Τά εξωτερικά γνωρίσματα δέν συμπίπτουν πάντοτε...

...μέ τήν, εσωτερική κατάσταση...
...όπως καί τό αντίστροφο!









Ο παραπάνω κανόνας ισχύει  σέ πολλούς τομείς, ευρύτερα, στή φύση.
Η φυτολογία, λόγου χάριν, έχει πληθώρα τέτοιων παραστάσεων νά μάς παρουσιάσει. 
Η ζωολογία βρίθει, επίσης, από παρεμφερή παραδείγματα.  
Πολλές οι περιγραφές από παρατηρήσεις τού Αριστοτέλη στά "Φυσικά" καθώς καί τού Πλίνιου τού πρεσβύτερου στή "Φυσική Ιστορία" του.
Αλλά καί πολλές μελέτες πολλών μεταγενέστερων. 

Κυρίως στό είδος τό δικό μας, τό ανθρώπινο, η πρόοδος τής μελέτης -τής εσωτερικής "αθέατης εικόνας"- υπήρξε ραγδαία στά τελευταία εκατό, περίπου, χρόνια...
...από Φρόϋντ καί ύστερα...
Επικεντρώστε, άς πούμε, στό ύφος, στίς εκφράσεις -στήν εκφορά τού λόγου- καί στό κεντρικό νόημα τών λεγομένων όσων καμώνονται, προσποιούνται ή υποδύονται κάτι...
ή όσων ζούν γιά μιά ζωή ολόκληρη, ζωή "ψεύτικη"... 
Βροχηδόν αλλεπάλληλες εικόνες από τό γράφημα μέ τό +άπειρο καί τό -άπειρο!
Αμφίδρομες αντιφάσεις, ατελείωτες.

Στήν πολιτική; 
Mία από τά ίδια : 
"Κοροϊδευόμεθα καί εξαπατώμεθα πανταχόθεν καί ασυστόλως"!
Στήν περίπτωση, αυτής καθεαυτής, τής πολιτικής έχουμε τά ίδια τά "καλά" τών προβληματικών διαπροσωπικών σχέσεων στή νιοστή (όπου ν οσοδήποτε μεγάλος αριθμός). 
Όμως, εδώ, δέν έχουμε ψυχολογικό πρόβλημα! 
ΕΔΩ πρόκειται -όποτε συμβαίνει- γιά σκαστή, εκ προμελέτης, εξαπάτηση... 
Τά θέλει όμως κι εμάς ...ενίοτε... ο ...κωλαρίκος μας!

Πάντως στό εξωτερικό  
-στίς πολιτισμένες χώρες-  
οι ψυχολόγοι , "μ' αυτά καί μ' αυτά", 
έχουν γεμίσει λεφτά!

Εμείς εδώ, όχι πώς μάς φταίει η οικονομική κρίση, όοοχι...
...αλλά επειδή είμαστε  από λιγάκι ψιλό έως πάρα πολύ χοντρο-μπαγάσηδες... 
...τά "σκάμε" όπου "σού λένε ό,τι θέλεις ν' ακούσεις" : στίς χαρτορίχτρες, στίς καφετζούδες καί στούς αστρολόγους.
Ούτε κάν στό πλανητάριο... (εκεί φαίνεται ...πλανεύουν...)
(Οι πολιτικοί -εξυπακούεται- ότι μάς τά λένε τσάμπα.  
Τό ...γαμπριάτικο μάς έρχεται αργότερα, παρέα μέ τό ξούρισμα!)

Άν δέν βαριόσαστε νά ψάξετε, ο Δημήτρης Ψαθάς στή "Μαντάμ Σουσού" κι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης (σέ στίχους τού Γιάννη Νεγρεπόντη) στά "Μικροαστικά" περιγράφουν μέ απολαυστικό τρόπο κάμποσα από τά χούγια όσων πασχίζουν μέ άχθος -έχοντας ως αποκλειστικό, πλήν ανεπαρκές, εφόδιο τό χρήμα- νά περιβληθούν τήν αστική ιδιότητα...
   
Άν καί θά αρκούσε πιθανότατα -γιά νά γλιτώσετε τά τού ψαξίματος- μιά προσεκτική ματιά στά πέριξ γιά νά ψωνίσετε φρέσκο υλικό όπως αυτό τού Ψαθά καί τού Κηλαηδόνη.

Δ.Ν.Α.