Αλλά αυτή θα ήταν μια συμπεριφορά κατώτερη των περιστάσεων για μια χώρα που θέλει να είναι, και να αντιμετωπίζεται εντός και εκτός Ευρώπης ως η ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ.
από kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.